Αυξημένο κατά 868 εκατ. ευρώ το πρωτογενές πλεόνασμα το οκτάμηνο συγκριτικά με πέρυσι

Πρωτογενές πλεόνασμα 868 εκατ. ευρώ, υψηλότερο από το αντίστοιχο διάστημα πέρυσι, εμφανίζει ο Προϋπολογισμός το οκτάμηνο Ιανουάριος – Αύγουστος 2018, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή.

Ειδικότερα, όπως αναφέρεται σε σχετική έκθεση του Γραφείου, το ενοποιημένο πρωτογενές αποτέλεσμα της γενικής κυβέρνησης με προσαρμογές, το οκτάμηνο Ιανουαρίου – Αυγούστου του 2018 εμφανίζεται βελτιωμένο κατά 868 εκατ. ευρώ σε σχέση με το αντίστοιχο οκτάμηνο του προηγούμενου έτους. Επίσης, σύμφωνα με την έκθεση, ο κρατικός Προϋπολογισμός παρουσιάζει μειωμένο ταμειακό πρωτογενές πλεόνασμα κατά 1,183 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση.

Αναλυτικότερα στην έκθεση του κοινοβουλευτικού Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους, διαπιστώνονται μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:

– Στην πλευρά των εσόδων του κρατικού Προϋπολογισμού εμφανίζονται αυξημένα τα φορολογικά έσοδα κατά 624 εκατ. ευρώ και τα έσοδα του ΠΔΕ κατά 244 εκατ. ευρώ. Αυτό αντισταθμίζεται από τα μειωμένα έσοδα αποκρατικοποιήσεων κατά 741 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση, που περιλαμβάνονται στην κατηγορία «Μη Φορολογικά και Έκτακτα Έσοδα».

– Στην πλευρά των δαπανών του κρατικού Προϋπολογισμού παρατηρείται αύξηση κατά 386 εκατ. ευρώ, η οποία αποδίδεται στην αύξηση των πρωτογενών δαπανών κατά 930 εκατ. ευρώ. Οι δαπάνες για τόκους εμφανίζονται μειωμένες κατά 438 εκατ. ευρώ και οι δαπάνες του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων (ΠΔΕ) μειωμένες κατά 106 εκατ. ευρώ. Αναφορικά με τους υπόλοιπους υποτομείς της γενικής κυβέρνησης, τα νομικά πρόσωπα εμφανίζουν μειωμένα έσοδα κατά 106 εκατ. ευρώ και μειωμένες δαπάνες κατά 235 εκατ. ευρώ, καταλήγοντας σε ένα ταμειακό πρωτογενές αποτέλεσμα βελτιωμένο κατά 78 εκατ. σε ετήσια βάση. Η μείωση των εσόδων των νομικών προσώπων, οφείλεται κυρίως στην μείωση των εσόδων από έμμεσους φόρους (κατά 167 εκατ. ευρώ) ενώ οι μεταβιβάσεις από τον κρατικό Προϋπολογισμό εμφανίζονται αυξημένες κατά 80 εκατ. ευρώ σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2017.

– Οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης καταγράφουν αυξημένα έσοδα κατά 670 εκατ. ευρώ και αυξημένες δαπάνες κατά 330 εκατ. ευρώ, με συνέπεια το πρωτογενές αποτέλεσμά τους να είναι πλεονασματικό, αυξημένο κατά 337 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση. Η αύξηση των εσόδων των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, οφείλεται κυρίως στις αυξημένες μεταβιβάσεις από τον κρατικό Προϋπολογισμό ύψους 595 εκατ. ευρώ σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2017.

Οι Οργανισμοί Κοινωνικής Ασφάλισης καταγράφουν αυξημένα έσοδα κατά 909 εκατ. ευρώ και αυξημένες δαπάνες κατά 1,352 δισ. ευρώ, με συνέπεια την επιδείνωση του ταμειακού πρωτογενούς πλεονάσματός τους κατά 445 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση. Η αύξηση των εσόδων των Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης, οφείλεται αφενός στην αύξηση των μεταβιβάσεων από τον κρατικό Προϋπολογισμό κατά 390 εκατ. ευρώ και αφετέρου στην αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 416 εκατ. ευρώ, και σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2017.

Τέλος, η μείωση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων της γενικής κυβέρνησης κατά 298 εκατ. το οκτάμηνο του 2018, έναντι αύξησης κατά 1,091 δισ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο πέρυσι, είχε ευνοϊκή επίπτωση 1,389 δισ. ευρώ στο πρωτογενές αποτέλεσμα της γενικής κυβέρνησης το 2018.

newsbeast.gr

Ρεκόρ κατασχέσεων τραπεζικών λογαριασμών από την εφορία

Πάνω από 20.000 κατασχέσεις έγιναν τον Ιούνιο

Πυρετός κατασχέσεων έχει ξεκινήσει προκειμένου να κλείσει κάπως η τρύπα του χρέους που έχει δημιουργηθεί, καθώς τα φρέσκα ληξιπρόθεσμα από τις αρχές του έτους ανήλθαν σε 5,475 δισ. ευρώ.

Ενδεικτικό είναι πως μέσα σε λιγότερο από έναν μήνα έγιναν σχεδόν 21.000 (20.954) κατασχέσεις καταθέσεων και ενοικίων από την ΑΑΔΕ. Πρακτικά αναλογούν 1.000 κατασχέσεις σε κάθε μία από τις 21 εργάσιμες μέρες που είχε ο μήνας ή 125 κατασχέσεις ανά ώρα στο οκτάωρο λειτουργίας των εφοριών -δηλαδή δύο κατασχέσεις το λεπτό.

Με βάση τα στοιχεία του Ιουνίου, ο αριθμός των φορολογούμενων επί των οποίων έχουν ληφθεί μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης έχει φτάσει, πλέον, στις 951.114, δηλαδή στο απίστευτο 59% των οφειλετών που μπορούν να νιώσουν το «χάδι» των εισπρακτικών υπηρεσιών της ΑΑΔΕ. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι άλλοι περίπου 700.000 φορολογούμενοι βρίσκονται στη λίστα αναμονής.

Ως προς τον όγκο των οφειλών, με τη συμπλήρωση του εξαμήνου τα φρέσκα ληξιπρόθεσμα από τις αρχές του έτους ανήλθαν σε 5,475 δισ. ευρώ, καταγράφοντας αύξηση 727 εκατ. ευρώ σε σχέση με τα 4,748 δισ. ευρώ έναν μήνα νωρίτερα.

Στα ποσά αυτά έρχονται να προστεθούν και 90,168 δισ. ευρώ παλαιών συσσωρευμένων ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων έως το τέλος του 2016. Υπολογίζεται, πάντως, ότι τον Ιούλιο η κατάσταση επιδεινώθηκε, καθώς τρεις στους δέκα φορολογούμενους δεν πλήρωσαν εμπρόθεσμα την πρώτη δόση του φόρου εισοδήματος, δημιουργώντας ένα νέο «φέσι» 671 εκατ. ευρώ.
Πώς μπορεί ένας φορολογούμενος να αποφύγει την κατάσχεση

1) Η υπαγωγή των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο σε ρύθμιση τμηματικής καταβολής. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τις φορολογικές αρχές μπορούν να ρυθμιστούν έως και σε 12 μηνιαίες δόσεις ή εάν προέρχονται από έκτακτη φορολογία έως και σε 24 μηνιαίες δόσεις, σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου 4152/2013 περί «πάγιας ρύθμισης».
Η υπαγωγή στη ρύθμιση αυτή προϋποθέτει την υποβολή υπεύθυνης δήλωσης του άρθρου 8 του ν. 1599/1986 στην οποία ο αιτών τη ρύθμιση οφειλέτης θα πρέπει να αναφέρει αναλυτικά στοιχεία για την εισοδηματική και περιουσιακή του κατάσταση, από τα οποία θα πρέπει να προκύπτει αφενός η αδυναμία του να εξοφλήσει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του, αφετέρου η δυνατότητά του να διαθέτει από το μηνιαίο εισόδημά του ένα ποσό για την αποπληρωμή της κάθε μηνιαίας δόσης της ρύθμισης.
Η υπαγωγή στην «πάγια ρύθμιση» του ν. 4152/2013 και η υποβολή τόσο της αίτησης όσο και της απαιτούμενης υπεύθυνης δήλωσης μπορεί να γίνει ηλεκτρονικά, μέσω ειδικής εφαρμογής του συστήματος ΤΑΧΙSnet, που είναι διαθέσιμη μέσω της ιστοσελίδας της ΑΑΔΕ, στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.aade.gr. Κατά την ηλεκτρονική υποβολή της αίτησης ο οφειλέτης υποχρεούται να συμπληρώνει τα σχετικά πεδία που εμφανίζονται στην οθόνη της αίτησης.
Με την υπαγωγή στην ρύθμιση, αποτρέπεται η επιβολή του μέτρου της κατάσχεσης ή αν το μέτρο αυτό έχει ήδη επιβληθεί αναστέλλεται.
Σε κάθε περίπτωση, ο φορολογούμενος που θα υπαχθεί στη ρύθμιση αυτή θα πρέπει να γνωρίζει ότι:
α) Το συνολικό ποσό των οφειλών που θα ρυθμίσει επιβαρύνεται με ετήσιο ποσοστό τόκων 5%.
β) Προϋπόθεση για την ένταξη στη ρύθμιση είναι να έχει υποβάλει τις δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος της τελευταίας πενταετίας, καθώς και τυχόν περιοδικές και εκκαθαριστικές δηλώσεις ΦΠΑ για τις οποίες ήταν υπόχρεος την τελευταία πενταετία.

2) Η ασφάλιση των τακτικά καταβαλλόμενων, μέσω τραπεζικών λογαριασμών, μισθών, συντάξεων και λοιπών ασφαλιστικών επιδομάτων και παροχών μέσω της δήλωσης του βασικού τραπεζικού λογαριασμού του οφειλέτη ως «ακατάσχετου». Για κάθε οφειλέτη του Δημοσίου ισχύει ακατάσχετο όριο 1.250 ευρώ όσον αφορά τα ποσά των καταθέσεών του σε έναν λογαριασμό που έχει ανοίξει σε ένα μόνο τραπεζικό ίδρυμα. Ωστόσο, για να ισχύσει το ακατάσχετο αυτό όριο, ο οφειλέτης θα πρέπει να γνωστοποιήσει στην ΑΑΔΕ τον συγκεκριμένο τραπεζικό λογαριασμό του, υποβάλλοντας ηλεκτρονικά σχετική δήλωση στο σύστημα ΤAXISNET. Εφόσον ο οφειλέτης έχει τραπεζικό λογαριασμό στον οποίο πιστώνονται κάθε μήνα ποσά μισθών ή συντάξεων ή άλλων ασφαλιστικών βοηθημάτων οφείλει να γνωστοποιήσει αυτό τον λογαριασμό στην ΑΑΔΕ, ώστε να μην κατάσχονται από αυτόν υπόλοιπα χαμηλότερα των 1.250 ευρώ.

3) Η τμηματική αποπληρωμή του ληξιπρόθεσμου χρέους ανά μη τακτά διαστήματα με την καταβολή ποσών «έναντι», ιδίως αν το ποσό του χρέους υπερβαίνει κατά πολύ τα 500 ευρώ. Η λύση αυτή πρέπει να επιλέγεται μόνο εφόσον είναι αδύνατη η υπαγωγή του χρέους σε «πάγια ρύθμιση» και με πρωταρχικό στόχο το συνολικό ποσό της οφειλής να περιοριστεί κάτω από τα 500 ευρώ που είναι το όριο πάνω από το οποίο επιτρέπεται η επιβολή του μέτρου της κατάσχεσης ακινήτων ή κινητών περιουσιακών στοιχείων. Κάθε οφειλέτης που έχει ένα μη ρυθμισμένο ληξιπρόθεσμο χρέος μπορεί, όποτε θέλει και έχει τη σχετική ρευστότητα, να πληρώνει οποιουδήποτε ύψους ποσό “έναντι” του συνολικού αυτού χρέους σε οποιοδήποτε υποκατάστημα Τράπεζας ή των ΕΛΤΑ ή σε οποιοδήποτε ΑΤΜ τράπεζας ή μέσω e-banking, χρησιμοποιώντας την Ταυτότητα Οφειλής, δηλαδή τον κωδικό πληρωμής που συνοδεύει το χρέος του. Με τη μέθοδο της καταβολής ποσών «έναντι» επιτυγχάνεται η σταδιακή μείωση του υπολοίπου της οφειλής. Μπορεί δε με τον τρόπο αυτό μια οφειλή της τάξεως των 1.000 ή των 2.000 ευρώ να μειωθεί σταδιακά κάτω από τα 500 ευρώ και ο οφειλέτης να πάψει να τουλάχιστον να είναι εκτεθειμένος στον κίνδυνο κατάσχεσης ακινήτων ή κινητών περιουσιακών στοιχείων που κατέχει.

4) Η υποβολή αίτησης προς τον προϊστάμενο της αρμόδιας ΔΟΥ για μείωση του ποσού που υπόκειται σε κατάσχεση. Ο οφειλέτης εναντίον του οποίου έχει επιβληθεί το μέτρο της κατάσχεσης ποσοστού επί του τμήματος του μηνιαίου μισθού του άνω των 1.000 ευρώ έχει δικαίωμα να ζητήσει από τον προϊστάμενο της ΔΟΥ στην οποία υπάγεται, υποβάλλοντας σχετική αίτηση, τη μείωση του ποσοστού του μισθού του που παρακρατείται και κατάσχεση έναντι χρεών του προς το Δημόσιο, εφόσον αποδείξει ότι υπάρχουν σοβαροί οικονομικοί λόγοι που υπαγορεύουν τη μείωση αυτή.

«ΚΛΕΙΔΩΣΕ» η ΑΟΖ: Δύο διαγωνισμοί για τους υδρογονάνθρακες μέσα στο έτος!

Σε περιοχές που η Τουρκία θεωρούσε «γκρίζες ζώνες»! Στην προκήρυξη δύο διεθνών διαγωνισμών για την παραχώρηση δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στο Ιόνιο και την Κρήτη προχωρά το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας μετά την υιοθέτηση από το Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής της εισήγησης του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργου Σταθάκη, για την έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων.

Οι νέες προκηρύξεις για την παραχώρηση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων προωθούνται ύστερα από τις αιτήσεις που υπέβαλαν, η κοινοπραξία Total-ExxonMobil-ΕΛ.ΠΕ., που ενδιαφέρεται για τις θαλάσσιες περιοχές Νοτιοδυτικά και Δυτικά της Κρήτης, και της Energean Oil & Gas, για θαλάσσια περιοχή στη Δυτική Ελλάδα (Ιόνιο).
Οι σχετικές υπουργικές αποφάσεις έχουν υπογραφεί από τον ΥΠΕΝ, Γιώργο Σταθάκη, και αναμένεται να δημοσιευθούν άμεσα στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Το αρμόδιο υπουργείο καλεί τους ενδιαφερομένους να υποβάλουν προσφορές εντός 90 ημερών από την ημερομηνία δημοσίευσης της Ανακοίνωσης της Πρόσκλησης Υποβολής Προσφορών στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι προσφορές θα πρέπει να κατατεθούν στην ΕΔΕΥ Α.Ε.

Ποιοι είναι οι ενδιαφερόμενοι
Η ExxonMobil θεωρείται ως το πιο παραδοσιακό όνομα της αμερικανικής πετρελαϊκής βιομηχανίας και ως το μακρύ χέρι της αμερικανικής οικονομικής – και όχι μόνο – ενεργειακής πολιτικής. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο νυν υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ είναι ο πρώην πανίσχυρος διευθύνων σύμβουλος της ExxonMobil Ρεξ Τίλερσον.
Η ExxonMobil ως όμιλος στην παρούσα του μορφή δημιουργήθηκε στις 30 Νοεμβρίου του 1999 μετά την ιστορική συγχώνευση των εταιρειών Exxon και Mobil, η ιστορία της ωστόσο ξεκινά από το 19ο αιώνα αφού αποτελεί τον φυσικό διάδοχο της πάλαι ποτέ κραταιάς Standard Oil του μυθικού αμερικανού μεγιστάνα J.D. Rockefeller.
Σήμερα η εταιρεία έχει παρουσία στις ΗΠΑ, τον Καναδά, τη Νότια Αμερική, την Ευρώπη, την Αφρική, την Ασία και την Αυστραλία/ Ωκεανία, ενώ ορισμένα από τα πιο γνωστά νέα project της στον τομέα της έρευνας και παραγωγής υδρογονανθράκων αφορούν στη Μαύρη Θάλασσα, το Ιρακινό Κουρδιστάν, την Αρκτική Ρωσία, την Αφρική όπου εκτός από τις χώρες που ήδη δραστηριοποιείται (Νιγηρία, Αγκόλα, Κονγκό, Τανζανία, Μαγαδασκάρη) έκανε νέες εισόδους σε Λιβερία, Γκαμπόν και Νότια Αφρική.
​Το γεγονός ότι οι δύο εταιρείες που αποφάσισαν να καταθέσουν προσφορά για έρευνες στην Κρήτη, έχουν παρουσία στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και έχουν αναλάβει την έρευνα και εκμετάλλευση οικοπέδων στην Κυπριακή ΑΟΖ προσδίδει ιδιαίτερη γεωπολιτική χροιά στις εξελίξεις
Η γαλλική Total είναι από τις πιο μεγάλες ευρωπαϊκές ενεργειακές εταιρείες με παρουσία κυρίως στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Η γαλλική εταιρεία που έχει παρουσία – όπως και η ExxonMobil – και στην Κύπρο. Παράλληλα εκτός από την περιοχή της Κρήτης, έχει καταθέσει προσφορά που έχει γίνει αποδεκτή για το οικόπεδο 2 στο Ιόνιο ενώ έχει ενεργή παρουσία και στην Κύπρο. Η παραγωγήτης γαλλικής εταιρείας αγγίζει τα 2,3 εκατ. βαρέλια ανά ημέρα.
Το γεγονός δε ότι οι δύο εταιρείες που αποφάσισαν να καταθέσουν προσφορά για έρευνες στην Κρήτη, έχουν παρουσία στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και έχουν αναλάβει την έρευνα και εκμετάλλευση οικοπέδων στην Κυπριακή ΑΟΖ προσδίδει ιδιαίτερη γεωπολιτική χροιά στις εξελίξεις.
Σημειώνεται τέλος ότι το επόμενο διάστημα ξεκινούν από την κρατική αρχή ΕΔΕΥ εκστρατείες για διενέργεια σεισμικών ερευνών, με στόχο να ερευνηθούν καλύτερα οι περιοχές της Κρήτης του Ιονίου αλλά και νοτίως της Πελοποννήσου στην θαλάσσια περιοχή μεταξύ Πελοποννήσου και Κρήτης. Στόχος είναι το χειμώνα στις περιοχές αυτές να έρθουν ειδικά θαλάσσια σκάφη τα οποία και θα διεξάγουν τις ειδικές σεισμικές καταγραφές που χρησιμοποιούνται προκειμένου να διαπιστωθεί ότι υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ύπαρξης κοιτασμάτων που θα δικαιολογήσουν το επόμενο βήμα που είναι η διενέργεια ερευνητικών γεωτρήσεων.
Το βέβαιο είναι ότι τα όσα συμβαίνουν στην αγορά των υδρογονανθράκων δείχνουν ότι υπάρχει σοβαρό ενδιαφέρον από μεγάλες εταιρείες να επενδύσουν στην ελληνική αγορά.

Zougla.gr

Ο κατήφορος της Deutsche Bank και η παντοκρατορία των Κινέζων

Η Deutsche Bank βγήκε από τη λίστα με τις 15 κορυφαίες τράπεζες ιδιωτικής τραπεζικής του κόσμου το 2016, μια χρονιά που επιφύλασσε αρνητικά δημοσιεύματα στον Τύπο για τη μεγαλύτερη γερμανική τράπεζα, σύμφωνα με την κατάταξη της εταιρίαςερευνών για τη διαχείριση πλούτου Scorpio Partnership.

Τα στοιχεία ενεργητικού στη μονάδα ιδιωτικής τραπεζικής της Deutsche Bank μειώθηκαν κατά 28% σε όρους δολαρίου στα 227 δισ. δολάρια το 2016, με την τράπεζα να υποχωρεί κατά πέντε θέσεις στη 16η σύμφωνα με την κατάταξη της Scorpio για τις 25 μεγαλύτερες ιδιωτικές τράπεζες του κόσμου.
Η Deutsche Bank πούλησε πέρυσι μια μονάδα διαχείρισης πλούτου στις ΗΠΑ και αποχώρησε από μια σειρά χωρών. Εκπρόσωπος της τράπεζας δήλωσε ότι το μεγαλύτερο μέρος της μείωσης που καταγράφεται στα περιουσιακά στοιχεία προέρχεται από την πώληση αυτή.
Το 2016 ήταν μια δύσκολη χρονιά για την Deutsche Bank, καθώς πέρυσι το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης της ζήτησε να καταβάλει 14 δισ. δολάρια για την παράτυπη πώληση τοξικών τιτλοποιημένων στεγαστικών δανείων πριν από την κρίση του 2007-2009. Η απαίτηση αυτή έπληξε την εμπιστοσύνη στην Deutsche Bank και οδήγησε σε απόσυρση δισεκατομμυρίων δολαρίων από τους πελάτες της. Η τράπεζα κατέληξε εν τέλει σε διακανονισμό 7,2 δισεκ. δολαρίων.
Η ελβετική UBS παρέμεινε στην πρώτη θέση της κατάταξης με στοιχεία ενεργητικού υπό διαχείριση ύψους 2,06 τρισεκ. δολαρίων, σύμφωνα με την Scorpio, ενώ ακολουθούν οι Bank of America, Morgan Stanley και Wells Fargo.
‘Πρωταθλητής’ στη λίστα είναι η China Merchants Bank, η οποία ανέβηκε πέντε βαθμίδες στην 15η θέση. Στη λίστα, και συγκεκριμένα στην 24η θέση, μπήκε και η Bank of China.
(Πηγή: ΑΠΕ, φωτό: AP / Michael Probst)

Τι θέλει ο κ. Σόιμπλε;

Του Γιάνη Βαρουφάκη

Πολλοί δυσκολεύονται να κατανοήσουν τι στα κομμάτια θέλει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Γιατί λέει «όχι» συνεχώς σε πράγματα που φαίνονται λογικά και στους πιο συστημικούς Ευρωπαίους; Ποιος ο λόγος που ωθεί την Ελλάδα προς την ασφυξία και το Grexit; Και πώς, παρά τον αρνητισμό του, που τον καθιστά αντιπαθητικό παντού, η δημοφιλία του στηνΟμοσπονδιακή Γερμανία παραμένει υψηλή;

Κάποιοι θα ρωτήσουν: Τι μας ενδιαφέρει; Είναι ένας πολιτικός στη δύση της καριέρας του. Ας κοιτάξουμε εμείς τα δικά μας κι έχει ο θεός. Σφάλλουν. Το θέμα δεν είναι ο κ. Σόιμπλε, ο οποίος πράγματι μπορεί από στιγμή σε στιγμή να αποτραβηχτεί. Το θέμα είναι η δομή της ευρωζώνης και οι εξελίξεις στην Ε.Ε. γενικότερα.

Ο κ. Σόιμπλε -μας αρέσει ή όχι- έχει οικοδομήσει ένα αφήγημα εντός της Γερμανίας, αλλά και άλλων χωρών (ιδίως της Ολλανδίας, της Φινλανδίας, της Σλοβακίας, της Αυστρίας κ.λπ.) το οποίο ενισχύεται από τις εξελίξεις καθημερινά (όσο και να αποδομείται η Ευρώπη) και το οποίο θα παραμείνει κυρίαρχο και μετά τον κ. Σόιμπλε.

Αν δούμε τις αντιδράσεις ακόμα και των Γερμανών σοσιαλδημοκρατών στις προτάσεις του προέδρου Μακρόν, θα διαπιστώσουμε (πέραν των φιλότιμων προσπαθειών του κ. Σουλτς να διαφοροποιηθεί, τουλάχιστον επικοινωνιακά, από το δίδυμο Μέρκελ-Σόιμπλε) πως το αφήγημα Σόιμπλε διέπει και το SPD. Οσο για το FDP, το Κόμμα Ελεύθερων Δημοκρατών, που ανεβαίνει στις δημοσκοπήσεις και πιθανότατα θα είναι ο επόμενος εταίρος σε μια κυβέρνηση υπό τους Χριστιανοδημοκράτες, οι απόψεις και προτάσεις του (τουλάχιστον όσον αφορά το ευρώ, την Ελλάδα, τη Γαλλία κ.λπ.) είναι εκείνες που θα είχε ένα κόμμα ιδρυθέν από τον κ. Σόιμπλε!

Αν θέλουμε να καταλάβουμε λοιπόν τι κινεί το θυμικό του κ. Σόιμπλε, αρκεί ένας πρωτοσέλιδος τίτλος της συντηρητικής γαλλικής εφημερίδας Le Figaro της 18ης Σεπτεμβρίου του 1992, λίγο μετά την ολοκλήρωση της Συνθήκης του Μάαστριχτ, της ιδρυτικής διακήρυξης του ευρώ:

ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1920 ΕΛΕΓΑΝ ΟΤΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΕ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ. ΤΩΡΑ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ!

Από κάτω, το πρωτοσέλιδο άρθρο εξηγούσε πως: «Η Συνθήκη του Μάαστριχτ είναι μια Συνθήκη των Βερσαλλιών χωρίς ούτε μια σφαίρα».

Για τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και πολλούς Γερμανούς αξιωματούχους ήταν τεράστια προσβολή, και απειλή, των γαλλικών ελίτ, που ουσιαστικά έβλεπαν το ευρώ ως μοναδική ευκαιρία να κατακτήσουν την Bundesbank (τη γερμανική κεντρική τράπεζα που εξέδιδε το μάρκο) χωρίς να ρίξουν ούτε έναν πυροβολισμό.

Ο κ. Σόιμπλε και το γερμανικό κατεστημένο δεν θα επέτρεπαν ποτέ στον εαυτό τους να το ξεχάσουν αυτό. Τότε γιατί αποδέχθηκαν το ευρώ; Ναι, έπαιξε ρόλο ο εκβιασμός του Παρισιού, που έθεσε ως όρο το ευρώ για τη συναίνεσή του στη γερμανική ενοποίηση.

Δεν ήταν όμως αυτός ο βασικός λόγος. Η απάντηση βρίσκεται αλλού: στη γυμνή αλήθεια ότι η εξαγωγική οικονομία της Γερμανίας δεν μπορεί να αντέξει την ελεύθερη διακύμανση του νομίσματός της.

Ενα μάρκο με ελεύθερα κυμαινόμενη ισοτιμία δεν δύναται να εξυπηρετήσει τη μερκαντιλιστική φιλοδοξία της γερμανικής ελίτ να παραμείνει η χώρα πλεονασματική. Ετσι, δέχθηκαν τη μετάλλαξη του μάρκου σε ευρώ, αλλά πάντα σε κατάσταση επιφυλακής εναντίον των Γάλλων εταίρων τους.

Ο,τι κάνει ο κ. Σόιμπλε ή η Bundesbank, από τότε έως σήμερα, έχει έναν στόχο: να τιμωρήσει εκείνη την προσβολή-απειλή των γαλλικών ελίτ και να τους σηματοδοτεί ότι ποτέ δεν θα τους επιτραπεί να κάνουν το σχέδιό τους πραγματικότητα. Πράγματι, από το 1992, το Βερολίνο και η Φρανκφούρτη, συχνά-πυκνά, προβαίνουν σε κινήσεις που εξευτελίζουν το Παρίσι και «το βάζουν στη θέση του».

Υπό αυτό το πρίσμα, μια οποιαδήποτε συμφωνία που επιτρέπει στην Ελλάδα να αναπνεύσει εντός του ευρώ, όποιο κόμμα κι αν είναι στην κυβέρνηση των Αθηνών, για τον κ. Σόιμπλε θα έστελνε το λάθος μήνυμα στο Παρίσι.

Θα ήταν (νομίζει ο ίδιος) σαν να τους δίνει ελπίδες να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν το μάρκο (σημ.: έτσι ερμηνεύει το ευρώ – ως μάρκο σε νέο περιτύλιγμα) χωρίς να αποδεχθούν το βέτο του Βερολίνου όσον αφορά τον κρατικό προϋπολογισμό της Γαλλίας. «Οποιος θέλει το ευρώ χρειάζεται να αποδεχθεί την τρόικα», τον έχω ακούσει να λέει αναφερόμενος όχι στην Ελλάδα τόσο πολύ όσο στη Γαλλία.

Αυτός είναι ο λόγος που ο κ. Μητσοτάκης, σε περίπτωση αναρρίχησής του στο Μαξίμου, έχει ακριβώς μηδέν πιθανότητες να πείσει το Βερολίνο να του επιτρέψει δραστική μείωση των φορολογικών συντελεστών – όσο μεγάλες μειώσεις κρατικών δαπανών, συντάξεων κι αν τους προτείνει.

Σόιμπλε και Σία αρνούνται οποιαδήποτε παραχώρηση στην Αθήνα μπορεί να εκληφθεί στο Παρίσι ως θετικό σημάδι ότι το Βερολίνο ενδέχεται να αποδεχθεί την κυριαρχία της γαλλικής κυβέρνησης επί της δημοσιονομικής πολιτικής της Γαλλίας.

Εχει σημασία λοιπόν να καταλάβουμε όλοι μας ότι το αδιέξοδο της Ευρώπης και η ερημοποίηση της Ελλάδας δεν είναι θέμα ενός «κακού» ανθρώπου ή κάποιας ιδιοτροπίας. Είναι απόρροια μιας τιτάνιας σύγκρουσης Γερμανίας-Γαλλίας, στην οποία Ελλάδα και Ευρώπη είναι παράπλευρες απώλειες.

Ενα είναι σίγουρο. Τόσο ο κ. Σόιμπλε όσο και η συντριπτική πλειοψηφία του γερμανικού κατεστημένου κατανοούν αυτό που η τρόικα εσωτερικού, εδώ στην Ελλάδα, κάνει ότι δεν καταλαβαίνει: η ευρωζώνη δεν είναι βιώσιμη, ούτε καν οδεύει προς θεσμικές μεταρρυθμίσεις που θα την κάνουν βιώσιμη.

Κατανοούν ακόμα ότι για να πετύχει η όποια ομοσπονδοποίηση 19 κρατών απαιτούνται η κατάργηση των δανείων από ένα κράτος σε άλλο και η δημιουργία ενός κοινού κέντρου με έναν κοινό, ομοσπονδιακό προϋπολογισμό της τάξης τουλάχιστον του 20% του συνολικού εισοδήματος. Δηλαδή, κατανοούν ότι απαιτείται ακριβώς το αντίθετο από αυτό που κάνουν σήμερα. Αρα, κατανοούν ότι η ευρωζώνη δεν έχει μέλλον.

Τότε γιατί επιμένει ο κ. Σόιμπλε σε δομές και πολιτικές που αποδομούν το ευρώ; Επειδή μπορεί η ευρωζώνη να ωφελεί τη γερμανική ελίτ για πολύ καιρό ακόμα πριν διαλυθεί.

Αυτή η καθυστέρηση μάλιστα αλλάζει τον συσχετισμό δυνάμεων σημαντικά, εξασφαλίζοντας στο Βερολίνο το απόλυτο προβάδισμα (ιδίως απέναντι στο Παρίσι) στον σχεδιασμό τής μετά το (σημερινό) ευρώ εποχής.

Από πού προκύπτει ότι αυτή είναι η επιλογή του γερμανικού κατεστημένου (που ταυτίζεται με την πολιτική Σόιμπλε); Από την απόρριψη μετ’ επαίνων των προτάσεων του προέδρου Μακρόν από το Βερολίνο. Τι πρότεινε ο κ. Μακρόν; Πρότεινε τα ελάχιστα που απαιτεί μια λειτουργούσα Ευρωζωνική Ομοσπονδία:

Η Γαλλία να επεκτείνει την «προστασία» που προσφέρει το πυρηνικό της οπλοστάσιο σε όλη την Ευρώπη, με αντάλλαγμα από τη Γερμανία την αποδοχή κοινού προϋπολογισμού, τροφοδοτούμενου από νέους ομοσπονδιακούς φόρους και κοινά ομόλογα, καθώς και μια κοινή μεταναστευτική πολιτική που να «καλύπτει» την Ιταλία.

Ενα τριπλό «Nein» ήταν η απάντηση από τους Χριστιανοδημοκράτες, τους Σοσιαλδημοκράτες και τους Ελεύθερους Δημοκράτες! Τι προτείνουν εκείνοι;

Αυτό που άρχισε να οικοδομείται από το 2010, χρησιμοποιώντας τη Μνημονιακή Ελλάδα ως το εργαστήριό τους: Περισσότερους δημοσιονομικούς κανόνες αυτοματοποιημένης λιτότητας σε συνδυασμό με περισσότερα διακρατικά δάνεια και ενίσχυση της απαγόρευσης μεταβιβάσεων.

Απέρριψαν ακόμα και την πρόταση των Παρισίων για κοινή αμυντική πολιτική επειδή, όπως κύκλοι της γερμανικής κυβέρνησης επιβεβαίωσαν πρόσφατα, αυτή απαιτεί αύξηση των γερμανικών αμυντικών δαπανών – κάτι που το Βερολίνο απορρίπτει.

Εν κατακλείδι, η στάση του κ. Σόιμπλε εκφράζει τη στρατηγική επιλογή των γερμανικών ελίτ να φέρουν την ευρωζώνη σε αμετάκλητο αδιέξοδο, ελπίζοντας ότι η αποδόμηση που νομοτελειακά φέρνει η στάση τους θα αργήσει όσο χρειάζεται από τη σκοπιά τους.

Γι’ αυτόν τον λόγο, όσοι νοιαζόμαστε τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Ευρώπη είχαμε -και έχουμε- υποχρέωση να συγκρουστούμε με τον κ. Σόιμπλε. Οχι βέβαια δαιμονοποιώντας τον και βαυκαλιζόμενοι ότι Μέρκελ-Σουλτς-Μοσκοβισί κ.λπ. είναι «καλύτεροι», αλλά αναγνωρίζοντας ότι η τρόικα στο σύνολό της αντανακλά την επικυριαρχία της γραμμής Σόιμπλε.

πηγη

Αμερικανός καθηγητής εξηγεί με ποιο τρόπο η Ελλάδα θα βγεί από το χρέος

Ο Ράνταλ Χένινγκ κάνει αναφορά στο γεγονός ότι οι δανειστές περιμένουν τις εκλογές στη Γερμανία, για να συζητήσουν για την ελάφρυνση χρέους…
Σε άρθρο του, που δημοσιεύθηκε αρχικά στην ιστοσελίδα «The Conversation», ο Αμερικανός καθηγητής Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων στο American University School of International Service, γράφει πώς η Ελλάδα θα μπορούσε να βγει από τη «φυλακή των δανειστών».

Μετά την τελευταία εκταμίευση δεν πέρασαν τα χειρότερα για την Ελλάδα, σημειώνει και επισημαίνει ότι «δυστυχώς κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος ότι η ανάκαμψη της Ελλάδας θα γίνει αυτοσυντηρούμενη. Είναι ιδιαίτερα ευάλωτη σε άλλη μία ευρωπαϊκή ύφεση, όποτε μπορεί να έρθει αυτή. Και με το τέλος του τρέχοντος προγράμματος στον ορίζοντα, οι δανειστές της είναι διχασμένοι για το τι θα κάνουν στη συνέχεια».
Ο Χένινγκ κάνει αναφορά στο γεγονός ότι οι δανειστές περιμένουν τις εκλογές στη Γερμανία, για να συζητήσουν για την ελάφρυνση χρέους, αλλά τονίζει ότι αυτή η στρατηγική, το να χρησιμοποιείται δηλαδή το χρέος ως μέσο πίεσης για τις μεταρρυθμίσεις, είναι καταδικασμένη και θα εμποδίσει την Ελλάδα να πετύχει πλήρη ανάκαμψη.
Κατά την άποψή του, αυτό ισχύει για δύο βασικούς λόγους:
-Οι ιδιώτες επενδυτές θα έχουν την τάση να αποφεύγουν τη δέσμευση σε πρότζεκτ στην Ελλάδα όσο το χρέος μένει τόσο υψηλό που είναι πιθανές περιοδικές επαναδιαπραγματεύσεις.
-Κυρίως, οι αποφάσεις των Ευρωπαίων σε όλη την κρίση καταδεικνύει επαρκώς ότι οι δανειστές της Ελλάδας εμποδίζονται από την εγχώρια πολιτική τους. Αυτό τους εμποδίζει να επιδιώξουν τη βέλτιστη πορεία δράσης, ακόμη κι όταν έχουν ξεπεραστεί τα πολιτικά εμπόδια στην Ελλάδα, και έχει συμβάλει σε πολλές καθυστερήσεις.

Ενας τρόπος εξόδου από το αδιέξοδο είναι, συνεχίζει ο Αμερικανός καθηγητής, να εξαρτώνται οι αποπληρωμές του ελληνικού χρέους από την ανάπτυξη. «Αν η Ελλάδα ανακάμψει γρήγορα και διατηρήσει υψηλή ανάπτυξη, η ελάφρυνση χρέους μπορεί να παραμείνει σχετικά μέτρια. Αν η Ελλάδα αναπτύσσεται πιο αργά, όπως προβλέπει το ΔΝΤ και άλλοι, τότε οι αποπληρωμές μπορούν να μειωθούν και να μετατεθούν αυτομάτως, χωρίς να απαιτείται να συναντηθούν οι δανειστές και να ξεπεραστούν τα εγχώρια πολιτικά εμπόδια κάθε φορά.
Οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης πρόσφατα το έφεραν ως μία πιθανότητα, σημειώνει ο Χένινγκ. «Με δεδομένες τους πολιτικούς περιορισμούς των βασικών παικτών, αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να προχωρήσουμε και οι υποστηρικτές θα πρέπει να παλέψουν για την ισχυρή υιοθέτηση (σ.σ. αυτής της λύσης), ώστε οι αποπληρωμές χρέους της Ελλάδας να μειωθούν σημαντικά αν αποδειχθεί αδύναμη η ανάπτυξη».

Αν οι Ευρωπαίοι δανειστές πιστεύουν πραγματικά ότι οι προοπτικές της Ελλάδας είναι τόσο ρόδινες όσο λένε, αντί να σχεδιάσουν πώς θα αποφύγουν τώρα τη χορήγηση ελάφρυνσης, θα έχουν ελάχιστο πρόβλημα να υπογράψουν τον νέο μηχανισμό, επισημαίνει ο Χένινγκ. Αυτό, καταλήγει, θα δώσει στους επενδυτές την εμπιστοσύνη ότι πράγματι η Ελλάδα επιστρέφει στην «κανονικότητα» και μπορούν να δεσμευτούν σε πρότζεκτ στη χώρα.

πηγη