Χιλιάδες άνθρωποι στην Αφρική θέλουν να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους και να έρθουν στον «παράδεισο Ευρώπη». Ένα επικίνδυνο ταξίδι που για κάποιους είναι μια καλοστημένη επιχείρηση, η οποία αποφέρει πάρα πολλά χρήματα.
Υπάρχει μια καλά οργανωμένη
βιομηχανία διακίνησης προσφύγων και μεταναστών. Πρόκειται για πραγματικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται διεθνώς. Η Μάγια Μαρί Σεσίλ Νταρμέ από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες λέει σχετικά: «Αυτοί οι διακινητές έχουν τραπεζικούς λογαριασμούς στην Ευρώπη αλλά και στο Κάιρο και στο Ντουμπάι, στις ΗΠΑ και στον Καναδά. Συγγενείς των προσφύγων που ζουν στην Ευρώπη μεταβιβάζουν τα χρήματα για ολόκληρο το ταξίδι στους τραπεζικούς λογαριασμούς των διακινητών».
Πώς όμως οι πρόσφυγες και οι μετανάστες βρίσκουν αυτούς του διακινητές και τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους; Η απάντηση μάλλον αιφνιδιάζει. Πολλοί από αυτούς διαφημίζουν τις υπηρεσίες τους σε συγκεκριμένες σελίδες στο Facebook. Εκεί βρίσκουν και τα τηλέφωνα των διακινητών και μαθαίνουν κατ' αρχήν πόσο κοστίζει το ταξίδι. Εν τω μεταξύ έχει αναπτυχθεί και ένα είδος ασφάλειας, δηλαδή οι συγγενείς μεταβιβάζουν τα χρήματα μόνο εάν ο συγγενής τους φθάσει σώος στην Ευρώπη. Είναι πραγματικά τρομακτικό πόσο επαγγελματικά κινούνται.
Είναι οργανωμένοι περίπου σαν ταξιδιωτικά γραφεία. Υπάρχουν φθηνές προσφορές, αλλά και προσφορές πολυτελείας. Τα ταξίδια αυτά απευθύνονται κυρίως σε ανθρώπους που θέλουν να διαφύγουν από τη βορειοανατολική Αφρική.
«Οι τιμές κινούνται από 5.000 έως 10.000 δολάρια» λέει και πάλι η Μάγια Μαρί Σεσίλ Νταρμέ.
Το δίκτυο των διακινητών φροντίζει ώστε ο πρόσφυγας να φθάσει καταρχήν στις ακτές της Λιβύης. Στη συνέχεια, αναλαμβάνει άλλος διακινητής, ο οποίος τον βάζει σε ένα πλοιάριο με κατεύθυνση την Ευρώπη. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να πληρώσουν όμως αυτό το ταξίδι. Επίσης, το δίκτυο είναι διάτρητο.
«Για να φθάσουν οι άνθρωποι μέχρι τις ακτές της Λιβύης συχνά παρεμβάλλονται δέκα με δεκαπέντε διαφορετικοί διακινητές και οι πρόσφυγες πρέπει μόνοι τους να βρουν τον καθένα από αυτούς».
Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες βρίσκονται για εβδομάδες ή για μήνες καθ' οδόν. Πολλοί πρέπει ενδιαμέσως να εργασθούν για να εξοικονομήσουν τα χρήματα για το επόμενο στάδιο του ταξιδιού. Μια επικίνδυνη Οδύσσεια ταλαιπωρημένων ανθρώπων, οι οποίοι δύσκολα επιτυγχάνουν το στόχο τους και ακόμα σπανιότερα βρίσκουν τον «παράδεισο Ευρώπη».
Υπάρχει μια καλά οργανωμένη
βιομηχανία διακίνησης προσφύγων και μεταναστών. Πρόκειται για πραγματικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται διεθνώς. Η Μάγια Μαρί Σεσίλ Νταρμέ από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες λέει σχετικά: «Αυτοί οι διακινητές έχουν τραπεζικούς λογαριασμούς στην Ευρώπη αλλά και στο Κάιρο και στο Ντουμπάι, στις ΗΠΑ και στον Καναδά. Συγγενείς των προσφύγων που ζουν στην Ευρώπη μεταβιβάζουν τα χρήματα για ολόκληρο το ταξίδι στους τραπεζικούς λογαριασμούς των διακινητών».
Πώς όμως οι πρόσφυγες και οι μετανάστες βρίσκουν αυτούς του διακινητές και τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους; Η απάντηση μάλλον αιφνιδιάζει. Πολλοί από αυτούς διαφημίζουν τις υπηρεσίες τους σε συγκεκριμένες σελίδες στο Facebook. Εκεί βρίσκουν και τα τηλέφωνα των διακινητών και μαθαίνουν κατ' αρχήν πόσο κοστίζει το ταξίδι. Εν τω μεταξύ έχει αναπτυχθεί και ένα είδος ασφάλειας, δηλαδή οι συγγενείς μεταβιβάζουν τα χρήματα μόνο εάν ο συγγενής τους φθάσει σώος στην Ευρώπη. Είναι πραγματικά τρομακτικό πόσο επαγγελματικά κινούνται.
Είναι οργανωμένοι περίπου σαν ταξιδιωτικά γραφεία. Υπάρχουν φθηνές προσφορές, αλλά και προσφορές πολυτελείας. Τα ταξίδια αυτά απευθύνονται κυρίως σε ανθρώπους που θέλουν να διαφύγουν από τη βορειοανατολική Αφρική.
«Οι τιμές κινούνται από 5.000 έως 10.000 δολάρια» λέει και πάλι η Μάγια Μαρί Σεσίλ Νταρμέ.
Το δίκτυο των διακινητών φροντίζει ώστε ο πρόσφυγας να φθάσει καταρχήν στις ακτές της Λιβύης. Στη συνέχεια, αναλαμβάνει άλλος διακινητής, ο οποίος τον βάζει σε ένα πλοιάριο με κατεύθυνση την Ευρώπη. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να πληρώσουν όμως αυτό το ταξίδι. Επίσης, το δίκτυο είναι διάτρητο.
«Για να φθάσουν οι άνθρωποι μέχρι τις ακτές της Λιβύης συχνά παρεμβάλλονται δέκα με δεκαπέντε διαφορετικοί διακινητές και οι πρόσφυγες πρέπει μόνοι τους να βρουν τον καθένα από αυτούς».
Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες βρίσκονται για εβδομάδες ή για μήνες καθ' οδόν. Πολλοί πρέπει ενδιαμέσως να εργασθούν για να εξοικονομήσουν τα χρήματα για το επόμενο στάδιο του ταξιδιού. Μια επικίνδυνη Οδύσσεια ταλαιπωρημένων ανθρώπων, οι οποίοι δύσκολα επιτυγχάνουν το στόχο τους και ακόμα σπανιότερα βρίσκουν τον «παράδεισο Ευρώπη».
Deutche Welle