2 Απριλίου 2013


Ολόκληρη η Ελλάδα μια “Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη” (ΑΟΖ)

Αναρτήθηκε από τον/την Μέλια στο Οκτωβρίου 14, 2012

 Όπως δήλωσε πρόσφατα ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γερμανικών Βιομηχανιών (BDI), Hans Peter Keitel, θα έπρεπε όχι μόνο τομείς της ελληνικής οικονομίας, αλλά ίσως ολόκληρη η Ελλάδα να “γίνει ένα είδος Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης”

 Πρωτότυπο: “Nur Missverständnisse”
Μετάφραση: Εμμανουήλ Σαρίδης
Συνοδευόμενη από μαζικές διαδηλώσεις, η Γερμανίδα Καγκελάριος στην Αθήνα την Τρίτη, 9. Οκτωβρίου 2012, έψαχνε για νέες ευκαιρίες για γερμανικές επιχειρήσεις.
Η ιδιωτικοποίηση των κρατικών επιχειρήσεων και των υποδομών θα πρέπει να επιταχυνθεί, είχε πει η Μέρκελ στο Βερολίνο πριν από το ταξίδι της. Η καγκελάριος θυμάται πολύ καλά την εκκαθάριση (δηλαδή το ξεπούλημα) των αξιόλογων βιομηχανικών μονάδων της Ανατολικής Γερμανίας και θυμήθηκε και από τότε γνωρίζει καλά, πώς να ξεπουληθούν σχεδόν τζάμπα τα φιλέτα της βιομηχανίας μιας χώρας σε κερδοσκόπους επενδυτές.
Οι γερμανικοί ενδιαφερόμενοι, που εμφανίστηκαν την Τρίτη μαζί με την Μέρκελ, θα διευκολυνθούν ιδιαίτερα από την δημιουργία “Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών” (ΑΟΖ), τις οποίες το Βερολίνο ζητά εδώ και πολύ καιρό.
Για τα αποτελέσματα της πολιτικής λιτότητας, που υπαγορεύει η Γερμανία και η οποία οδηγεί στην εξαθλίωση του πληθυσμού, είπε ένας εκπρόσωπος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης: “Η μείωση του κόστους εργασίας ανά μονάδα παραγομένου προϊόντος, πέτυχε με ένα διψήφιο ποσοστό.
 Εμπειρογνώμονες της εξωτερικής πολιτικής στη γερμανική πρωτεύουσα είπαν, ότι οι μαζικές διαμαρτυρίες που συνόδευσαν την άφιξη της Μέρκελ στην Αθήνα οφείλονται σε “παρεξήγηση” και συστήνουν στο Βερολίνο την άσκηση μιας πιο στοχευμένης πολιτικής δημοσίων σχέσεων, για να ανατραπεί στο μέλλον η αντίσταση εναντίον της γερμανικής πολιτικής κυριαρχίας. Ο ελληνικός πληθυσμός είναι «κακώς πληροφορημένος», έχει όμως το δικαίωμα να λαβαίνει “κατανοητές ανακοινώσεις στον Τύπο” που θα εξηγούν την ανάγκη των γερμανικών μέτρων λιτότητας.
Γερμανικές υποδείξεις
Κατά τη διάρκεια των συζητήσεων της Τρίτης η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ συναντήθηκε με το σύνολο της ελληνικής κυβέρνησης και είχε συνομιλίες με Γερμανούς και Έλληνες επιχειρηματίες. Ο λόγος ήταν – εκτός από την ανεξέλεγκτη κλιμάκωση της κρίσης του ευρώ – οι πιέσεις του Βερολίνου για μια ολοκληρωμένη πώληση των κρατικών επιχειρήσεων και υποδομών. Αυτό ζητείται ήδη εδώ και πολύ καιρό, αλλά δεν προχωρά ικανοποιητικά – λόγω της παρατεταμένης ελληνικής αντίστασης, αλλά και διότι λόγω της απειλής αποκλεισμού της Ελλάδος από την ευρωζώνη σημαντικές συναλλαγές με την Ελλάδα θεωρούνται από τους γερμανούς επιχειρηματίες σαν επικίνδυνες επιχειρήσεις. Τώρα όμως, λεγόταν στο Βερολίνο πριν από την επίσκεψη της Μέρκελ στην Αθήνα, είναι η ώρα να προχωρήσουμε προς τα εμπρός: Η Γερμανίδα καγκελάριος θα μπορούσε να «κάνει υποδείξεις για μια ουσιαστική πρόοδο στην ιδιωτικοποίηση της ελληνικής κρατικής οικονομίας και για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις” [1], είπε ο πρόεδρος των μεσαίων επιχειρήσεως της Χριστιανικής Κοινωνικής Ένωσης (CSU) Hans Michelbach. Εξ άλλου η Μέρκελ θα θυμάται καλά την εκκαθάριση (το ξεπούλημα, Ε.Σ.) των επιχειρήσεων της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας (DDR) και ξέρει πως γίνεται η μεταβίβαση  κυριότητας των βιομηχανικών φιλέτων σε κερδοσκόπους επενδυτές.
Η Ελλάδα μια “Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη” (ΑΟΖ)
Οι γερμανικοί ενδιαφερόμενοι ευνοούνται ιδιαίτερα από την προτεινόμενη εγκατάσταση των λεγομένων “Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών” που σχεδιάζει η ελληνική κυβέρνηση, σύμφωνα με τα αιτήματα της γερμανικής οικονομίας που έχουν ζητηθεί από καιρό (δημοσιεύθηκε στο german-foreign-policy.com [2]). Σύμφωνα με τα σημερινά σχέδια, οι εταιρείες που θα εγκατασταθούν στις ΑΟΖ θα έχουν φορολογικές ελαφρύνσεις – πιθανώς μέχρι ένα φορολογικό συντελεστή μηδέν τοις εκατό -, και εκτός αυτού προβλέπονται επιδοτήσεις. Δεν είναι ακόμη σαφές, αν οι ζώνες θα χωρίζονται γεωγραφικά ή ανά τομέα.
Ο υπεύθυνος Υπουργός Ανάπτυξης συνομίλησε επ’ αυτού με την καγκελάριο Μέρκελ. Στο μεταξύ οι αξιώσεις από την γερμανική οικονομία αυξάνουν. Όπως δήλωσε πρόσφατα ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γερμανικών Βιομηχανιών (BDI), Hans Peter Keitel, θα έπρεπε όχι μόνο τομείς της ελληνικής οικονομίας, αλλά ίσως ολόκληρη η χώρα να “γίνει ένα είδος Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Και η διαχείριση αυτής της “Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης Ελλάδα” να γίνεται “με προσωπικό από το εξωτερικό, από την Ευρωπαϊκή Ένωση” [3]
Στα επίπεδα των μισθών της δεκαετίας του 1970
Τα προνόμια για επενδυτές από το εξωτερικό – κυρίως Γερμανούς – θα προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα πλεονεκτήματα για τη μεγιστοποίηση του κέρδους. Γι’ αυτά μίλησε την Δευτέρα εξέφρασε ένας εκπρόσωπος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης: “Η μείωση του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος κατέβηκε σ’ ένα διψήφιο ποσοστό.” Από τη σκοπιά του ελληνικού πληθυσμού, τα πράγματα παρουσιάζονται όμως αρκετά διαφορετικά: Έτσι επετεύχθη η “μείωση του κόστους εργασίας” με την αύξηση της ανεργίας, επίσημα σχεδόν στο 25 τοις εκατό, στους νέους στα 50 και σε νέες γυναίκες στα 60 τοις εκατό.
Οι μισθοί των χαμηλόμισθων έχουν πέσει τώρα στο επίπεδο του δεύτερου μισού της δεκαετίας του 1970 – με τις τιμές να παραμένουν σταθερές, γεγονός που καθιστά, για παράδειγμα, τα ακριβά φάρμακα απρόσιτα για πολλούς. Εκατοντάδες χιλιάδες εξαρτώνται πλέον, για να μην πεινάσουν, από συσσίτια εκκλησιών – μια άλλη συνέπεια του κόστους εργασίας ανά μονάδα που υπαγόρευσε η γερμανική πολιτική λιτότητας.
Γερμανικές προκλήσεις
Οι διαμαρτυρίες κατά της γερμανίδας καγκελαρίου δεν προήλθαν μόνο από τον θυμό κατά της γερμανικής πολιτικής λιτότητας, αλλά και από μια σειρά άλλων γερμανικών προκλήσεων. Ήδη πρίν απο την κλιμάκωση της κρίσης στις αρχές του 2010, γερμανικά μέσα ενημέρωσης είχαν διασύρει τον ελληνικό πληθυσμό καταφεύγοντας σε ρατσιστικές φράσεις ενός εθνικιστή δημοσιογράφου, ο οποίος ήδη κατα την ναζιστική εποχή χρησιμοποιήθηκε ως ιδεολογικός μάρτυρας εναντίον της Ελλάδος. [4] Τις παρόμειες ρατσιστικές ύβρεις στα γερμανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης εναντίον της Ελλάδος (“Pleite-Griechen” – “μπατιρημένοι Έλληνες”), ακολούθησαν οι γερμανικές αξιώσεις, να δημιουργήσουν στη χώρα ένα προτεκτοράτο της ΕΕ.
Στον Τύπο γράφονταν πρόσφατα, ότι τα “μέτρα λιτότητας της Μέρκελ στους δρόμους της Αθήνας” θα μπορούσαν να “περάσουν με τη δύναμη των όπλων.” Σε ένα σχόλιο μιας φημισμένης καθημερινής εφημερίδας μπορούσε να διαβάσει κάποιος: “Ευχόμαστε να μην χρειαστεί να επέμβουν οι διεθνείς ειρηνευτικές δυνάμεις που σταθμεύουν στα βόρεια για τη σταθεροποίηση των κρατών που τρικλιζουν” [5] (δημοσιεύθηκε στο german-foreign-policy.com [6].) Απο αυτές τις προκλήσεις εξηγείται όχι μόνο, ότι οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι τα τέσσερα πέμπτα του ελληνικού λαού έχουν αρνητική στάση προς τη Γερμανία, αλλά και την ένταση των διαμαρτυριών της περασμένης Τρίτης, οι οποίες συγκρατήθηκαν μόνο με την επιβολή μιας κατάστασης έκτακτης ανάγκης για την ελληνική πρωτεύουσα – μια ασυνήθιστη πράξη για ταξίδια γερμανών πολιτικών στο εξωτερικό
Η αλήθεια από πρώτο (γερμανικό) χέρι
Ειδικοί της εξωτερικής πολιτικής προειδοποιούν, ότι θα πρέπει να ληφθεί στα σοβαρά η ταχεία αύξηση των ελληνικών διαμαρτυριών κατά της γερμανικής πολιτικής. Με αυτή την εξέλιξη ασχολήθηκε και μια ανάλυση που δημοσίευσε πρόσφατα η Deutsche Gesellschaft für Auswärtige Politik (DGAP) (το σχεδόν επίσημο Think Tank της γερμανικής κυβέρνησης, Ε.Σ.). Ο συγγραφέας εξηγεί, ότι η ελληνική οργή για την πολιτική λιτότητας που επέβαλε- και οι προκλήσεις από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία οφείλονται σε “παρεξηγήσεις”, τις οποίες η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα πρέπει να αντιμετωπίσει με μια “λειτουργούσα επικοινωνιακή στρατηγική”.
Στο μέλλον θα έπρεπε να γίνονται “τακτικές διασκέψεις Τύπου” και “κατανοητά δελτία τύπου στα γερμανικά και ελληνικά” να εξηγούν τις πράξεις του Βερολίνου στο πλαίσιο της ελληνικής κρίσης”. Με αυτόν τον τρόπο, “το ελληνικό κοινό”, το οποίο σήμερα είναι ανεπαρκώς ενημερωμένο, θα είχε την ευκαιρία να μάθει την αλήθεια -. απο πρώτο χέρι”. Η γερμανική προπαγάνδα ενάντια στον ελληνικό λαό “δεν πρέπει κατ ‘ανάγκη να θεωρηθεί ως παρέμβαση στην ελληνική πολιτική”, αλλά “ως ένδειξη του αμοιβαίου σεβασμού” – “για να διευκρινιστούν οι υφιστάμενες παρεξηγήσεις” [7].
[1] Η Μέρκελ θέλει στην Αθήνα να επαινέσει και να παροτρύνει, Www.welt.de 08.10.2012
[2] Βλ. Die Chance in Griechenland nutzen (Να αδράξουμε την ευκαιρία στην Ελλάδα)
[3] Ο επικεφαλής του BDI θέλει να κάνει την Ελλάδα μια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, Www.spiegel.de 10.09.2012
[4] Βλ. Bilanz der Nationalismus-Party (Αποτελέσματα του πάρτυ του εθνικισμού)
[5] Η ελληνικές εκλογές σαν μοίρα, Frankfurter Allgemeine Zeitung 18.05.2012
[6] Βλ. Vom Stellenwert der Demokratie (Η σημασία της δημοκρατίας)
[7] George N. Tzogopoulos: Das griechisch-deutsche Missverständnis. Auswirkungen der Krise auf das Deutschland-Bild in Griechenland, DGAPanalyse kompakt No. 8, September 2012
10.10.2012
Πηγή: Berlin-Athen

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου