Μία παγκόσμια φωνή που σιώπησε… Αφιέρωμα στην Φωνή της Αμερικής.
Αθηνα Κρικελη – Γιωργος Μπιστης
Γράφει η Αθηνά Κρικέλη
ellopia@aol.com
18 Χρόνια ανταποκρίτρια της Ελληνικής Υπηρεσίας της Φωνής της Αμερικής στην Νέα Υόρκη
Για 72 χρόνια η Ελλάδα και ο κόσμος περίμενε στο ραδιόφωνο να ακούσει την χαρακτηριστική φωνή που θα τους έφερνε όλες τις ειδήσεις του κόσμου. Την Φωνή της Αμερικής σε εποχές που αποτελούσε ίσως και την μοναδική ευκαιρία ενημέρωσης απο τα πεπραγμένα του πλανήτη.Δημιουργήθηκε την 1η Νοεμβρίου του 1942 και κατά την διάρκεια όλων αυτών των χρόνων η ΦτΑ κάλυψε κοσμογονικά γεγονότα που άλλαξαν την πορεία της ανθρωπότητας. Από τον Εμφύλιο πόλεμο της δεκαετίας του 1940 μέχρι την δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά και τις οικονομικές και άλλες προκλήσεις της Χώρας στην προσπάθεια της να παραμείνει μέλος της ΕΕ. Αποτέλεσε ένα από τα μακροβιότερα διεθνή ραδιοφωνικά προγράμματα της Υπηρεσίας της Φωνής της Αμερικής, έχοντας αποσπάσει δεκάδες βραβεία και διακρίσεις δημοσιογραφικής δεοντολογίας και προσφοράς στην Ελληνική κοινωνία. “Η Ελληνική υπηρεσία της Φωνής της Αμερικής αποτέλεσε ισχυρό υποστηριχτή της Αμερικανικής διεθνούς ειδησιογραφίας υπηρετώντας την ελευθερία και την δημοκρατίααναφέρει στην επιστολή του ο Διευθυντής της Υπηρεσίας Jeff Shell.
Η Φωνή της Αμερικής για τον Γιώργο Μπίστη ήταν κάτι παραπάνω απο εργασία. Για 46 χρόνια υπηρέτησε την υπηρεσία με περίσσιο ζήλο, όνειρα και σχέδια που την τοποθέτησαν στα ισχυρά δίκτυα πληροφόρησης προς Ελλάδα και ελληνισμό απανταχού γενικότερα.
“Ήθελα το έργο αυτό, που συνέβαλε στην σύσφιξη των σχέσεων ανάμεσα στις ΗΠΑ, την Ελλάδα και την Κύπρο, να συνεχίζονταν. Ατυχώς αυτό όμως δεν κατέστη δυνατόν να γίνει. Είναι κρίμα. ‘Ολοι είναι χαμένοι από αυτή την υπόθεση. Το μόνο κέρδος που υπήρξε ήταν η εξοικονόμηση 400 χιλιάδων δολαρίων που τώρα θα διατεθούν από την VOA για προγράμματα σε χώρες μεγαλύτερης προτεραιότητας. Κανείς πια δεν φαίνεται διατεθειμένος να αποδεχτεί το επιχείρημα μου που επί τόσα χρόνια κράτησε τα Ελληνικά προγράμματα στον αέρα, ότι δηλαδή είναι σημαντικό να μιλάς στους φίλους σου, καμιά φορά ακόμα και πιο σημαντικό από του να μιλάς στους ανταγωνιστές σου. Κι αυτό γιατί οι φίλοι σου πρέπει πάντα να ξέρουν τι σκέφτεσαι και τι σχεδιάζεις για να αντιλαμβάνονται καλύτερα τι κάνεις και γιατί το κάνεις, ιδιαίτερα όταν διαφωνούν μαζί σου”.
Στις 11 Αυγούστου 2014 η επίσημη επιστολή από τα κεντρικά έλεγε τα εξής:“…Λόγω οικονομικών δυσκολιών και περικοπών του οικονομικού προυπολογισμού 2014, σταματά σήμερα η εκπομπή της Ελληνικής Υπηρεσίας της Φωνής της Αμερικής..”
Αθηνά Κρικέλη
“Οταν ο Διευθυντής της Ελληνικής Υπηρεσίας της Φωνής της Αμερικής κ Γιώργος Μπίστης (και κατόπιν διευθυντής και μέντορας μου) επικοινώνησε μαζί μου το 1995 να μου προτείνει την θέση της ανταποκρίτριας της ΦτΑ στην Νέα Υόρκη, νόμιζα πως μου έκαναν φάρσα. Η Φωνή της Αμερικής για μένα ήταν κάτι σαν το αμερικανικό όνειρο. Απιαστο, μεγαλειώδες, σημαντικό, σταθμό στην δημοσιογραφική πορεία μου. 18 χρόνια συνεχούς συνεργασίας με εκπληκτικούς συναδέλφους, σε έναν καθημερινό αγώνα ενημέρωσης και προώθησης προς την Ελλάδα θεμάτων που αφορούσαν στα ελληνικά και παγκόσμια δρώμενα. 18 χρόνια μετά ο κλήρος “πέφτειστην νύν διευθύντρια της ΦτΑ Αννα Morris να κάνει την θλιβερή ενημέρωση. Πως έκλεισε ο κύκλος αυτής της εποχής. Το πρόγραμμα σίγησε και μαζί με αυτό μια ατέλειωτη δημοσιογραφική καριέρα, πορεία καλύψεων και συνδέσεων για θέματα που άλλαξαν τον κόσμο και εμάς που την υπηρετήσαμε
Γιώργος Μπίστης:
Αθηνά Κρικέλη εκμεταλλεύομαι την ευκαιρία για να σε ευχαριστήσω για μια ακόμα φορά για την υπέροχη συνεργασία που είχαμε επί τόσα χρόνια και τις εξαίρετες ανταποκρίσεις σου από την καρδιά της ομογένειας στην Αμερική, την Νέα Υόρκη, αλλά και τα τόσα άλλα μέρη που είχες την ευκαιρία να επισκεφτείς από την μια άκρη της γης στην άλλη, όπως Κύπρο, Αλάσκα, Αβάνα κ.ο.κ. Τα ρεπορτάζ σου για την Ελληνική Υπηρεσία της Φωνής της Αμερικής αλλά και τα τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ σου άφησαν εποχή. Ελληνισμός σου χρωστά πολλά για το έργο σου’.
O διευθυντής του VOA David Ensor αποκάλεσε την Ελληνική Υπηρεσία “μια μικρή αλλά αποτελούμενη από ταλαντουχους και διακεκριμένους δημοσιογράφους οι οποίοι για περισσότερες από επτά δεκαετίες υπηρέτησαν ώς αμερόληπτη, αντικειμενική πηγή ειδήσεων .
Η Άννα Καπετανάκη επι τω εργω
Αννα Καπετανάκη Διευθύντρια Φωνής της Αμερικής
‘Αισθάνομαι ευγνώμων και τυχερή που μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία, σχεδόν αμέσως μετά το Πανεπιστήμιο, να δουλέψω για έναν τέτοιο οργανισμό, όπως η Φωνή της Αμερικής, έναν οργανισμό μικρό ΟΗΕ, με ανθρώπους απόλο τον κόσμο, που τώρα μεταδίδει σε τουλάχιστον 42 γλώσσες (όταν προσελήφθην μετάδιδε σε 50!). Μέσω της δημοσιογραφικής δουλειάς μου στη Φωνή έζησα τις δραματικές αλλαγές στο χώρο μας τα τελευταία 20 χρόνια, από το κομπιούτερ γραφομηχανή και τα βραχέα, μέχρι την τηλεόραση και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όταν ξεκινούσα τα Wires ερχόντουσαν ακόμη με ένα είδους τηλέτυπο, τώρα είμαστε δικτυωμένοι 24 ώρες το 24ωρο!!! Επίσης μπορώ να πω ότι τα τελευταία 2 χρόνια μου δόθηκε η ευκαιρία (λόγω θέσης) να επιφέρω αλλαγές και να ξεκινήσουμε μια νέα εποχή άμεσης επαφής με τους σταθμούς και τους ακροατές με συνεχείς τηλεοπτικές συνδέσεις κ.ο.κ. Αισθάνομαι ικανοποίηση που μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία και ταυτόχρονα λύπη που δεν μπορέσαμε να συνεχίσουμε σαυτό το δρόμο
Είναι δύσκολο να ξεχωρίσω δημοσιογραφικές στιγμές που άφησαν το στίγμα τους όλα αυτά τα χρόνια, είναι πάρα πολλές Η μεγαλύτερη πρόκληση όλα αυτά τα χρόνια ήταν να κρατά κανείς τον εαυτό του σε ?απόλυτη φόρμα?όσον αφορά τις εξελίξεις στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ. Έπρεπε να είμαστε ειδήμονες, όσο το δυνατόν, σε ότι συμβαίνει εδώ, αλλά και στην Ελλάδα, για να μπορέσουμε να προσεγγίσουμε και να μεταδώσουμε τις εξελίξεις με τρόπο κατανοητό και να κάνουμε επιλογές περιεχομένου που θα σήμαιναν κάτι για τον ακροατή’.
Αννα Καπετανάκη Διευθύντρια Φωνής της Αμερικής
Ζωή Λεουδάκη
Όταν κανείς γράφει καθημερινά δελτία ειδήσεων συνειδητοποιεί πλήρως την τραγικότητα και το παράλογο της ζωής. Η χειρότερη μέρα της εβδομάδας ήταν πάντα η Κυριακή. Πήγαινα στο γραφείο, αφού είχε περάσει χρόνο με την οικογένεια μου, όπου ερχόμουν αντιμέτωπη με την αδυσώπητη πραγματικότητα του πολέμου στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Θυμάμαι μια είδηση όπου ένας αμερικανός στρατιώτης έβγαλε από την τσέπη του καραμέλες για να δώσει σε παιδιά, τα οποία μαζεύτηκαν γύρω του, όταν ένας βομβιστής αυτοκτονίας πυροδότησε τα εκρηκτικά που είχε πάνω του.
Λυπάμαι που κλείνει η Ελληνική Υπηρεσία και μειώνεται ο πλουραλισμός πληροφόρησης στην Ελλάδα. Τα προγράμματά μας λειτουργούσαν σαν μια γέφυρα ανάμεσα ότι στις 2 χώρες. Προσφέραμε σημαντική ενημέρωση στον έλληνα πολίτη για αποφάσεις, τάσεις και εκτιμήσεις του Λευκού Οίκου και του Στέητ Ντιπάρτμεντ πάνω σε θέματα που αφορούν την Ελλάδα και την Κύπρο με τρόπο λιτό και αντικειμενικό. Με έχουν επίσης συγκινήσει οι έντονες αντιδράσεις των ακροατών μας για τον κλείσιμο της υπηρεσίας, αλλά και η μεγάλη κάλυψη που είχαμε στον ελληνικό τύπο για το έργο μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου