ΠΩΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΦΙΛΟ
1. Μην υποτιμάς την σοβαρότητα των ιδεών αυτών
Μύθος: Οι άνθρωποι που έχουν τέτοιες ιδέες δεν τις πραγματοποιούν. Έρευνες έχουν δείξει πως ποσοστό μεγαλύτερο απο το 75% των ανθρώπων που αυτοκτόνησαν έκαναν πράγματα, λίγες εβδομάδες ή μήνες πριν το θάνατό τους, που αποσκοπούσαν στο να δείξουν στους άλλους πόσο απελπισμένοι ήταν. Όποιος εκφράζει αυτοκτονικές ιδέες ή τάσεις χρειάζεται, λοιπόν, άμεση προσοχή.
Μύθος : Όποιος προσπαθεί να αυτοκτονήσει πρέπει να είναι τρελός.Πολύ λίγοι άνθρωποι με αυτοκτονικές τάσεις μπορεί να είναι ψυχωτικοί ή να έχουν χάσει τη επαφή τους με την πραγματικότητα και να έχουν ψευδαισθήσεις (π.χ. να ακούν φωνές στο μυαλό τους). Οι πιο πολλοί, ωστόσο, πάσχουν απο την αναγνωρισμένη ψυχική διαταραχή που ονομάζεται κατάθλιψη. Οι άνθρωποι που πάσχουν από κατάθλιψη δεν χάνουν σε καμία περίπτωση τον έλεγχο της πραγματικότητας και καταφέρουν να αντεπεξέρχονται, έστω με δυσκολία, στις καθημερινές τους δραστηριότητες και υποχρεώσεις. Όπως και η παρουσία αυτοκτονικότητας δεν συνεπάγεται την παρουσία ψύχωσης έτσι και η απουσία ψύχωσης δεν συνεπάγεται την απουσία αυτοκτονικότητας.
"Τα προβλήματα αυτά δεν ήταν αρκετά για να τον ωθήσουν στην αυτοκτονία". Αυτό θα το ακούσετε να λέγεται συχνά από άτομα που γνώριζαν τον αυτόχειρα. Σε καμία όμως περίπτωση δεν πρέπει να πιστέψει κάποιος ότι, επειδή για εκείνον τα προβλήματα δεν είναι τόσο σοβαρά ώστε να δικαιολογούν αυτοκτονία, θα ισχύει το ίδιο και για κάποιον άλλον άνθρωπο που μπορεί να βλέπει τα προβλήματά του με πολύ διαφορετικό τρόπο. Δεν είναι η σοβαρότητα του προβλήματος αυτή που μετράει, αλλά το πόσο πολύ πληγώνει το άτομο που βιώνει το πρόβλημα.
2. Να θυμάσαι: Αυτοκτονική συμπεριφορά αποτελεί κραυγή βοηθείας.
Μύθος: Αν κάποιος έχει αποφασίσει να αυτοκτονήσει, τίποτα δεν μπορεί να τον σταματήσει. Το γεγονός ότι το άτομο είναι ακόμα ζωντανό αποτελεί απόδειξη ότι ένα μέρος του εαυτού του θέλει να παραμείνει ζωντανό. Είναι διχασμένος - ένα μέρος του θέλει να ζήσει και ένα άλλο, όχι τόσο να πεθάνει, αλλά να λυτρωθεί από τον πόνο. Όταν κάποιος, που θέλει να τερματίσει τη ζωή του, απευθυνθεί σε σένα, πιθανότατα πιστεύει ότι είσαι περισσότερο συμπονετικός, πληροφορημένος και εχέμυθος συγκριτικά με το υπόλοιπο περιβάλλον του. Ασχέτως του τι σου λέει και πώς σου το λέει κάνει μια θετική κίνηση και έχει μια θετική άποψη για το άτομό σου.
3. Να είσαι διατεθειμένος να δώσεις και να λάβεις βοήθεια γρηγορότερα παρά αργότερα.
Η πρόληψη της αυτοκτονίας δεν είναι δραστηριότητα της τελευταίας στιγμής. Δυστυχώς εκείνοι που θέλουν να αυτοκτονήσουν πιστεύουν πως αν ζητήσουν βοήθεια μπορεί να τους προκληθεί περισσότερος πόνος: φοβούνται πως οι άλλοι θα τους πουν πως είναι ανόητοι, αμαρτωλοί, εκμεταλλευτές, φοβούνται ότι μπορεί να τιμωρηθούν να απορριφθούν, να αποβληθούν από το σχολείο, να καταγραφεί σε ιατρικό φάκελο η κατάστασή τους. Αυτός που πάει να βοηθήσει πρέπει να συμβάλλεο στην μείωση και όχι στην αύξηση του πόνου. Να αυξήσει τα επιχειρήματα που θα στρέψουν την ζυγαριά στην πλευρά της ζωής και όχι στην πλευρά του πόνου.
4. Άκουσε.
Δώσε στο άτομο τη δυνατότητα να βγάλει από μέσα του τα προβλήματα και τα συναισθήματά του. Δε χρειάζεται να πεις πολλά και δεν υπάρχουν μαγικές λέξεις. Αν ενδιαφέρεσαι ο τρόπος και η φωνή σου θα το δείξουν. Προσπάθησε να ανακουφίσεις και να απαλύνεις τον πόνο της μοναξιάς. Υπομονή, συμπόνοια, αποδοχή. Να αποφύγεις τις εύκολες συμβουλές και μην αντιλέγεις χωρίς λόγο.
5. Ρώτα: Σκέφτεσαι να αυτοκτονήσεις;
Μύθος: Συζητώντας το μπορεί να δημιουργήσεις την ιδέα σε κάποιον να το κάνει. Οι άνθρωποι ήδη το έχουν στο μυαλό τους, αφού αναφέρεται καθημερινά από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αν κάνεις αυτή την ερώτηση σε έναν απελπισμένο του κάνεις καλό: του δείχνεις πως ενδιαφέρεσαι, ότι τον παίρνεις στα σοβαρά και ότι είσαι διατεθειμένος να μοιραστείς τον πόνο του. Του δίνεις τη δυνατότητα να αποβάλλει αρνητικά συναισθήματα. Αν το άτομο έχει αυτοκτονικό ιδεασμό, μάθε πόσο σοβαρά το σκέφτεται και εάν έχει συγκεκριμένο πλάνο.
6. Αν το άτομο είναι σε οξεία φάση αυτοκτονικού ιδεασμού, μην το αφήνεις μόνο.
Καλό επίσης θα ήταν να παρεμποδίσεις την πρόσβαση σε μέσα που μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα αυτοκτονίας.
7. Κάλεσε επαγγελματική βοήθεια.
Η θεραπεία της κατάθλιψης και άλλων ψυχικών διαταραχών που σχετίζονται με αυτοκτονία απαιτούν επιμονή και υπομονή. Σε κάθε περίπτωση παραπομπής, ενημέρωσε το φίλο σου ότι ενδιαφέρεσαι γι' αυτόν και ότι θέλεις να κρατήσεις επαφή.
8. Όχι μυστικά.
Το κομμάτι του ανθρώπου που φοβάται τον πόνο, είναι αυτό που μπορεί να λέει: Μην το λες σε κανένα. Αντίθετα, το μέρος που θέλει να ζήσεθ είναι εκείνο που αποκαλύπτει τον πόνο στους άλλους. Ανταποκρίσου στο τελευταίο και αναζήτησε ένα ώριμο και συμπονετικό άτομο με το οποίο μπορείς να αντιμετωπίσεις την κατάσταση. Μπορείς να αναζητήσεις εξωτερική βοήθεια χωρίς να προκαλέσεις πόνο προκαλούμενο από φαινομενική παραβίαση ιδιωτικότητας. Μην προσπαθήσεις να αντιμετωπίσεις την κατάσταση μόνος σου. Ζήτα βοήθεια για το άτομο αλλά και για σένα. Ανακατανέμοντας τα άγχη και την ευθύνη της πρόληψης της αυτοκτονίας, επιτυγχάνεται μια αποτελεσματικότερη και ευκολότερη αντιμετώπιση.
9. Από τη κρίση στην ανάκαμψη.
Πολλοί άνθρωποι σε κάποια φάση της ζωής τους εμφανίζουν αυτοκτονικό ιδεασμό ωστόσο λιγότερο από 2% των θανάτων αποδίδεται στην αυτοκτονία.Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι που θέλουν να αυτοκτονήσουν πάσχουν από ιατρικές καταστάσεις που με την κατάλληλη βοήθεια μπορούν να υφεθούν πλήρως. Δεν πρέπει να αφήσουμε την κατάθλιψη να κυριαρχήσει στην ζωή μας. Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για να έναν άνθρωπο που πάσχει να αναζητήσει βοήθεια. Κάνοντάς το μπορούμε να σώσουμε μια ζωή και να απαλύνουμε τον ανθρώπινο πόνο.
ΠΗΓΗ: http://stopsuicide.posterous.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου