O Ελληνικός Στρατός προσπαθεί να προετοιμαστεί για την έλευση του Altay στην Α.Θράκη
ΠΩΣ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΠΑΝΙΣΧΥΡΕΣ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΕΣ ΤΑΞΙΑΡΧΙΕΣ
Ιδιαίτερα προβληματισμένο είναι το ΓΕΣ από την επικείμενη έναρξη παραδόσεων του τουρκικής κατασκευής άρματος μάχης Altay με το πυροβόο των 120 χλστ. στην θέση των αρμάτων μάχης LΕΟ1Α5 το οποίο θα αναβαθμίσει κάθετ τις τουρκικές επιθετικές δυνατότητες ειδικά στο μέτωπο του Εβρου.
Και ετοιμάζονται, όσο μπορούν καλύτερα. Παραγγέλνουν τα νέα βλήματα Kornet-EM και πιθανότατα θα αναβαθμιστούν τα νυν Kornet-E στην ίδια έκδοση. Ηδη τα Kornet-E έχουν τεράστιες δυνατότητες προσβολής πέραν των 5.000 μέτρων με μεγάλη ακρίβεια και μεγάλη διατρητική ικανότητα.
Τα αμερικανικά TOW αναβαθμισμένα στην έκδοση 2, μπορούν να προσβάλουν τον εχθρό από τις 3.750 γιάρδες (3.500 μέτρα) είτε όταν βάλλονται από το έδαφος είτε, το συνηθέστερο, από την παραλλαγή του τεθωρακισμένου οχήματος μεταφοράς προσωπικού (ΤΟΜΠ) Μ113, το Μ901Α2 ITV.
Το «μακρύ χέρι» του Πεζικού, βοηθά τα άρματα μάχης, το πυροβόλο των οποίων έχει αποτελεσματικό βεληνεκές περί τα 2.500 μέτρα. Τα αντιαρματικά MILAN, με βεληνεκές 2.500 μέτρα που βάλλονται από όχημα ή από το έδαφος και συμπληρώνουν από στατική θέση τα πυρά των αρμάτων, ειδικά κατά την άμυνα.
Οι όλμοι των 4,2΄΄βάλλουν συνήθως από το τεθωρακισμένο όχημα μεταφοράς όλμου (ΤΟΜΟ) Μ106A1, με βεληνεκές 5.750 μ. και δίνουν τη δυνατότητα προσβολής του στόχου με έμμεσα πυρά πίσω από ορεινό όγκο ή χωρίς να είναι ορατός με γυμνό μάτι. Στις μικρότερες αποστάσεις εμπλέκεται ο κλασικός πεζός με τα πολυβόλα 0,50΄΄ των Μ113, τα πολυβόλα των 7,62΄΄, τα τυφέκια G3Α3 και G3A4, τα πολυβόλα MG3 και FN MAG των 7,62΄΄ και τα μικρoύ βεληνεκούς αντιαρματικά Carl Gustaf, M72 LAW (Light Anti-Tank Weapon) και RPG-18.
Οι παραπάνω δυνατότητες έχουν ενισχυθεί με τη σχεδόν γενικευμένη (αν συνυπολογιστούν και τα υπό προμήθεια συστήματα) χορήγηση συσκευών νυκτερινής παρατήρησης και βολής για τα ομαδικά και βαριά όπλα αμέσου βολής.
Η (μέχρι σήμερα και για πολλά χρόνια ακόμη) έλλειψη ΤΟΜΑ (Τεθωρακισμένο Όχημα Μάχης) από τον Ελληνικό Στρατό (πλην των παλαιών αλλά ακόμα αξιόπιστων BMP-1 που έχουν περιορισμένες δυνατότητες και έχουν διατεθεί σε ορισμένες μόνο γεωγραφικές περιοχές), με πυροβόλο που να μπορεί να προσβάλει και καταστρέψει τουλάχιστον τα εχθρικά ΤΟΜΑ δημιουργεί ένα πολύ σοβαρό κενό κατά τις αμυντικές αλλά και επιθετικές επιχειρήσεις.
Η έλλειψη επαρκούς θωράκισης αναγκάζει το Πεζικό να ακολουθεί από απόσταση τα άρματα μάχης, ειδάλλως θα γίνουν εύκολη λεία των εχθρικών όπλων.
Επιπλέον, τα ΤΟΜΠ Μ113 δεν μπορούν να ενεργήσουν αυτόνομα σε ξεχωριστή κατεύθυνση από τα άρματα μάχης, ούτε να αμυνθούν σθεναρά ημέρα ή νύχτα, γιατί δεν έχουν ικανή θωράκιση ούτε ισχύ πυρός, ούτε φυσικά δυνατότητα νυκτερινής παρατήρησης πέρα από την οδήγηση.
Επίσης, τα ΤΟΜΠ τύπου Μ113 είναι αναγκασμένα να ακολουθούν από αποστάσεις πέραν των 100 μέτρων τα άρματα μάχης λόγω της ελλιπούς θωράκισης και του μικρού οπλισμού (πολυβόλο 0,50΄΄). Αυτό αναγκάζει τα άρματα να κινούνται και να ενεργούν μόνα τους και έτσι να εκτίθενται σε κινδύνους αποκοπής ή σε αντίστοιχους προσβολής από κυνηγούς αρμάτων.
Επιτυχείς άμυνες είναι αυτές που είναι ταυτόχρονα επιθετικές. Αυτές που χρησιμοποιούν άμεσα πυρά αρμάτων μάχης και τεθωρακισμένων οχημάτων, καθώς και έμμεσα πυρά πυροβολικού και όλμων, πυρά αεροσκαφών και επιθετικών ελικοπτέρων, συνδυάζουν επιχειρήσεις πληροφοριών και ελιγμό επί του εδάφους, για να προσβάλουν και καταστρέψουν τα στρατηγεία, τα κέντρα επικοινωνιών, τις εφεδρείες του εχθρού.
Οι στατικές και κινητές δυνάμεις συνδυάζονται για να στερήσουν από τον εχθρό την πρωτοβουλία και να μεταπέσουν με επιτυχία από την άμυνα στην επίθεση. Αυτή η άμυνα είναι αποτελεσματική και πράγματι μπορεί να δώσει τη νίκη. Μόνο η έγκαιρη καταστροφή μεγάλου μέρους του αντιπάλου και όχι απλώς ή απώθηση φέρνει τη νίκη. Η τριβή δεν καταστρέφει τον αντίπαλο, απλώς τον καθυστερεί.
Από τις μάχες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η πλέον χαρακτηριστική περίπτωση σωστής διεξαγωγής, αμυντικής επιχείρησης είναι η μάχη του Κούρσκ, που έγινε στο Ανατολικό Μέτωπο τον Ιούλιο του 1943.
Στην εβδομαδιαία μάχη, οι Σοβιετικοί οργάνωσαν άμυνα με μέτωπο 30 χλμ. και βάθος 15 χλμ., με τρεις διαδοχικές αμυντικές τοποθεσίες, 6.000 αντιαρματικά όπλα και 3.300 άρματα μάχης. Παρά τις αρχικές τους απώλειες, οι Σοβιετικοί κατόρθωσαν να ανακόψουν τη γερμανική επίθεση, να προκαλέσουν απώλειες της τάξης των 10.700 Γερμανών και 220 αρμάτων μάχης, ενώ πέτυχαν να αντιστρέψουν τη ροή του πολέμου.
To παράδειγμα του Κούρσκ δείχνει πώς μια άμυνα περιοχής μπορεί να στηριχτεί κύρια στα αντιαρματικά και να αφήσει χώρο για τις τοπικές αντεπιθέσεις (spoiling attacks) και κύρια για τις ισχυρές αντεπιθέσεις των αρμάτων και τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης (counterattacks).
Στην Ανατολική Θράκη υπάρχουν ήδη επτά τουρκικές τεθωρακισμένες ταξιαρχίες και έξι μηχανοκινήτου πεζικού.
Σε περίπτωση επίθεσης στη χώρα μας, οι Τούρκοι θα προσανατολίσουν ένα μέρος από αυτές τις δυνάμεις σε ορισμένες περιοχές, όπου υπάρχουν πόροι και σημεία γεφύρωσης.
Η ελληνική πλευρά, κατά τον αείμνηστο Π. Κονδύλη στη «Θεωρία του Πολέμου», θα πρέπει «να επικεντρώσει τα διαθέσιμά της, αποκλειστικά στη συντριβή του κύριου όγκου των εχθρικών δυνάμεων, εκεί όπου αυτές θα ρίξουν το βάρος τους και ει δυνατόν πριν προλάβουν να αναπτυχθούν πλήρως ... γιατί καμία άμυνα δεν είναι τελεσφόρα, αν δεν εμπεριέχει μια δραστική τιμωρία του επιτιθεμένου».
Η επίθεση συνήθως εκτελείται με διείσδυση στην εχθρική τοποθεσία και στη συνέχεια ακολουθεί η διάσπαση. Αυτή η πρακτική χρησιμοποιείται όταν δεν εκτελείται συγχρόνως πλευρικός ελιγμός (υπερκερωτικός ελιγμός) ή όταν ο χρόνος δεν επιτρέπει την υπερκέραση ή η εχθρική αμυντική διάταξη είναι μεγάλη σε μήκος και παράλληλα έχουν βρεθεί αδύναμα σημεία στην εχθρική άμυνα.
Έτσι, η διάρρηξη είναι η γρήγορη λύση και δεν απαιτεί λεπτομερή σχεδίαση και αναγνωρίσεις στον Εβρο. Όμως, αποτελεί την πλέον επικίνδυνη λύση, γιατί σε κάθε περίπτωση είναι μια μορφή μετωπικής ενέργειας με κίνδυνο μεγάλες απώλειες.
Σε μια επιθετική ενέργεια, τα ερπυστριοφόρα ΤΟΜΑ μαζί με τα άρματα μάχης ξεκινούν από κάποιο χώρο συγκέντρωσης, με κατεύθυνση προς τον αντικειμενικό σκοπό (ΑΝΣΚ), που είναι είτε εδαφική περιοχή είτε συγκέντρωση εχθρικών δυνάμεων.
Οι αποστάσεις μεταξύ τους είναι μικρές και όταν πλησιάζουν τον εχθρό εγγίζουν τα 50 έως 100 μ., ενώ ακολουθούν τα άρματα μάχης σε απόσταση 100 έως 200 μ. πίσω και στα ενδιάμεσα διαστήματα των αρμάτων μάχης.
Η διάβαση του Σουέζ ήταν αποτέλεσμα καλής συνεργασίας αρμάτων και πεζικού. Η αντεπίθεση των Ισραηλινών κατά τη διάρκεια του πολέμου του Γιομ Κιπούρ, όταν οι Αιγύπτιοι αρχικά διέσπασαν την αμυντική γραμμή Μπαρ Λεβ της διώρυγας του Σουέζ και μετέφεραν την Γ΄ Στρατιά τους στη ανατολική όχθη του Σινά, αποτελεί, τα τελευταία χρόνια, το καλύτερο παράδειγμα επιθετικής ενέργειας που προσβάλλει το κέντρο βάρους του αντιπάλου.
Τον Οκτώβριο του 1973, και ενώ ολόκληρη αιγυπτιακή στρατιά βρισκόταν στο έδαφος του Σινά, οι Ισραηλινοί προώθησαν δυνάμεις και κατόρθωσαν να αιφνιδιάσουν τον αντίπαλο, περνώντας δυτικά του Σουέζ την 17η Οκτωβρίου, 11 μέρες μετά την έναρξη της αραβικής επίθεσης στο Σουέζ και το Γκολάν.
Οι Αιγύπτιοι εντόπισαν το ισραηλινό προγεφύρωμα 36 ώρες αφότου οι Ισραηλινοί αλεξιπτωτιστές πάτησαν το πόδι τους στη δυτική όχθη.
Το ισραηλινό προγεφύρωμα την πρώτη μέρα είχε 13 άρματα μάχης και αλεξιπτωτιστές, ενώ από τη δεύτερη ημέρα εισήλθαν 120 άρματα και αυτός είναι ο συνολικός αριθμός των αρμάτων που πέρασε δυτικά, κατέστρεψε τις βάσεις των αντιαεροπορικών και απέκοψε τον ανεφοδιασμό της Γ΄ Στρατιάς.
Οι Ισραηλινοί παρέβλεψαν τους κινδύνους για τα πλευρά και νώτα τους και επιτέθηκαν με μόνο σκοπό την ολοκλήρωση των στρατηγικών τους στόχων, ακόμη και σε βάρος των επιμέρους τακτικών.
Είναι προτιμότερο να γνωρίζουμε πώς θα αντιμετωπίσουμε τον αντίπαλο παρά να ξορκίζουμε το κακό.
Σε περίπτωση που επιτεθούν οι εξ Ανατολών «σύμμαχοι» στον Έβρο, θα προωθήσουν τις τεθωρακισμένες και μηχανοκίνητες ταξιαρχίες στις περιοχές συγκεντρώσεως, κοντά στο ποτάμι.
Μετά τις αναγκαίες διευθετήσεις στις όχθες, θα στήσουν τις αναδιπλούμενες πλωτές γέφυρες Ribbon, τις νέες τουρκικές γέφυρες ή τις αντίστοιχες γερμανικής προέλευσης (DoFB), εκτός από ορισμένες περιόδους το καλοκαίρι που το ποτάμι έχει λίγο νερό, οπότε μπορεί να το διαβούν χωρίς γέφυρες και στη συνέχεια θα προσπαθήσουν να περάσουν τον Έβρο.
Διευκρινίζεται εδώ ότι, για να αναδιπλωθούν οι πλωτές γέφυρες, απαιτείται να υπάρχει νερό βάθους μεγαλύτερου από ένα μέτρο.
Οι αμυνόμενες δυνάμεις θα επιχειρήσουν να αποκρούσουν από την πρώτη στιγμή τις επιτιθέμενες ή να τις οδηγήσουν σε προκαθορισμένες ζώνες καταστροφής («Kill Zones»), προκειμένου να τις καταστρέψουν με σύγχρονα αντιαρματικά όπλα ή άρματα μάχης.
Σε περίπτωση που ο εχθρός κατορθώσει να δημιουργήσει προγεφύρωμα, δηλαδή να καταλάβει ένα μικρό έστω τμήμα ελληνικού εδάφους, σύμφωνα με βασικές αρχές της διεθνούς στρατιωτικής πρακτικής, θα προσπαθήσει να διοχετεύσει ισχυρότερες δυνάμεις για να μεγαλώσει το προγεφύρωμα και να προχωρήσει στην κατάληψη των αντικειμενικών σκοπών που έχει θέσει στο βάθος.
Οι δυνάμεις αυτές που θα θελήσουν να καταφέρουν καίριο πλήγμα είναι λογικό να είναι οι ισχυρότερες και με τα σημερινά δεδομένα, θα στηρίζονται στα άρματα Alaty και στα Leopard 2A4.
Επομένως, θα έχουμε σύγκρουση «γιγάντων» μεταξύ των Altay και των τουρκικών Leopard 2A4 (πιθανότατα αναβαθμισμένο με νέα θωράκιση) από τη μια μεριά, και των ελληνικών Leopard 2A4 και Leopard 2HEL από την άλλη.
Σε αυτή την περίπτωση είναι φανερό το πλεονέκτημα της ελληνικής πλευράς και αυτό αποτελεί το επιχείρημα απέναντι σε όσους δεν πιστεύουν ότι πρέπει να έχουμε σύγχρονο αρματικό δυναμικό και σύγχρονα ΤΟΜΑ.
Η πραγματικότητα είναι ότι σε μεγάλο ποσοστό έχει «φραχτεί» το μέτωπο του Έβρου με τα νέα αποκτήματα του αρματικού δυναμικού μας, και έτσι μπορούμε τώρα να ρίξουμε το βάρος μας στην ενίσχυση της άμυνας των νησιών (μεγάλα και μικρά) του Αρχιπελάγους.
Ο χρόνος είναι ελάχιστος.
Απουσιάζει (και μάλλον θα απουσιάζει για πολλά χρόνια ακόμα) ένα σύγχρονο ΤΟΜΑ με δυνατότητα βολής αντιαρματικών πυραύλων λανω των 5 χλμ. ενώ τα τουρκικά Altay θα ξεκινήσουν να παραδίδονται μαζικά σε 18 μήνες από σήμερα στον Ανατολική Θράκη και μαζί με τα ΤΟΜΑ AIFV και τα αυτοκινούμενα πυροβόλα Firtina των 155 χλστ.
Συν την κολοσσιαία δύναμη πυραυλικού πυροβολικού που διαθέτουν.
Τα πράγματα είναι κάτι παραπάνω από κρίσιμα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου