Τομ Λόνεργκαν: Είχε προβλέψει το μακελειό της Βοστόνης
Σοκαρισμένος είναι ο συγγραφέας Τομ Λόνεργκαν όταν είδε την αιματηρή επίθεση του μαραθωνίου της Βοστόνης, η οποία είναι πανομοιότυπη με την ιστορία στο μυθιστόρημα του με τίτλο «Heartbreak Hill – Θρίλερ στο μαραθώνιο της Βοστώνης».
«Ακριβώς όπως το είχα προβλέψει» είπε στην Huffington Post «Δεν μπορούσα να το πιστέψω»…
Οι ομοιότητες που έχει το βιβλίο το οποίο εξέδωσε ο Λόνεργκαν το 2002 με τις αιματηρές επιθέσεις στο μαραθώνιο της Βοστώνης, είναι τόσες πολλές που σπρώχνουν πολλούς να υιοθετήσουν θεωρίες συνωμοσίας…
Το βιβλίο, του βετεράνου αθλητή αποστάσεων, έχει θέμα το πώς μια τρομοκρατική ομάδα τοποθέτησε και πυροδότησε εκρηκτικούς μηχανισμούς κατά τη διάρκεια του μαραθωνίου της Βοστώνης με αποτέλεσμα να σκοτωθούν και να τραυματιστούν πολλοί αθλητές και απλοί θεατές.
Διαβάστε τι γράφει ο Τόμ Λόνεργκαν στο μπλόγκ του:
Διαβάστε τι γράφει ο Τόμ Λόνεργκαν στο μπλόγκ του:
«Το 2002 δημοσίευσα ένα μυθιστόρημα, με τίτλο Heartbreak Hill. Εκεί περιέγραφα τις επιπτώσεις μιας τρομοκρατικής επίθεσης στο Μαραθώνιο της Βοστώνης.
Το βιβλίο μου περιγράφει αυτά που έχω ζήσει και τις εμπειρίες μου με βάση τη συμμετοχή μου στο μαραθώνιο και ειδικά στον 100ο , το 1996.
Το 1996 λοιπόν, έτρεξα το 100ο Μαραθώνιο της Βοστώνης, (τον 15ο της Βοστόνης και 38ο συνολικά μαραθώνιο) για περισσότερες από 4 ώρες. Όλη την ώρα, στη διάρκεια της διαδρομής, περίμενα ότι μια ή πολλές βόμβες θα μπορούσαν να εκραγούν.
Ο κόσμος ήταν όπως και τώρα. Οι θεατές ξεπερνούσαν τα 2,5 εκατομμύρια σε μια γραμμή από το Hopkinton στη Βοστώνη. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά που δεν πήγαν σχολείο για να παρακολουθήσουν το γεγονός.
Πόσο εύκολη λεία, σκέφτηκα, για κάθε τρομοκράτη. Ένας εξαιρετικός «μαλακός» στόχος, όπως λένε οι ειδικοί.
Ευτυχώς, τίποτα δεν συνέβη εκείνη την ημέρα, πριν από 17 χρόνια… Όμως όλα αυτά τα χρόνια και ενώ γίνονταν και άλλοι μαραθώνιοι εκείνες οι σκέψεις έρχονταν πάντα στο μυαλό μου. Παρ΄όλα αυτά είχα ξεπεράσει αυτές τις φαντασιώσεις μου μέχρι την περασμένη Δευτέρα, που οι βόμβες λίγο πρίν τη γραμμή του τερματισμού στην Copley Square αιματοκύλισαν τον Μαραθώνιο.
Όλες οι ανησυχίες μου, όλα οι σκέψεις που είχα κάνει ζωντάνεψαν. Και μαζί τους ήλθε και η πιο φρικτή όλο αυτό το μακελειό να το προκάλεσα εγώ.
Ένα παιδί 8 ετών και μια 29χρονη και φοιτήτρια που είχε έλθει να δεί το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός, κάνοντας ένα διάλειμμα από τις σπουδές της. Όλοι έχασαν τη ζωή τους…
Ήταν όλα ακριβώς όπως είχα προβλέψει…
Το 2002 έσκισα το γόνατό μου τόσο άσχημα που έπρεπε να επιλέξω μεταξύ χειρουργικής επέμβασης ή να εγκαταλείψω την καριέρα μου ως δρομέας. Μετά από περισσότερους από 40 μαραθώνιους, αποφάσισα να επιλέξω το δεύτερο και από τότε δεν έχω πατήσει το πόδι μου στη γραμμή εκκίνησης μαραθωνίου.
Όμως, μετά τα γεγονότα της Κυριακής, νομίζω ότι ο μαραθώνιος πρέπει να μετονομαστεί προς τιμήν του μικρού Richard Martin, το γλυκό αυτό αγόρι που πέθανε τη Δευτέρα, ενώ περίμενε να αγκαλιάσει τον πατέρα του στη γραμμή του τερματισμού. Μάλλον θα κάνω εκείνη την εγχείρηση και θα είμαι στη γραμμή εκκίνησης το 2014.
Μετά από αυτά, η Patriot Day στη Βοστώνη πρέπει να γιορτάζεται περισσότερο από έναν αγώνα δρόμου 26 μιλίων.
Το 1775, οι απλοί πολίτες του Λέξινγκτον και του Concord ξεσηκώθηκαν εναντίον των Βρετανών. Πολλοί έχασαν τη ζωή τους. Αλλά το αποτέλεσμα ήταν ένα κβαντικό άλμα στην εξέλιξη του πολιτισμού μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου