Ο κύριος Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης να καταθέσει ερώτηση για τον καταζητούμενο Ελβετό τραπεζίτη, Φάνη Λυγινό.

Ο κύριος Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης να καταθέσει ερώτηση για τον καταζητούμενο Ελβετό τραπεζίτη, Φάνη Λυγινό.

Προτείνει η Τρολυμπία
Ιδού η μεγάλη ευκαιρία για τη Νέα Δημοκρατία να κάνει ρελάνς στους λαϊκιστές του ΣΥΡΙΖΑ, που θέλουν λέει να ανοίξουν τους ελβετικούς λογαριασμούς Ελλήνων πολιτών. ΑΣΧΕΤΟΙ!
Κάποιος πρέπει να πει στους τριτοκοσμικούς συριζαίους ότι τα σωστά deals δεν γίνονταν με επώνυμους λογαριασμούς. Σιγά μην είχε ο ευπατρίδης υπουργός λογαριασμό στο όνομα του για να εισπράξει πχ τα 25 εκατομμύρια μίζα από τον Ματαντό. Γατάκια…
Η κατάθεση λοιπόν γινόταν στον λογαριασμό του «ενδιαφερομένου» που όμως είχε ανοίξει ο…
ελβετός τραπεζίτης. Όπως ο Λυγινός καλή ώρα. Ο λογαριασμός είχε μόνον σειριακό αριθμό και ως διαχειριστής φαινόταν μόνο ο «μπροστινός» τραπεζίτης.
Όταν λοιπόν ο «ενδιαφερόμενος», υπουργός, νταραβεριτζής, κουμπάρος ή εξάδελφος πραγματικός ιδιοκτήτης του λογαριασμού είχε «έλλειψη ρευστότητας», ελάμβανε τον καρπό του ιδρώτα του ως εξής:
Πήγαινε ο τραπεζίτης, όπως ο Λυγινός καλή ώρα και έκανε την ανάληψη για λογαριασμό του ενδιαφερομένου. Έπαιρνε το «πακέτο» και το άφηνε στην συγκεκριμένη θυρίδα του αεροδρομίου της Γενεύης, ιδιοκτησία της Geneva Free Ports & Warehouses, όπου κύριος μέτοχος είναι το Καντόνι της Γενεύης. ΔΕΚΟ α λα Ελβετικά δηλαδή.
Το άλλο κλειδί της θυρίδας, το είχε ο ενδιαφερόμενος. Έπεφτε λοιπόν το σήμα ότι το ντουλάπι είχε γεμίσει, ο δικαιούχος πήγαινε ταξιδάκι στην Γενεύη, έπαιρνε το πακέτο και γυρνούσε κύριος.
Το πακέτο ήταν είτε χιλιόφραγκα (κυρίως την περίοδο πριν την ΟΝΕ) είτε πεντακοσάευρο. Και τα δύο αυτά χαρτονομίσματα εφευρέθηκαν για την ανάγκη της ελεύθερης διακίνησης της μίζας, πράγμα που έχουν αποφύγει οι Αμερικανοί. Που να χωρέσουν εκατό χιλιάδες δολλάρια στον καβάλο, κατοστάρικα γαρ.
Έτσι λοιπόν γίνονται οι χρυσές μπίζνες στην Ελβετία. Φρονώ ότι ο νέος υπεύθυνος πολιτικού σχεδιασμού της Νέας Δημοκρατίας, οφείλει να αξιοποιήσει αυτές τις πληροφορίες ώστε να σχεδιάσει το πολιτικό χτύπημα κατά της κυβέρνησης. Ας καταθέσει λοιπόν μία ερώτηση που θα υποχρεώνει την κυβέρνηση να πιέσει για το άνοιγμα λογαριασμών και θυρίδων που διαχειρίζεται ο καταζητούμενος τραπεζίτης. Να αποδείξει ότι το κόμμα του Σαμαρά είναι υπέρμαχος της διαφάνειας!
Συμφωνείτε κύριε Βαρβιτσιώτη;