10 Μαρτίου 2013


Eλληνο-τουρκικός πόλεμος “Plan A”, “Plan B”

Εδώ και καιρό έχουμε διατυπώσει την εκτίμηση πως για να διατηρηθεί στην εξουσία η τρικομματική ( και οιωνεί «πολυκομματική») χούντα , και ταυτοχρόνως να εφαρμόζει κάθε μέρα όλο και πιο γενοκτονικά και εθνοκτόνα μέτρα, χρειάζεται έναν μεγάλο «αντιπερισπασμό» .Έναν «αντιπερισπασμό»το περιεχόμενο του οποίου θα είναι τέτοιου είδους ώστε να μην μπορεί κανείς να τον αγνοήσει.Τι μπορεί λοιπόν να τραβήξει την προσοχή του ελληνικού λαού και να απορροφήσει όλη την συσσωρευμένη «ενέργεια» της οργής και της αγανάκτησης η οποία ξέρουν πολύ καλά πως έχει ήδη ξεπεράσει τα «όρια ασφαλείας» του καθεστώτος;
¨Ενας αδελφοκτόνος εμφύλιος ή μία πολεμική σύρραξη με την Τουρκία.
“Plan A”
Εδώ και καιρό έχουν εντέχνως διοχετεύσει την απειλή ενός τέτοιου ενδεχόμενου,φροντίζοντας ταυτοχρόνως να εμπλουτίζουν την προπαγάνδα τους καλλιεργώντας την θεωρία των δύο άκρων ( τα οποία βεβαίως φροντίζουν όχι μόνο να συντηρούν αλλά και να τα ενισχύουν παντοιοτρόπως), τον πόλεμο εναντίον της «τρομοκρατίας» και ασφαλώς την ανάγκη για «ευνομία και τάξη».Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι τον τελευταίο καιρό έχουν επιλέξει την ευρεία χρήση του όρου «κόμματα του συνταγματικού τόξου» αποδίδοντάς τον στον εαυτό τους , πράγμα που αυτομάτως τοποθετεί όλους τους άλλους εντός και εκτός βουλής, ως εχθρούς ή ακόμα και «απειλές « του Συντάγματος.Ενός Συντάγματος που αυτοί οι εθελόδουλοι «εταίροι» του δήθεν «συνταγματικού τόξου», έχουν πετάξει εδώ και καιρό στα σκουπίδια και μάλιστα με προκλητικό τρόπο περιφρονώντας ακόμα και αποφάσεις ανωτάτων δικαστηρίων, που συγκυριακά ή «τυχαία» δεν «συμμορφώθηκαν προς τα υποδείξεις».
“Plan B”
Τα ΜΜΕ τις τελευταίες ώρες διοχετεύουν την είδηση της ρηματικής διακοίνωσης που κατέθεσε χθες η ελληνική κυβέρνηση εναντίον της Τουρκίας στο συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ, ως μία «πατριωτική» αντίδραση της Ελλάδας στον Τουρκικό επεκτατισμό .Έναν επεκτατισμό που επι του παρόντος εκδηλώθηκε από το τουρκικό κράτος με την παραχώρηση άδειας στη κρατική εταιρεία πετρελαίου να κάνει έρευνες για υδρογονάνθρακες ακόμα και σε περιοχές που βρίσκονται εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας , δηλαδή εντός της ελληνικής επικράτειας.
Αφήνουν δε να εννοηθεί πως η «σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι” ήταν το χθεσινό «σουλάτσο» μιας τουρκικής φρεγάτας εντός του ελληνικού θαλάσσιου χώρου.
Όλα δείχνουν ότι η παρούσα τρικομματική κυβερνητική κοινοπραξία έχει μάλλον δρομολογήσει κατόπιν ασφαλώς “άνωθεν εντολών”, το “Planb” το οποίο είτε θα τους δώσει μερικούς μήνες ζωής , είτε θα προετοιμάσει το έδαφος ώστε να μας κάτσει στον σβέρκο κανένας καινούργιος “εθνάρχης” που όπως και ο παλιός θα υπογράψει ότι του δώσουν.
Επι τη ευκαιρία να πούμε οτι το “ίδρυμα Κωνσταντίνος Καραμανλής” κάλεσε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τσίπρα να μιλήσει σε ευήκοα ώτα εθναρχολατρών.
Παραθέτω την είδηση για την ρηματική διακοίνωση στον ΟΗΕ εναντίον της Τουρκίας:
ΚΑΤΑΤΕΘΗΚΕ ΧΘΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΕΞ Διακοίνωση στον ΟΗΕ για τις τουρκικές άδειες ερευνών
Ρηματική διακοίνωση, δια της οποίας η Ελλάδα ενημερώνει τον ΟΗΕ για την παραχώρηση εκ μέρους της Τουρκίας, αδειών έρευνας σε περιοχές ελληνικής υφαλοκρηπίδας, κατατέθηκε χθες στον διεθνή οργανισμό, με εντολή του υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Αβραμόπουλου.
Oπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών, «η ενέργεια αυτή του Υπουργείου Εξωτερικών, διασφαλίζει τις ελληνικές θέσεις για την προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας, σύμφωνα πάντοτε με το εθιμικό και συμβατικό Δίκαιο της Θάλασσας και ειδικότερα την Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (1982).»
Σημειώνεται, δε, ότι «ευθύς μόλις είχαν γίνει γνωστές οι τουρκικές παραχωρήσεις, η ελληνική κυβέρνηση είχε προβεί στις δέουσες παραστάσεις προς την Τουρκία». Με τη χθεσινή ενέργεια, η Ελλάδα ενημερώνει τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και τα αρμόδια όργανά του, ενώ η ρηματική διακοίνωση θα δημοσιευθεί στο Law of the Sea Bulletin.
Σημειώνεται επίσης ότι «η Ελλάδα επιθυμεί σχέσεις καλής γειτονίας με την Τουρκία, καθώς και με όλες τις χώρες της περιοχής, στη βάση του αμοιβαίου σεβασμού και της διεθνούς νομιμότητας, ειδικά, όταν πρόκειται για ζητήματα, που άπτονται κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, αλλά και αξιοποίησης του φυσικού μας πλούτου».
Η Ελλάδα προχώρησε σε ρηματική διακοίνωση στον ΟΗΕ, προκειμένου «να κατοχυρωθούν τα δικαιώματά μας που απορρέουν από το εθιμικό, αλλά και από το συμβατικό δίκαιο της θάλασσας» δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών, Δημήτρης Αβραμόπουλος, μετά την αποψινή συνάντησή του με το γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, Μπαν Κι μουν, στην έδρα του διεθνούς οργανισμού.
Συγκεκριμένα, ο κ. Αβραμόπουλος, μιλώντας για το εν λόγω θέμα, τόνισε:
«Θέλω να αναφερθώ στην απόφασή μας να ενημερώσουμε τα Ηνωμένα Έθνη για το θέμα της προκήρυξης ερευνών από την Τουρκία σε περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Η ελληνική κυβέρνηση, τον Ιούλιο του 2012, προχώρησε σε διάβημα προς την Τουρκία για τη χορήγηση αδειών έρευνας σε περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην τουρκική εταιρία πετρελαίου. Επειδή στο διάστημα που μεσολάβησε από τότε η Τουρκία δεν αναίρεσε τις παραχωρήσεις αυτές – χωρίς βέβαια να προχωρήσει σε έρευνες και θέλω να πιστεύω ότι δεν θα το πράξει στο μέλλον – θεωρήσαμε ως το επόμενο βήμα, να κοινοποιήσουμε το θέμα αυτό, με ρηματική διακοίνωση στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, προκειμένου να κατοχυρωθούν τα δικαιώματά μας που απορρέουν από το εθιμικό, αλλά και από το συμβατικό δίκαιο της θάλασσας. Ότι δηλαδή τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και ότι οι περιοχές στις οποίες η Τουρκία παραχώρησε τις έρευνες, εμπίπτουν στις περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
» Η Ελλάδα επιθυμεί τη φιλία και τη συνεργασία με την Τουρκία, όπως και με όλες τις χώρες της περιοχής μας. Μέσα όμως από σχέσεις που βασίζονται στον αμοιβαίο σεβασμό και τη νομιμότητα, ειδικότερα όταν πρόκειται για ζητήματα που άπτονται κυριαρχικών μας δικαιωμάτων αλλά και εκμετάλλευσης πλουτοπαραγωγικών πηγών, σε μία περίοδο που η ανάπτυξη είναι το ζητούμενο για την Ελλάδα και για την Ευρώπη».
Σε ανάλογο ύφος κινήθηκαν και οι δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Αμυνας, Πάνου Παναγιωτόπουλου προς τον Τούρκο ομόλογό του Ισμέτ Γιλμάζ, με τον οποίο είχε συνάντηση στο περιθώριο συνόδου του ΝΑΤΟ. «Οι παραβάσεις και παραβιάσεις στον εναέριο χώρο του Αιγαίου, οι περίεργες πλεύσεις, περίεργοι πλόες, τουρκικών πολεμικών πλοίων, δεν βοηθούν προς στην καλύτερη γειτονία και συνεργασία των δύο χωρών» τόνισε.

http://www.ethnos.gr

Γυναίκες αποδοκίμασαν Σαμαρά και Παπούλια: «Είστε προδότες» [βίντεο]

Μία δυσάρεστη έκπληξη περίμενε χθες το απόγευμα τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια στο κτίριο της Ακαδημίας Αθηνών, καθώς όταν μπήκαν στην αίθουσα έπεσαν θύματα έντονων αποδοκιμασιών από γυναίκες που ήταν παρούσες στην εκδήλωση.
Συγκεκριμένα όταν Σαμαράς και Παπούλιας μπήκαν στην αίθουσα όπου θα γινόταν η εκδήλωση για τα ελληνικά γράμματα, οι γυναίκες που ήταν εκεί πλησίασαν προς το μέρος τους και φώναξαν «Προδότες, προδότες. 
Με ποιο δικαίωμα το κάνατε αυτό;».
Αρχικά επικράτησε αναστάτωση, ωστόσο με την άμεση επέμβαση της ασφάλειας του πρωθυπουργού και του Προέδρου της Δημοκρατίας οι τέσσερις γυναίκες και η μία ανήλικη απομακρύνθηκαν.
iefimerida.gr
Φωτογραφία: Eurokinissi
 

Η ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ: Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΚΡΑΤΩΝ



Πηγή Αθέατη γνώση
1. Πόλη των κρατών 

Μήπως οι παγκόσμιοι πόλεμοι, οι επαναστάσεις και άλλα μεγάλα γεγονότα της ανθρώπινης ιστορίας δεν έχουν συμβεί φυσικά ή συμπτωματικά, μήπως τα είχαν προγραμματιστεί;

Η απάντηση στο ερώτημα αυτό μπορεί να βρεθεί μέσα στα όρια των τριών ισχυρών πόλεων σε όλο τον κόσμο. Οι τρεις πόλεις που δεν ανήκουν σε καμία χώρα και δεν πληρώνουν φόρους. Είναι η Περιφέρεια της Ουάσιγκτον της Κολούμπια, η οποία δεν αποτελεί μέρος της πόλης της Ουάσιγκτον ή των Ηνωμένων Πολιτειών. Το κέντρο της πόλης του Λονδίνου, το οποίο δεν είναι μέρος του Λονδίνο ή της Αγγλίας, και Πόλη του Βατικανού, η οποία δεν αποτελεί μέρος της Ρώμης ή της Ιταλίας. 

Αυτές οι πόλεις, ονομάζονται Πόλεις των κρατών, και έχουν τη δική τους ανεξάρτητη σημαία, τους δικούς τους ξεχωριστούς νόμους,και τη δική τους ξεχωριστή ταυτότητα. 



2. Βατικανό 

Κοσμεί τους τοίχους της βασιλικής του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό είναι η απο το Βατικανό-εγκεκριμένη εικόνα του Θεού.   Ένας οργισμένος γενειοφόρος άνδρας στον ουρανό, ζωγραφισμένος από τον Michael Angelo. Οι σκληρές και βίαιες εικόνες του βασανισμένου γιου του Θεού,  που υποφέρει αιμορραγώντας και πεθαίνοντας με τα αγκάθια μέσα στο κρανίο του, και τα καρφιά που σφυροκοπιούνται στα πόδια και τα χέρια του, βρίσκονται στη διάθεση του κοινού καθ 'όλο το Βατικανό.Αυτές οι εικόνες χρησιμεύουν ως υπενθύμιση ότι ο Θεός επέτρεψε στον Υιό Του  να βασανίζεται και να θανατωθεί για να σώσει τις ψυχές των ανθρώπων οι οποίοι είναι όλοι γεννημένοι αμαρτωλοί. 


Το Βατικανό κυβερνά περίπου 2 δισ. ανθρώπους στον κόσμο. Η κολοσσιαία περιουσία του Βατικανού περιλαμβάνει τεράστιες επενδύσεις με τον Ρότσιλντ στη Βρετανία, τη Γαλλία και τις ΗΠΑ και με γιγαντιαίες εταιρείες πετρελαίου και όπλων όπως η Shell και η General Electric. Η στερεά χρυσή ράβδος του Βατικάνου, αξίας δισεκατομμυρίων, φυλάσεται απο τον Rothschild σε ελεγχόμενη Τράπεζα της Αγγλίας και την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ.

Η Καθολική Εκκλησία είναι η μεγαλύτερη οικονομική δύναμη, σε συσσώρευση πλούτου και  ιδιοκτησίας ακινήτων, κατέχοντας τον πιό υλικό πλούτο από οποιαδήποτε τράπεζα,  εταιρία, ή οποιαδήποτε κυβέρνησηοπουδήποτε στον κόσμο. 


Ενώ τα 2/3 του κόσμου κερδίζει λιγότερα από 2 δολάρια την ημέρα, και το 1/5 του κόσμου υποσιτίζεται ή πεθαίνει από την πείνα, οι συσσωρεύσεις του Βατικάνου σε παγκόσμιο πλούτο, τα κέρδη από το χρηματιστήριο, και την ίδια στιγμή νουθετεί τον κόσμο για χορηγία.


Λοιπόν, πώς έκανε το Βατικανό όλο αυτό τον πλούτο κατά τη διάρκεια της χιλιετίας; Μία μέθοδος ήταν να βάλει μια τιμή-ετικέττα στην αμαρτία. Πολλοί επίσκοποι και πάπες εμπορεύτηκαν ενεργά την αμαρτία και τον φόβο  για το κέρδος, πουλώντας συγχωροχάρτια. Οι προσκυνητές είχαν ενθαρρυνθεί να προπληρώσουν  για τις αμαρτίες που δεν είχαν διαπράξει ακόμη και να πάρουν χάρη μπροστά από το χρόνο. Όσοι δεν πληρώνουν απειλούνται με αιώνια καταδίκη. Μια άλλη μέθοδος ήταν οι πλούσιοι ιδιοκτήτες γης να παραδώσουν τη γή και την τύχη τους στην εκκλησία στο κρεβάτι του θανάτου τους, σε αντάλλαγμα μιας ευλογίας  που υποτίθεται θα τους επιτρέψει να πάνε στον παράδεισο. 




Ο Πάπας ο Λέων ο πέμπτος αναδιοργανώνει την Βασιλική του Αγίου Πέτρου, με την πώληση εισιτηρίων από την κόλαση στον παράδεισο. 

Η καθολική εκκλησία έχει καταστεί η μεγαλύτερη μαφία στη γη, για την προστασία των ανθρώπων με την "συγχώρεση για τις αμαρτίες". Πώς μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να συγχωρούν αμαρτίες, ενδεχομένως, όταν κάνουν και διδάσκουν το αντίθετο από ό, τι ο Θεός και ο Χριστός διδάσκει στην Αγία Γραφή και που προφανώς δεν εργάζεται γι 'αυτούς; 

Η πρακτική της Καθολικής εκκλησίας στη διδασκαλία των ανθρώπων, είναι ότι μπορούν να είναι αμαρτωλοί όλη τους τη ζωή,  και το μόνο που πρέπει να κάνουν είναι μια αμοιβή για την εκκλησία για «τη συγχώρεση».  Είναι μία από τις κύριες αιτίες όλων των κακών και ανεντιμότητας στον κόσμο, καθώς οι άνθρωποι πραγματικά διδάσκονται και ενθαρρύνονται να είναι αμαρτωλοί και κακοί, παρά να εξαγνιστούν και να προσπαθήσουν να γίνουν τέλειοι, δεδομένου ότι μόνο ο Θεός είναι τέλειος όπως διδάσκει η Αγία Γραφή. 


Το πιο θλιβερό σημείο είναι ότι πολλοί άνθρωποι αγοράζουν πραγματικά τα ψέματα της εκκλησίας και σκέφτονται ότι μπορούν να μείνουν ατιμώρητοι με την ύπαρξη κακίας σε όλη τους τη ζωή, και το μόνο που πρέπει να κάνουν είναι να επιδιώκουν τη συγχώρεση από έναν ιερέα.

Κατά τη διάρκεια των σκοτεινών χρόνων, η Καθολική Εκκλησία όχι μόνο  συσσώρευσε τον πλούτο που συνέλεξε από τους φτωχούς, αλλά συσσώρευσε και τη γνώση. κρατώντας τις μάζες ανίδεες και στο σκοτάδι, στερόντας τους την βασική εκπαίδευση.

Μεταξύ 1095 και 1291 μ.Χ. ο Πάπας ξεκίνησε 7 λουτρά αίματος που ονομάζονται χριστιανικές σταυροφορίες, βασανιστήρια, δολοφονίες, αποκεφαλισμό και μαζική δολοφονία εκατοντάδων χιλιάδων μουσουλμάνων στο όνομα του Θεού. Βάναυσοι στρατιώτες του Πάπα Ναϊτών Ιπποτών ή Ιππότες του Ναού του Σολομώντα, που έξελίχθηκαν σε μυστική αδελφότητα που σήμερα ονομάζονται Ελευθεροτέκτονες.

Μεταξύ 1450 και 1700 μ.Χ. η Καθολική Εκκλησία ακολούθησε τον ιερό τρόμο τους με την Ιερά Εξέταση. 
Η Καθολική Εκκλησία κυνήγησε, βασάνισε και έκαψε ζωντανές-δεκάδες χιλιάδες αθώες γυναίκες στην πυρά. 

Κατά τη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου, το βατικανό επικρίθηκε για την υποστήριξη του Χίτλερ και του ναζιστικού καθεστώτος, τον οποίο ο Πάπας ευλόγησε και τον ονόμασε «τον απεσταλμένο του Θεού».  

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 5 δεκαετιών  περισσότεροι από χίλιοι πεντακόσιοι ιερείς και επίσκοποι  έχουν εντοπιστεί για σεξουαλική κακοποίηση δεκάδων χιλιάδων αγοριών και κοριτσιών σε κοινότητες εμπιστοσύνης και στα ορφανοτροφεία τους. 

3. Η πόλη του Λονδίνου 


Όπως η πόλη του Βατικανού, η καρδιά της πόλης του Λονδίνου είναι επίσης ιδιόκτητη εταιρεία πόλεων η κρατών, που βρίσκεται στο κέντρο του  Λονδίνου.
Σήμερα, το κράτος της Πόλης του Λονδίνου είναι το οικονομικό κέντρο εξουσίας του κόσμου, και το πλουσιότερο τετραγωνικό μίλι στην επιφάνεια της Γης. Στεγάζει την ελεγχόμενη Τράπεζα του Rothschild  της Αγγλίας, Lloyds του Λονδίνου, το London Stock Exchange, όλες τις βρετανικές τράπεζες, τα υποκαταστήματα 385 ξένων τραπεζών και 70 αμερικανικών τραπεζών. Διαθέτει δικά της δικαστήρια, τους δικούς της νόμους, τη δική της σημαία και την δική της αστυνομική δύναμη. Δεν είναι μέρος του μεγαλύτερου Λονδίνου, ή της Αγγλίας, ή της βρετανικής Κοινοπολιτείας και δεν πληρώνει κανέναν φόρο. Το Κράτος Πόλη του Λονδίνου  στεγάζει τα μονοπώλια εφημερίδων. Είναι επίσης η έδρα του παγκόσμιου Αγγλικού Τεκτονισμού, και έδρα για το παγκόσμιο καρτέλ χρημάτων γνωστό ως The Crown " Κορώνα"

Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, The Crown δεν είναι η βασιλική οικογένεια ή ο βρετανικός μονάρχης. Το Crown είναι το κράτος ιδιωτικών εταιριών της πόλης του Λονδίνου. Έχει ένα συμβούλιο από 12 μέλη, κάτω από ένα δήμαρχο, που ονομάζεται ο Λόρδος δήμαρχος. Ο δήμαρχος και το συμβούλιο των 12 μελών χρησιμεύουν ως τα πληρεξούσια ή οι αντιπρόσωποι για των 12 παγκοσμίως πλουσιότερων, οι τις περισσότερες ισχυρές τραπεζικές οικογένειες, συμπεριλαμβανομένης της οικογένειας των Rothschild, της οικογένειας Warburg, της οικογένειας Oppenheimer και της οικογένειας Schiff. Αυτές οι οικογένειες και οι απόγονοί τους τρέχουν την εταιρία κορωνών του Λονδίνου.   

Το Crown Corporation κατέχει τον τίτλο  για να στέψει παγκοσμίως το έδαφος στις αποικίες κορωνών όπως τον Καναδά, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία. Το βρετανικό Κοινοβούλιο και ο βρετανός πρωθυπουργός χρησιμεύουν ως ένα δημόσιο μέτωπο για την κρυμμένη δύναμη των κυβερνόντων οικογενειών των κορωνών. 


4. Η Περιφέρεια της Κολούμπια 

Όπως τις πόλεις κράτη του Λονδίνου και του Βατικάνου, το ένα τρίτο πόλεων κρατών δημιουργήθηκε επίσημα το 1871, με τη μετάβαση του νόμου του 1871.  Αυτή η κατάσταση ονομάζεται πόλη της Περιφέρειας της Κολούμπια και βρίσκεται 10sq μίλια από την ακτή, στην καρδιά της Ουάσιγκτον. Η Περιφέρεια της Κολούμπια φέρει δική της σημαία, και έχει το δικό της ανεξάρτητο σύνταγμα. 


Το σύνταγμα για τη Περιοχή της Κολούμπια λειτουργεί βάσει ενός τυραννικού ρωμαϊκού νόμου γνωστού ως Lex Fori, η οποία δεν φέρει καμία ομοιότητα με το Σύνταγμα των ΗΠΑ. Όταν συνέδριο πέρασε την πράξη του 1871 δημιούργησε μια ξεχωριστή εταιρεία γνωστή ως οι Ηνωμένες Πολιτείες και εταιρική διακυβέρνηση για την Περιφέρεια της Κολούμπια.   Αυτή η πράξη επέτρεψε στη Περιοχή της Κολούμπια να λειτουργήσει ως εταιρία έξω από το αρχικό σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών και έξω από το συμφέρον των αμερικανικών πολιτών.  

Αν και γεωγραφικά χωριστές, οι πόλεις κράτη του Λονδίνου, του Βατικάνου και της Περιοχής της Κολούμπια είναι μια ενδασφαλίζοντας αυτοκρατορία αποκαλούμενη αυτοκρατορία της πόλης. 

Η σημαία της περιοχής της Ουάσιγκτον της Κολούμπια έχει τρία κόκκινα αστέρια. Ένα για κάθε πόλη-κράτος στην αυτοκρατορία των τριών πόλεων. Αυτή η εταιρική αυτοκρατορία των τριών πόλεων κρατών ελέγχει τον κόσμο οικονομικά, μέσα από κέντρο της πόλης του Λονδίνου, στρατιωτικά μέσω της Περιφέρειας της Κολούμπια, και πνευματικά μέσα από το Βατικανό. 


5. Οι ΗΠΑ - Μια αποικία του Στέμματος 

Μια νηφάλια μελέτη των υπογεγραμμένων συνθηκών και των χαρτών μεταξύ της Μεγάλης Βρετανίας και των Ηνωμένων Πολιτειών εκθέτει μια συγκλονιστική αλήθεια. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν πάντα και εξακολουθούν να είναι μια βρετανική αποικία του Στέμματος. 


Ο βασιλιάς James ο πρώτος ήταν διάσημος όχι μόνο για τη μετάφραση της Αγίας Γραφής στην έκδοση King James.  Αλλά για την επιχείρηση του υπογραφής του πρώτου χάρτη της Βιρτζίνια το 1606.  Εκείνος ο χάρτης χορήγησε οι Βρετανοί προγόνοι της Αμερικής την άδεια να εγκατασταθούν και να κατοικήσουν στην Αμερική. Ο χάρτης επίσης εγγυάται ότι οι μελλοντικοί βασιλιάδες και βασίλισσες της Αγγλίας θα έχουν κυρίαρχη εξουσία πάνω σε όλους τους πολίτες και το αποικισμένο έδαφος στην Αμερική, που κλέβεται από τους Ινδούς.





Αφότου δήλωσε η Αμερική την ανεξαρτησία της από τη Μεγάλη Βρετανία, η Συνθήκη του 1783 υπεγράφη. Εκείνη η συνθήκη προσδιορίζει συγκεκριμένα το βασιλιά της Αγγλίας ως πρίγκηπας των Ηνωμένων Πολιτειών και έρχεται σε αντίθεση με την πεποίθηση ότι η Αμερική κέρδισε την επανάσταση.  

Παρά το γεγονός ότι ο βασιλιάς Γεώργιος ο 3ος. της Αγγλίας έδωσε το μεγαλύτερο μέρος των απαιτήσεών του σε αμερικανικές αποικίες, κράτησε το δικαίωμά του να συνεχίσει να λαμβάνει πληρωμή για το επιχειρηματικό εγχείρημα του αποικισμού της Αμερικής. 

Αν η Αμερική είχε κερδίσει πραγματικά τον πόλεμο της ανεξαρτησίας, δεν θα είχαν συμφωνήσει ποτέ να πληρώσουν τα χρέη  και τις αποζημιώσεις στο βασιλιά της Αγγλίας. . 

Το αίμα της Αμερικής ενυδάτωσε την επανάσταση ενάντια στην οδηγημένη βρετανική χρεοκοπημένη Αμερική και γύρισε τους πολίτες της σε μόνιμους σκλάβους χρέους του βασιλιά. Στον πόλεμο του 1812  οι Βρετανοί έκαψαν ολοσχερώς το Λευκό Οίκο και όλα τα κτίρια της αμερικανικής κυβέρνησης. Καταστρέφοντας τα αρχεία επικύρωσης του Συντάγματος των ΗΠΑ. 

Οι περισσότεροι πολίτες των ΗΠΑ πιστεύουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο πρόεδρος της είναι ο πιο ισχυρός άνθρωπος στη γη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι μια χώρα, είναι μια εταιρεία. Και ο πρόεδρος είναι πρόεδρος της εταιρείας των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο ίδιος και οι αιρετοί του εργάζονται για την εταιρεία, όχι για τον αμερικανικό λαό. Δεδομένου ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι μια εταιρεία, η οποία είναι κύρια εταιρία των Ηνωμένων Πολιτειών.


6. Οβελίσκοι 


Στο κέντρο της κάθε πόλης-κράτους υπάρχει ένα φαλλικό σχήμα ένος πανύψηλου πέτρινου μνημείου που ονομάζεται οβελίσκος, και  δείχνει προς τον ουρανό.  ο οβελίσκος γνωστός ως μνημείο της Ουάσιγκτον  ήταν αφιερωμένος στον μασόνο George Washington από το μασονικό οίκημα της Περιφέρειας της Κολούμπια. 250  μασονικά οικήματα χρηματοδότησαν το μνημείο οβελίσκων της Ουάσιγκτον, συμπεριλαμβανομένων των Ιπποτών του Ναού. 

Στην καρδιά του Λονδίνου πόλεων κρατών, είναι ένας 187 τόνων και  69 πόδια - ψηλός αιγυπτιακός οβελίσκος αποκαλούμενος βελόνα της Κλεοπάτρας. Είχε μεταφερθεί από την Αίγυπτο και στήθηκε στις όχθες του ποταμού Τάμεση. 

Στην πόλη του Βατικανού, ένας άλλος αιγυπτιακός οβελίσκος δεσπόζει ψηλά πάνω απο την πλατεία του Αγίου Πέτρου. 

Οι Οβελίσκοι με το φαλλικό σχήμα είναι μνημεία προς τιμήν του ειδωλολατρικού θεού Ήλιου της αρχαίας Αιγύπτου που ονομάζεται Amen Ra. Το πνεύμα αυτού του ειδωλολατρικού Θεού λέγεται οτι θα κατοικήσει μέσα στον οβελίσκο. 


ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ


Ολη η ιστορία της Γερμανικής οικογένειας που ελέγχει -σχεδόν- τα πάντα στη χώρα μας! Από το 1743 ως σήμερα!


Μάγιερ Αμσκελ Ρόθτσιλντ: Ο Γερμανός ιδρυτής της δυναστείας της κόκκινης ασπίδας και των ιδιοκτητών της Ελλάδας που μπορεί να μπλοκάρει ακόμα και απόφαση της Κυβέρνησης! «Δώσε μου τον έλεγχο των χρημάτων ενός έθνους και δεν με νοιάζει ποιος φτιάχνει τους νόμους», έλεγε τον 18ο αιώνα ο Μάγιερ Άμσκελ Ρόθτσιλντ, μέλος μιας από τις πιο ισχυρές οικονομικά οικογένειες του κόσμου, η οποία έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στη γέννηση του...παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος.


Το όνομα τους στα γερμανικά σημαίνει «κόκκινη ασπίδα» και οι ιστορικοί εικάζουν ότι μπορεί να προέρχεται από μια κόκκινη ασπίδα που κρεμόταν στην πύλη του σπιτιού τους, στη Φρανκφούρτη.

Η πρώτη αξιοσημείωτη αναφορά του ονόματος Ρόθτσιλντ, που στο μέλλον θα αποτελέσει βασικό κύτταρο του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, ήταν αυτή του Μάγιερ Άμσκελ, που γεννήθηκε το 1743.

Ήταν ένας έμπορος σπάνιων μετάλλων, κερμάτων, αντικών και άλλων αξιοπερίεργων αντικειμένων.

Με καμία κοσμική εκπαίδευση και μόλις ικανός να μιλήσει ή να γράψει την γερμανική γλώσσα, ο κ. Μάγιερ Ρόθτσιλντ (1744-1812), έγινε ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στη Γερμανία. Ίδρυσε μια δυναστεία τραπεζιτών, οι οποίοι χρηματοδοτούσαν τους πολέμους και τις ιδιοτροπίες των ευγενών και των κυβερνήσεων.

Ο Μάγιερ Άμσκελ Ρόθτσιλντ, ήταν ο γιος του Μωυσή Άμσκελ Ρόθτσιλντ και της Σοένκε Ρόθτσιλντ, και γεννήθηκε στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας στις 23 Φεβρουαρίου 1744. Ηταν το τέταρτο από τα οκτώ παιδιά της οικογένειας. Ο πατέρας του ήταν ένας αργυραμοιβός και έμπορος στο μεταξωτό ύφασμα. Το επώνυμο προήλθε από το σπίτι όπου ο Ισαάκ Ελκχανάν († 1585) ζούσε στη Φρανκφούρτη. Εκείνη την εποχή, ήταν μια κοινή πρακτική να δίνουν ονόματα στα σπίτια (όπως Λευκό, πλοίων, πράσινο, κλπ.). Τό σπίτι των Ελκχανάν ονομαζόταν «zum Roten Schild» (στη Κόκκινη Ασπίδα), από το οποίο και προήλθε το τελευταίο όνομα Ρόθτσιλντ.

Το 1664, ο εγγονός Ναφθαλί Ισαάκ άφησε την «οικία της Κόκκινης Ασπίδας» και μετακόμισε σε ένα σπίτι το οποίο ονομάζεται «Hinterpfann», που σημαίνει «το σπίτι στο πίσω μέρος της κατσαρόλας», αλλά κράτησε το επώνυμο Ρότσιλντ!!!

Οι Εβραίοι της Φρανκφούρτης ήταν υποχρεωμένοι να ζουν χωριστά από τους χριστιανούς σε ένα στενό δρομάκι που ονομάζεται «Judengasse», ή αλλιώς «αλέα των Εβραίων».

Ο δρόμος ήταν ένα σκοτεινό, και βρώμικο σοκάκι, και μύριζε και ήταν πάντα υπερπλήρες . Οι 3.000 Εβραίοι κάτοικοί του, είχαν «κλειδωθεί» σε αυτό το γκέτο, με χριστιανικές γιορτές, ακόμη και τη νύχτα.

Οι Εβραίοι της Φρανκφούρτης δεν μπορούσαν να μπουν σε ένα δημόσιο κήπο, να επισκεφθούν ένα κατάστημα καφέ, ή να περπατήσουν περισσότερο από δύο τετράγωνα παραπλεύρως του δρόμου.

Παρά το γεγονός ότι τον δέκατο όγδοο αιώνα και σε άλλες γερμανικές πόλεις επιβάλλοντο περιορισμοί σχετικά με τους Εβραίους, σε καμία άλλη πόλη, δεν ήταν τόσο σκληροί όσο εκείνοι της Φρανκφούρτης.

Η Φρανκφούρτη ήταν ένα σημαντικό κέντρο εμπορίου, με πολλούς τραπεζίτες και χονδρέμπορους. Η πόλη βρισκόταν στο σταυροδρόμι των πέντε διεθνών χερσαίων διαδρομών και καθόταν στις όχθες του ποταμού Main, κοντά στο σημείο όπου συνδέεται με τον Ρήνο. Έτσι η Φρανκφούρτη βρισκόταν σε μια κεντρική τοποθεσία που συνέδεε την Αγγλία, τη Ρωσία και την Ιταλία.

Ο Μάγιερ Άμσκελ Ρόθτσιλντ, παρακολούθησε ένα εβραϊκό σχολείο, που ονομάζεται «Χέντερ», αρχίζοντας από την ηλικία των τριών ή τεσσάρων ετών. Εκεί σπούδασε τα ιερά βιβλία των Εβραίων, την Τορά και το Ταλμούδ.

Μέχρι την ηλικία των επτά ή οκτώ, ο κ. Μάγιερ Άμσκελ Ρόθτσιλντ και οι συμμαθητές του θα είχαν διαβάσει τα πέντε βιβλία του Μωυσή στα εβραϊκά και «Judendeutsch», ένα μείγμα από τα εβραϊκά και τη διάλεκτο της Φρανκφούρτης. (οι Εβραίοι της Φρανκφούρτης δεν μιλούσαν «γίντις»).

Στο σπίτι, του κ. Μάγιερ Άμσκελ Ρόθτσιλντ, όλοι βοηθούσαν στην οικογενειακή επιχείρηση, με θελήματα σε άλλους τοκογλύφους και την ανταλλαγή διαφόρων νομισμάτων, τα οποία ο πατέρας του αντάλλασσε με τοπικά χρήματα.

Το 1775, στην ηλικία των έντεκα, πήγε να σπουδάσει σε εβραϊκό ιεροδιδασκαλείο, στην Γιεσιβά, κοντά στη Νυρεμβέργη. Λίγους μήνες αργότερα, η ευλογιά, έπληξε τη Judengasse.

Ο πατέρας του πέθανε στις 6 Οκτ, 1755. Η μητέρα του πέθανε στις 29 Ιουνίου 1756. Ετσι επέστρεψε στο σπίτι για να ζήσει ορφανός αλλά υπό την κηδεμονία συγγενών του.

Στην ηλικία των 13ών, ο Ρόθτσιλντ πήγε στο Αννόβερο για να μαθητεύσει στην τράπεζα του Γόλφ Τζέικομπ Οπενχάιμ. Οι Οπενχάιμ ήταν Εβραίοι - τραπεζίτες οι οποίοι χρησιμοποιούσαν τίς διασυνδέσεις των οικογενειών τους, σε όλη την Ευρώπη για να παράσχουν «πίστωση δικαιωμάτων» .Το αντικείμενο της εργασίας για τους Ρόθτσιλντ ήταν να μάθουν, πώς να διεξάγουν εξωτερικό εμπόριο και πώς να χειρίζονται το θέμα με μετρητά ή συναλλαγματικές.

Στο Ανόβερο, έμαθε για σπάνια και παλαιά νομίσματα και μετάλλια, τα οποία οι συλλέκτες συχνά αγόραζαν ως επένδυση. Από την ηλικία των 18 ετών, ήταν ένας εμπειρογνώμονας στον τομέα αυτό και άρχισε να αγοράζει σπάνια νομίσματα της συλλογής του Βον Εστορφ.

Στο τέλος του πολέμου των επτά ετών, το 1763, επέστρεψε στο σπίτι Ρόθτσιλντ στη Φρανκφούρτη.

Μέσω αυτής της επιχείρησης ο Ρόθτσιλντ μπήκε στο πριγκιπάτο του πρίγκιπα Γουλιέλμου, τον μελλοντικό Πρίγκιπα της Έσσης , και κληρονόμο μιας τεράστιας περιουσίας. Το 1769, ζήτησε ο Ρόθτσιλντ από τον Γουλιέλμο του Βίλχεμ, τον τίτλο του δικαστικού παράγοντα, ή κορώνα, που σημαίνει ότι είχε πλέον δοσοληψίες με μεγαλύτερα δικαιώματα.

Ο τιμητικός τίτλος επέτρεπε στον Ρόθτσιλντ να κρεμάσει μια ασπίδα διακοσμημένη με τα όπλα της Έσσης στην πόρτα του σπιτιού του.

Ο τίτλος όμως δεν επέτρεπε οποιαδήποτε ειδικά προνόμια. Ο Ρόθτσιλντ ακόμα δεν μπορούσε να αφήσει το Judengasse, και να περπατήσει ελεύθερα τη νύχτα ή τις Κυριακές. Του πήρε 14 χρόνια για να επιτύχει εκείνη την «τιμή»!!!

Στις 29 Αυγούστου 1770, παντρεύτηκε και το 1792, η οικογένεια είχε αυξηθεί, και περιελάμβανε τούς, Αμσκελ, Σολμών, Ναθαναήλ, Μπέλκε, Μπρεινλίνκε, Calmann, Τζούλι, Ενριέττα, και τον Ιακώβ.

Το 1784, στην ηλικία των σαράντα ετών, οι Ρόθτσιλντ ήταν αρκετά εύποροι και αγόρασαν ένα μεγαλύτερο σπίτι στην Judengasse που είχε μέχρι και μια αντλία νερού (εθεωρείτο ότι είναι μια μεγάλη πολυτέλεια εκείνο τον καιρό).

Το 1785, ο πρίγκιπας Γουλιέλμος έγινε ο νέος πρίγκιπας, και ο πλουσιότερος άνθρωπος στην Ευρώπη.

Ο Ρόθτσιλντ του πούλησε τα κοσμήματά του και καλλιέργησε μια σχέση με τον διευθύνοντα σύμβουλο των εσόδων του Γουλιέλμου.

Ο Γουλιέλμος μέσω των ιδιωτικών επενδύσεων Ρόθτσιλντ, επενδύει, πράγμα το οποίο του απέφερε ένα μεγάλο κέρδος και άρχισε να κάνει λίγο περισσότερες συναλλαγές με τον Ρόθτσιλντ. Οι επόμενες επιχειρηματικές συναλλαγές του ήταν επιτυχείς. Με τη βοήθεια των γιων του, Σολομών και Αμσκελ, η οικογένεια έγινε μια σημαντική εταιρεία χονδρεμπορίας μαλλιού, βαμβακιού και υφασμάτων.

Το 1792, τα στρατεύματα της Γαλλικής Επανάστασης κατέλαβαν την Φρανκφούρτη για έναν χρόνο. Ο Γουλιέλμος δεν μπορούσε να αποφασίσει αν πρέπει να παραμείνει ουδέτερος στον πόλεμο μεταξύ της Γαλλίας και του μεγάλου συνασπισμού της Αγγλίας, της Πρωσίας και της Αυστρίας, ή αν θα πρέπει να ενταχθεί στην συμμαχία. Η επιδότηση των 100.000 στερλινών από την Αγγλία τον έπεισε να συμμετάσχει στο συνασπισμό. Ο Ρόθτσιλντ “έβγαλε” κέρδος με την προεξόφληση των χρημάτων που εισπράχθηκαν από την Αγγλία. Παράλληλα συμβάλλεται με τον αυστριακό στρατό και τον προμηθεύει με σιτάρι, στολές, άλογα και εξοπλισμό.

Το 1796, τα στρατεύματα του Ναπολέοντα έκαναν επίθεση κατά της Φρανκφούρτης, και κατά λάθος πήρε φωτιά η Judengasse αφήνοντας άστεγους περίπου 2.000 κατοίκους.

Οι εκτοπισμένοι Εβραίοι είχαν το δικαίωμα να ζουν στο χριστιανικό μέρος της πόλης για έξι μήνες μόνο. Παρά το γεγονός ότι η Βουλή στην Πράσινη Ασπίδα δεν είχε καταστραφεί, οι Ρόθτσιλντ εκμεταλλεύτηκαν την χαλαρότητα στους νόμους της πόλης, για ενοικίαση χώρου για όλες τις πραμάτειες, έξω από το γκέτο. Την ίδια χρονιά, έκανε συνεργάτες του στην επιχείρηση, τους τρεις μεγαλύτερους γιους του.

Ο Νάθαν Ρότσιλντ ήταν ο πιο προικισμένος από τους γιους του Μάγιερ. Ήταν δημιουργικός, εργατικός και ανεξάρτητος.

Ο Νάθαν ήταν υπεύθυνος για την εισαγωγή προϊόντων από την Αγγλία. Το 1798, η ιστορία συνεχίζεται, και ο Νάθαν αποφάσισε να αγοράσει προϊόντα απευθείας από την Αγγλία, αντί να χρησιμοποιεί μεσάζοντες.

Στην πραγματικότητα, Μάγιερ είχε πάρει την απόφαση να στείλει στην Αγγλία τον Νάθαν. Έτσι ο Rothschild ίδρυσε τό πρώτο του υποκατάστημα στο εξωτερικό.

Το 1800, ο αυτοκράτορας ονομάζει και απονέμει στους Ρόθτσιλντ έναν τίτλο τιμής, που τους έδωσε το δικαίωμα να φέρουν όπλα. Το 1802, ο κ. Ρόθτσιλντ άλλαξε την ορθογραφία του ονόματός του από "Meyer" σε "Mayer".

Ένα χρόνο αργότερα, ο Wilhelm Rothschild διορίστηκε επικεφαλής πράκτορας στο δικαστήριο, η υψηλότερη μορφή του δικαστηρίου την οποίαν κατελάμβανε Εβραίος.

Μέσα στο 1807, ο Ρόθτσιλντ έκανε σχεδόν το σύνολο των διεθνών τραπεζών να έχουν έδρα την Φρανκφούρτη.

Η στρατηγική την οποίαν χρησιμοποίησε, για να αυξήσει τον όγκο της επιχείρησής του ήταν να αποδεχθεί χαμηλότερα κέρδη. Η τράπεζά του έγινε μία από τις μεγαλύτερες στη Φρανκφούρτη. Εκτός από τις τραπεζικές δραστηριότητες, ο κ. Ροθτσιλντ διαπραγματεύεται επίσης υφάσματα, αποικιακά προϊόντα, νομίσματα, αρχαιότητες, και το κρασί.

Η περιουσία του αυξήθηκε, ο κ. Rothschild άρχισε τη διαπραγμάτευση κρατικών δανείων για το πριγκιπάτο, το οποίο επιθυμούσε να δανείσει χρήματα ανώνυμα.

Το 1806, ο Karl von Dalberg έγινε κυβερνήτης της Φρανκφούρτης. Ο Rothschild του χορήγησε δάνεια, τα οποία οι άλλες τράπεζες δεν θα χορηγούσαν. Σε αντάλλαγμα, ζήτησε οι Dalberg να επεκτείνουν τα δικαιώματα της πλήρους ιθαγένειας σε όλους τους Εβραίους.

Στο τέλος του 1806, ο Ναπολέων διέταξε εμπάργκο των αγγλικών αγαθών, που απαγορεύει όλες τις εμπορικές συναλλαγές με την Αγγλία. Οι έμποροι, όπως οι Ρόθτσιλντ ήταν ειδήμονες στο λαθρεμπόριο των εμπορευμάτων απαγορευμένο και έκαναν πολλά χρήματα.

Τον Μάρτιο του 1811, ο Ιακώβ εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου ίδρυσε το γαλλικό κλάδο των τραπεζικών εργασιών της οικογένειας.

Ο Ιακώβ έξυπνα κατάφερε να μετακινήσει Αγγλικά χρήματα στο Δούκα του Ουέλινγκτον, ο οποίος πολεμούσε τον Ναπολέοντα στην ήπειρο της Ευρώπης.

Στις 19 Σεπτεμβρίου 1812, ο κ. Rothschild πέθανε στη Φρανκφούρτη, αφήνοντας μια τεράστια επιχειρηματική αυτοκρατορία με τους πέντε γιους του.

Το 1817, οι γιοι του Ρότσιλντ έγιναν ευγενείς από την αυστριακή αυτοκράτορα.
Amschel, Ιακώβ και Calmann άλλαξαν τα ονόματά τους σε Anselm, Ιάκωβος και Carl.

Ο Anselm παρέμεινε επικεφαλής της εταιρείας στον κλάδο της Φρανκφούρτης.

Ο Nathan έμεινε στο Λονδίνο, για να γίνει η πιο επιτυχημένη εταιρεία των Ρότσιλντ. Ο Salomon εγκαταστάθηκε στη Βιέννη και έτρεξε τό αυστριακό υποκατάστημα της επιχείρησης.
Ο Carl μετακόμισε στη Νάπολη, και έγινε ο τραπεζίτης στο βασίλειο Bourbon.

Ο James πήγε πάρα πολύ καλά στο Παρίσι.

Σήμερα, οι απόγονοι έχουν ώς κληροδότημα να διευθύνουν μια οικονομική αυτοκρατορία η οποία καλύπτει όλο τον κόσμο, με υποκαταστήματα στην Ευρώπη, την Αυστραλία, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά, το Μεξικό, το Ρίο ντε Τζανέιρο, Τόκιο, Χονγκ Κονγκ και τη Σιγκαπούρη.

Η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία, επίσης είχε ιδρυθεί με κεφάλαια και κορυφαίων τραπεζιτών του Λονδίνου (μεταξύ των και η περιβόητη οικογένεια των Ρόθτσιλντ) συγκρούσθηκε με την τότε κυβέρνηση, όταν αρνήθηκε να χρηματοδοτήσει το Δημόσιο κατά το Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και εθνικοποιήθηκε, με διάταξη που επέτρεπε στην κυβέρνηση να ορίζει τη διοίκησή της.

Αυτό το πέρασμα του ελέγχου της Εθνικής στο Δημόσιο δεν εξυπηρετούσε τις επιδιώξεις των ισχυρών διεθνών οικονομικών κύκλων και των ξένων κυβερνήσεων, οι οποίοι, έκριναν σκόπιμο να ιδρυθεί η ΤτΕ, για να παραμείνει το εκδοτικό προνόμιο υπό διεθνή έλεγχο.

Και αυτός είναι και ο κύριος λόγος για τον οποίον, ο πανίσχυρος τότε εκδότης, Δημήτρης Λαμπράκης, έγινε ο πρώτος ο οποίος, πρότεινε δημόσια (μέσω του «Οικονομικού Ταχυδρόμου») να αφαιρεθεί το εκδοτικό προνόμιο από την Εθνική.

Το γεγονός ότι η Τράπεζα Ελλάδος ανήκε πάντα σε ιδιώτες σημαίνει προφανώς ότι την νομισματική πολιτική στη χώρα μας, την έλεγχαν πάντα ιδιώτες, ενώ με την είσοδο της Ελλάδας στην ευρωζώνη, η χώρα παραιτήθηκε επίσημα πλέον από το δικαίωμα άσκησης εθνικής νομισματικής πολιτικής.

Η άσκηση νομισματικής πολιτικής είναι κυριαρχικό δικαίωμα που ασκεί ένας λαός στα όρια της επικράτειας του. Eίναι το εργαλείο με το οποίο η κυβέρνηση μιας χώρας μπορεί να ελέγξει όλες τις βασικές παραμέτρους της εθνικής της οικονομίας όπως ο πληθωρισμός, η ανεργία και το ισοζύγιο συναλλαγών και έχω την αίσθηση, ότι ελάχιστοι συμπολίτες μας αντιλαμβάνονται πόσο σημαντική είναι η παραίτηση μας από το δικαίωμα αυτό.

Το επιτόκιο, με το οποίο οι εμπορικές τράπεζες μπορούν να δανειστούν χρήματα από την Κεντρική Τράπεζα για να αντεπεξέλθουν σε πρόσκαιρες δυσχέρειες, ονομάζεται προεξοφλητικό επιτόκιο. Ονομάζεται προεξοφλητικό γιατί συνήθως οι εμπορικές τράπεζες δανείζονται χρήματα από την Κεντρική Τράπεζα προεξοφλώντας τις απαιτήσεις τους.

Όταν η Κεντρική Τράπεζα επιθυμεί να περιορίσει την προσφορά χρήματος, μπορεί να αυξήσει το προεξοφλητικό επιτόκιο, οπότε οι εμπορικές τράπεζες γίνονται λιγότερο πρόθυμες να καταφύγουν σ’ αυτήν για δανεισμό και επιπλέον αναγκάζονται να αυξήσουν το επιτόκιο με το οποίο χορηγούν οι ίδιες δάνεια. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη μείωση της ποσότητας χρήματος που ζητείται για δανεισμό από το κοινό και με τον τρόπο αυτό μειώνεται η ποσότητα χρήματος που διοχετεύεται στην οικονομία. Ο αντίστροφος μηχανισμός λειτουργεί και στην περίπτωση που η Κεντρική Τράπεζα επιθυμεί να αυξήσει την προσφορά χρήματος.

Αυτοί που ελέγχουν την Τράπεζα Ελλάδος, αποφασίζουν για το πόσο χρήμα θα κυκλοφορεί στην Ελλάδα, πόση ανεργία θα έχουμε και πόσο θα είναι το έλλειμμά μας. Αυτός ο κάποιος, με την ανοχή της πολιτικής ολιγαρχίας, ασκεί σήμερα στη χώρα μας "περιοριστική νομισματική πολιτική" με τέτοια ένταση, που η ζήτηση έχει πέσει στο ναδίρ ως αποτέλεσμα του οποίου, οι επιχειρήσεις να κλείνουν η μία μετά την άλλη, η ανεργία να έχει εκτοξευθεί στα ύψη και το χρήμα να έχει γίνει σπάνιο είδος.

Εμείς, μπορούμε να ψηφίζουμε κάθε τέσσερα χρόνια ποιος από τους Oλιγάρχες θα εισπράττει το "αζημίωτο", αλλά τον διοικητή της τράπεζας Ελλάδος θα τον επιλέξει το τραπεζικό καρτέλ και θα τον διορίσει χωρίς καν να μας ρωτήσει. Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, δηλαδή δικό τους παιδί και ένα τέτοιο δικό τους παιδί φτάσαμε να έχουμε και πρωθυπουργό.

Είναι διαφορετική από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία είχε το εκδοτικό προνόμιο χαρτονομισμάτων στην Ελλάδα ως το 1928.

Δικαίωμα ψήφου στις γενικές συνελεύσεις των μετόχων της Τράπεζας της Ελλάδος αποκτούν και ξένοι μέτοχοι της κεντρικής τράπεζας της χώρας, με μια τροποποίηση του καταστατικού που εγκρίθηκε κατά την, 18 Απριλίου 2011, γενική συνέλευση, που θα ήταν μια απλή τυπική διαδικασία, αν δε συνδεόταν με ιστορικά ερωτήματα των τελευταίων οκτώ δεκαετιών, τα οποία, ακόμη και σήμερα για τους περισσότερους Eλληνες παραμένουν αναπάντητα:

Ποιος ελέγχει την κεντρική τράπεζα;

Ποιοι είναι μέτοχοι της Τράπεζας της Ελλάδος ;;;

Γιατί δεν ανακοινώνεται το μετοχολόγιο μιας ιδιωτικής εταιρείας, η οποία ασκεί την νομισματική πολιτική της χώρας ;;;

Η άσκηση δημόσιας πολιτικής πώς για ποιο λόγο ανετέθη σε ιδιώτες ή σε “ανεξάρτητη αρχή” και γιατί δεν την ασκεί το Ελληνικό Δημόσιο ;;;

Μήπως πρέπει να Εθνικοποιηθεί άμεσα η Τράπεζα της Ελλάδος, και να αποτελέσει “μετερίζι” ανάπτυξης για την χώρα ;;;

Με την τροποποίηση στο άρθρο 14, στοιχείο α’, του καταστατικού της ΤτΕ, που εγκρίθηκε στίς 18 Απριλίου του 2011, τροποποιείται μια παράμετρος που θα μπορούσε να εκληφθεί και σαν ιστορικό απολίθωμα, ασυμβίβαστο με τους κανόνες που διέπουν τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Eνωση.

Ως μια ελάχιστη “ρήτρα διασφάλισης” του εθνικού ελέγχου της ΤτΕ, της τράπεζας που έχει το προνόμιο να εκδίδει νόμισμα στην Ελλάδα από το 1928, και σύμφωνα με την οποίαν, προβλεπόταν ότι δε δικαιούνται να ασκούν τα δικαιώματα ψήφου που τους αναλογούν στη Γενική Συνέλευση των μετόχων «οι μη έχοντες την ελληνική υπηκοότητα». Σημειώνεται, ότι η Τράπεζα της Ελλάδος, παρότι από τους περισσότερους εκλαμβάνεται ως δημόσιος οργανισμός, είναι στην πραγματικότητα μια Ανώνυμη Εταιρεία, εισηγμένη στο Χρηματιστήριο, στην οποία η συμμετοχή του Δημοσίου δεν ξεπερνά το 9%.

Προβλέπεται και ανώτατο όριο σε αυτή τη συμμετοχή από το καταστατικό της Τράπεζας, το οποίο δεν μπορεί να υπερβεί το ένα τρίτο των μετοχών, ώστε να διασφαλίζεται ότι το Δημόσιο δε θα αποκτήσει ποτέ τον έλεγχο της Tράπεζας.

Επομένως, δικαίωμα ψήφου στις συνελεύσεις αποκτούν πλέον οι υπήκοοι και των 27 κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Eνωσης, όπως και οι υπήκοοι των τριών επιπλέον κρατών, που μετέχουν στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, δηλαδή της Νορβηγίας, της Ισλανδίας και του “μυστικοπαθούς φορολογικού παραδείσου”, του Λιχτενστάιν.

Τι σημαίνει αυτή η τροποποίηση στην πράξη; Υποθετικά, οι μέτοχοι της ΤτΕ που προέρχονται από τρίτες χώρες, θα μπορούσαν σε μια γενική συνέλευση, εφόσον έχουν συγκεντρώσει το απαιτούμενο κατά το νόμο ποσοστό συμμετοχής τους, να “μπλοκάρουν”, μια μελλοντική απόφαση της Ελληνικής κυβέρνησης για τον ορισμό του Διοικητή της ΤτΕ, ή μια σειρά άλλων σημαντικών αποφάσεων. Σε απλά Ελληνικά, οι ξένοι μέτοχοι αποκτούν για πρώτη φορά και τυπικά λόγο (επί της ουσίας τον είχαν και πριν την αλλαγή του καταστατικού) για θέματα που ως τώρα ρυθμιζόταν με σχετική ελευθερία από την εκάστοτε κυβέρνηση.

Κατά τα άλλα, η Τράπεζα που έχει το εκδοτικό προνόμιο, διαχειρίζεται τα κρατικά αποθέματα χρυσού, εποπτεύει τις εμπορικές τράπεζες και τις ασφαλιστικές εταιρείες, διεκπεραιώνει τις συναλλαγές του Δημοσίου και συμβουλεύει την κυβέρνηση για την οικονομική πολιτική, με ενεργό ρόλο και στην εφαρμογή του Mνημονίου, ελέγχεται από μετόχους με συμμετοχή κάτω του 5%, που παραμένουν άγνωστοι.

Η Τράπεζα της Ελλάδος διαχειρίζεται τα αποθέματα του χρυσού της Ελλάδος.Δεν γνωρίζω εάν είναι θεωρητικό το “λεχθέν”, αλλά ειρήσθω εν παρόδω, που βρίσκεται ο Ελληνικός χρυσός τον οποίον κατά νόμο έχει ευθύνη διαχείρισής του η Τράπεζα της Ελλάδος ;;;

Ποιος ελέγχει την έκδοση χαρτονομισμάτων από μία εταιρεία ιδιωτικών συμφερόντων ;;;


Πηγές :

http://www.bankofgreece.gr/Pages/el/MonetaryPolicyEurosystem
/monetary.aspx


http://thalamofilakas.blogspot.gr/2012/05/blog-post_2656.html

http://www.answers.com/topic/mayer-rothschild


ΠΗΓΗ

Το είδαμε ΕΔΩ