"Για να πιάσουμε κουμμούνια να τα κάνουμε σαπούνια..."

"Για να πιάσουμε κουμμούνια να τα κάνουμε σαπούνια..."

Από τους Ρέηντζερς ως τον Σάκη Ιωαννίδη: Τι κάνουν οι νέοι της Νέας Δημοκρατίας όταν δεν καταδικάζουν τη βία

Φοιτητικές εκλογές 2009, λίγους μήνες μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Όλη η φύση της καταδίκης της βίας από τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ συμπυκνωμένη σε αυτήν ακριβώς την εικόνα: ΔΑΠίτες εν εξάλλω, σπάζουν έδρανα και εξαπολύουν απειλές: θα σας κάνουμε σαπούνια. Όλο το προηγούμενο διάστημα το είχαν περάσει τρομοκρατώντας τους φοιτητές "για τα πανεπιστήμια που γίνονται άνδρα βίας και για το άσυλο που πρέπει να καταργηθεί".

Αυτό, δηλαδή, που κάνει η Νέα Δημοκρατία με το παρελθόν της: κρύβεται πίσω από το δάχτυλό της. Είναι παραπάνω από σαφές, από την ίδρυση της ΟΝΝΕΔ μέχρι σήμερα, πως η βία, μια βία...

πολύ συγκεκριμένη ως προς τους αποδέκτες της, ήταν μέσο επιβολής της οργάνωσης, αλλά δρούσε και συσπειρωτικά για τα μέλη της. Αυτή η κουλτούρα μεταφέρθηκε μέχρι σήμερα, μέχρι τον πολύ πρόσφατο πρώην πρόεδρο της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και νυν πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ, Σάκη Ιωαννίδη. Αλλά ας πάρουμε την ιστορία απ' την αρχή.


Κένταυροι και Ρέηντζερς: Οι ομάδες κρούσης της ΟΝΝΕΔΟι “Κένταυροι” και οι “Rangers” ήταν έμπνευση του Αβέρωφ (προέδρου τότε της Ν.Δ.) και είχαν αρχηγούς τους τον Μιχαλολιάκο (νυν δήμαρχο Πειραιά) και τον Μανωλάκο (φαρμακοποιό, πολιτευτή και χουντοβασιλικό). Ήτανε ομάδες γυμνασμένων ΟΝΝΕΔιτών που κατέβηκαν σε πανσπουδαστικά συνέδρια (αρχικά) και μετά σε σχολές για να ενισχύσουν τη ΔΑΠ, όταν αποτελούσε οικτρή μειοψηφία. Δεν ήταν φοιτητές, τουλάχιστον όχι όλοι.

Τραμπούκιζαν, χτυπούσαν, τρομοκρατούσαν, έσπαγαν βιτρίνες και όλα αυτά είναι καταγεγραμμένα στις εφημερίδες της εποχής. Παρακάτω ένα απόκομμα που αναφέρεται στον Αντώνη Σαμαρά:

Αποκορύφωμα της "δράσης" των ταγμάτων εφόδου της ΟΝΝΕΔ ήταν, ως γνωστόν, η δολοφονία του Τεμπονέρα το 1991.

Στην Πάτρα οι τραμπούκοι της ΟΝΝΕΔ είχαν εμφανιστεί ήδη πριν από τη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα. έσπαζαν προεκλογικά περίπτερα και τραμπούκιζαν πολίτες ήδη από το 1987 (με πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ τον Γιώργο Βουλγαράκη που παρέλαβε τη σκυτάλη από τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη).

Το 1991, οπότε και η δολοφονία του Τεμπονέρα από την ομάδα κρούσης με επικεφαλής τον αρχηγό της ΟΝΝΕΔ Πάτρας, Ιωάννη Καλαμπόκα, πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ ήταν ο Σταμάτης Μαύρος, πρώην υποψήφιος βουλευτής Κυκλάδων με τη ΝΔ.


Δύο χρόνια μετά τη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα, οι ΟΝΝΕΔίτες όχι μόνο δεν καταδίκαζαν, αλλά... τιμούσαν τον Γιάννη Καλαμπόκα. Συγκεκριμένα, οργάνωσαν εκδήλωση συμπαράστασης στον δολοφόνο του Νίκου Τεμπονέρα παρουσία του συνηγόρου του Καλαμπόκα, Μιχάλη Αρβανίτη, τον σημερινό βουλευτή της Χρυσής Αυγής! Μάλιστα, είχε αποσταλεί σχετικό δελτίο Τύπου το οποίο αναλυτικά ανέφερε:


Από τον Γιώργο Παπανικολάου ως τον Σάκη Ιωαννίδη

Το 2004 εκλέγεται πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ ο Γιώργος Παπανικολάου. Η ΝΔ είναι η κυβέρνηση, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ είναι καθεστώς στις σχολές. Από την προεδρία του κ. Παπανικολάου έχουμε να θυμόμαστε τους ΔΑΠίτες στις συνελεύσεις κατά το κίνημα του άρθρου 16 (2006-2007), τις απειλές, τους τραμπουκισμούς, το "σπάσιμο" των καταλήψεων με την αρωγή κάποιων που, σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες, ήταν συχνά έμμισθοι μπράβοι. Περισσότερο, όμως, από τον κ. Παπανικολάου θυμόμαστε τα ανοιγμένα κεφάλια άλλων ΟΝΝΕΔιτών και ΔΑΠιτών, όταν έπειτα από την ανάδειξή του στο Ευρωκοινοβούλιο, αρνιόταν να παραδώσει τη θέση του προέδρου της ΟΝΝΕΔ. 'Ετσι, το 2009 στις εκλογές για την ανάδειξη προέδρου της ΔΑΠ Αθήνας, στελέχη της ΔΑΠ τον κατηγορούν μάλιστα ότι έστησε τις κάλπες εν κρυπτώ προκειμένου να εκλέξει για τη γραμματεία της ΔΑΠ Αθήνας δικά του στελέχη. Οι εκλογές μετατρέπονται σε πεδίο μάχης, η κάλπη αλλάζει δωμάτια, ο τότε γραμματέας της ΝΔ Λ. Ζαγορίτης αφήνει να εννοηθεί ότι εγκρίνει τις επιλογές του Παπανικολάου. Ώσπου το 2010 αναλαμβάνει πρόεδρος ο Ανδρέας Παπαμιμίκος, σημερινός γραμματέας της ΝΔ.

Έπειτα από ένα πυκνό διάστημα καταγγελιών για βία, νοθεία, εκβιασμούς, ο κ. Παπαμιμίκος βγήκε πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ σε ένα συνέδριο - υπόδειγμα πολιτικού πολιτισμού και ψυχραιμίας...

Διάσημη είναι η προσυνεδριακή επίθεση που δέχτηκαν στελέχη του Κ. Χατζή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο από το... πρωτοπαλίκαρο του κ. Παπαμιμίκου και τωρινό πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ, Σάκη Ιωαννίδη. Η επίθεση πέραν του τραμπουκισμού συνοδεύτηκε από προσωπικές απειλές και λάσπη. Και αυτό είναι μόνο ένα ελάχιστο δείγμα των δράσεων του κ. Παπαμιμίκου, ο οποίος έχει εμπλακεί σε ουκ ολίγα σκάνδαλα από το 2004 (βλ. Ανδρέας Παπαμιμίκος: Ποιος πραγματικά είναι ο νέος γραμματέας της ΝΔ; )

Και ερχόμαστε στον Σάκη Ιωαννίδη, πρωτοπαλίκαρο του Παπαμιμίκου, όπως αναφέραμε και παραπάνω, πρόεδρο της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και φοιτητή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Στο Πάντειο, όπου επί προεδρίας του εμφανίζονταν γυμνασμένοι από τα ΤΕΦΑΑ ΔΑΠίτες για να σπάσουν τις Γενικές Συνελέυσεις του Συλλόγου (μάλιστα, όποτε κάποιος τολμούσε να τονίζει πως οι... τετραώροφοι εκείνοι κύριοι ήταν μέλη άλλου συλλόγου, δεχόταν απειλές). Στο Πάντειο, μάλιστα, στις φοιτητικές εκλογές του 2012, μέλος της ΔΑΠ Παντείου είχε επιτεθεί σε μέλος της Αριστερής Ενότητας, αρπάζοντάς την από τα μαλλιά, επειδή... τόλμησε να διαμαρτυρηθεί για τη νοθεία που έκανε η κυβερνητική παράταξη.

Ένα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο "καταδικάζουν τη βία" τα μέλη της φοιτητικής παράταξης της Νέας Δημοκρατίας, είναι οι περσινές φοιτητικές εκλογές στο Πολιτικό Τμήμα της Νομικής. Αφού οι υπεύθυνοι της ΔΑΠ έχουν "παγώσει" τη διαδικασία για ώρες, ανησυχούν πως θα πέσουν σε ψήφους και... φλερτάρουν με την κάλπη, η οποία, ωστόσο, δε μετακινείται από το χώρο της καταμέτρησης. Τότε εμφανίστηκαν περί τα δέκα παντελώς άγνωστα άτομα, "φουσκωτοί" και, σύμφωνα με όσα λένε μέλη του συλλόγου, πιθανά οπλισμένοι. Οι ίδιοι δήλωσαν ΔΑΠίτες. Φυσικά, έγινε στο Πολιτικό ό,τι γίνεται σε τόσα άλλα Τμήματα, οι μπράβοι της ΔΑΠ κατέληξαν να χτυπάν μέλη του φοιτητικού Συλλόγου...

Και, τέλος, ένα μικρό παράδειγμα καταδίκης της βίας...

Από left