Σόιμπλε: Ο διεφθαρμένος που κουνάει το δάχτυλο στην Ελλάδα

Σόιμπλε: Ο διεφθαρμένος που κουνάει το δάχτυλο στην Ελλάδα 

Το πηγαίο θράσος που διακρίνει τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε υπήρχε ανέκαθεν, δεν είναι πρώτη φορά που με τις δηλώσεις του προκαλεί. Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας που σε πρόσφατη συνάντησή του με τον Έλληνα ομόλογό του Γιάνη Βαρουφάκη σε ερώτηση για τα σκάνδαλα που εμπλέκονται γερμανικές εταιρείες τόνισε πως ο καθείς είναι υπεύθυνος για τα του οίκου του. Ο Γερμανός υπουργός όμως που κουνάει συχνά πυκνά το δάχτυλο στην Ελλάδα τι έχει να πει για το λεγόμενο σκάνδαλο Κολ που έπληξε το κόμμα το 2000; Ένα σκάνδαλο που οδήγησε και σε αυτοκτονία στελέχους της CDU. Ο λόγος γίνεται τους «μαύρους λογαριασμούς» που είχαν κλητεύσει τον πρώην καγκελάριο Χέλμουντ Κολ, μέντορα του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.


Η λίστα των περιελάμβανε 20 ονόματα μεταξύ οποίων και τον ίδιο. Ο Κολ, αποσύρθηκε, ανέλαβε ο ίδιος ο Σόιμπλε το κόμμα, ωστόσο υποχρεώθηκε ύστερα από τις διαστάσεις που είχε πάρει το σκάνδαλο να ζητήσει συγνώμη, να αποσυρθεί από την ηγεσία του κόμματος και να αναλάβει η νυν καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ. Μιλώντας ενώπιον της βουλής παραδέχθηκε πως είπε ψέματα και δεν γνώριζε πως το κόμμα του είχε αποδεχτεί δωρεά 100.000 μάρκων από έμπορο όπλων. «Πριν από λίγες εβδομάδες, από το ίδιο βήμα της Βουλής, όταν η ατμόσφαιρα ήταν κάπως πιο ζωηρή απ' ό,τι είναι σήμερα, δεν αντέδρασα όπως έπρεπε. Λυπάμαι γι' αυτό και ζητώ συγνώμη εκ μέρους του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος.» τόνισε χαρακτηριστικά.


Η αξιοπιστία του νυν υπουργού Οικονομικών είχε τρωθεί, ενώ αργότερα ομολόγησε ότι υπήρξε και ο ίδιος ήταν αποδέκτης δωρεάς 100.000 μάρκων και πως δεν εμφανίστηκε νομότυπα στα λογιστικά βιβλία του κόμματος. Μετέπειτα έρευνες έριξαν φως στις εταιρείες που συνδέονταν με προμήθειες προς το CDU. Όπως η προμήθεια αρμάτων μάχης από την εταιρεία Thyssen προς τη Σαουδική Αραβία, η πώληση ενός διυλιστηρίου στην πρώην Ανατολική Γερμανία σε γαλλική εταιρεία, και πολλά άλλα. Το πρώτο ένα εκατομμύριο από τον έμπορο όπλων αποδείχθηκε ότι είχε χρησιμοποιηθεί. Για τις παράνομες χρηματοδοτήσεις και το «ξέπλυμα» στο CDU επιβλήθηκε από τον πρόεδρο της Βουλής πρόστιμο 48,8 εκατ. μάρκων.


Ο Κολ κινδύνευσε να βρεθεί κατηγορούμενος για το σκάνδαλο κάτι που θα σήμαινε μέχρι και φυλάκισή του, εν τέλει συμβιβάστηκε να πληρώσει 150,000 μάρκα στην γερμανική κυβέρνηση και άλλα τόσα σε φιλανθρωπικό ίδρυμα. Άλλοι δυο εμπλεκόμενοι επίσης απέφυγαν τη δίωξη, πληρώνοντας το ποσό των 50 χιλιάδων μάρκων. Η απροθυμία της γερμανικής δικαιοσύνης δεν θεωρείται όμως ανεξήγητη καθώς στο σκάνδαλο με τις προμήθειες εμπλέκονταν ουκ ολίγες εταιρείες, μεταξύ των οποίων και η Siemens. Αν συνπεώς οι έρευνες κατά των Κολ και Σόιμπλε έπαιρναν μεγαλύτερης διαστάσεις για το «μαύρο χρήμα» μοιραία θα αποκαλύπτονταν μεγάλες γερμανικές εταιρείες. Θα ήταν η αρχή του κακού για την γερμανική οικονομία καθώς θα σήμαινε τον αποκλεισμό τους από κάθε δημόσιο διαγωνισμό στην Ευρωπαική Ένωση και όχι μόνο. Την οικονομική καταστροφή λοιπόν της χώρας.