Μπροστά σε έναν μεγάλο εκβιασμό;

Μπροστά σε έναν μεγάλο εκβιασμό;

Μπορεί η κυβέρνηση να είναι ικανοποιημένη για το αποτέλεσμα των συζητήσεων στην Σύνοδο Κορυφής, όμως …
Γράφει ο Ιάκωβος Ποθητός

πιστεύουμε, πως πολλά θα κριθούν από την συνάντηση της Δευτέρας στο Βερολίνο, μεταξύ Άνγκελα Μέρκελ και Αλέξη Τσίπρα.

Γιατί κάλεσε η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ στο Βερολίνο τον Έλληνα πρωθυπουργό; Για να τον ρωτήσει για την πρόοδο των μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα; Αυτό το ρώτησε στη Σύνοδο Κορυφής, έλαβε τις απαντήσεις και εξεδόθη κοινό ανακοινωθέν. Επομένως η συνάντηση δεν θα έχει ως αντικείμενο την συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου.
Τον κάλεσε για να δει αν είναι καλά στην υγεία του; Για να ρωτήσει τι κάνει η σύζυγός του Περιστέρα; Ασφαλώς κι όχι!

Ποια επομένως είναι τα θέματα που «καίνε» την Γερμανίδα καγκελάριο και που θέλει να τα ξεκαθαρίσει για να προβεί μετά σε ανάλογες πολιτικές κινήσεις;

Κατά την ταπεινή μου άποψη, η συζήτηση θα περιλαμβάνει τα πιο κάτω θέματα:

1) Οι σχέσεις της Ελλάδας με τη Ρωσία
Είναι γνωστό, πως η Αμερική κυρίως αλλά και η Γερμανία δεν επιθυμούν την συνεργασία Ελλάδας – Ρωσίας ειδικότερα σε στρατιωτικό επίπεδο. Τρομάζει η Αμερική στη σκέψη ότι η Ελλάδα μπορεί να παραχωρήσει κάποιο χώρο για ναυτική βάση του Ρώσικου στόλου. Δεν έχουν διαψευστεί τα δημοσιεύματα που ήθελαν τον Αμερικανικό δάκτυλο ως αιτία για τα όσα συνέβησαν στη χώρα μας μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 (ανεξέλεγκτες πυρκαγιές στα δάση, επεισόδια στην Αθήνα, σκάνδαλα κ.α.) και που έγιναν αφορμή να πέσει η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή και να αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας ο Αμερικανοθρεμένος Γιώργος Παπανδρέου, που με τα μνημόνια που υπέγραψε, υποδούλωσε την χώρα στους Τραπεζίτες – δανειστές!
Αν αληθεύουν οι πληροφορίες ότι η Αθήνα συζητά με την Μόσχα για την παραχώρηση λιμανιού στη Σκύρο, αντιλαμβάνεται κανείς την ανησυχία Αμερικής και Γερμανίας!

2) Οι σχέσεις της Ελλάδας με την Κίνα
Όπως και το πιο πάνω θέμα, αγκάθι για την Γερμανία κυρίως αποτελεί μια προχωρημένη συνεργασία Ελλάδας – Κίνας. Η διείσδυση στην Ευρωπαϊκή Αγορά της Κίνας, με τα φτηνά προϊόντα, άσχετα αν δεν έχουν την ποιότητα των ευρωπαϊκών προϊόντων, αποτελεί έναν ακόμη πονοκέφαλο για την καγκελαρία που διαπιστώνει μέρα με τη μέρα να κινδυνεύει όλο και περισσότερο η Γερμανική παντοδυναμία. Η Κίνα θέλει να χρησιμοποιήσει την Ελλάδα σαν πύλη για την ευρωπαϊκή αγορά, όμως η Γερμανία είναι βέβαιο πως το απεύχεται!

3) Οι ιδιωτικοποιήσεις
«Καίει» κι αυτό το θέμα την Αμερική και την Γερμανία. Επ’ ουδενί θέλουν λιμάνια, αεροδρόμια, σιδηρόδρομος, φυσικό αέριο κ.α. να περιέλθουν σε Ρώσικα ή Κινέζικα συμφέροντα γιατί – αν συμβεί αυτό – θα χάσουν τον απόλυτο έλεγχος της Ελλάδας! Είναι βέβαιο, πως αν η όποια Ελληνική κυβέρνηση, είναι υποχείριο της Αμερικής και της Γερμανίας, οι ιδιωτικοποιήσεις θα έχουν κατεύθυνση «ημετέρους» και μάλιστα έναντι ευτελούς τιμήματος. Αν όμως οι ιδιωτικοποιήσεις πραγματοποιηθούν από μια κυβέρνηση που στοχεύει στο συμφέρον της χώρας και των Ελλήνων, τότε η όποια δημόσια επιχείρηση που θα ιδιωτικοποιηθεί, θα την πάρει ο πλειοδότης κι όχι ο «ημέτερος» για λίγα ψίχουλα όπως έγινε με τον ΟΠΑΠ, την Αγροτική Τράπεζα, το Ελληνικό. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Ρωσικές εταιρείες Sintez και Gazprom απέσυραν τον ενδιαφέρον τους για την αγορά ΔΕΠΑ – ΔΕΣΦΑ όταν διαπίστωσαν τον εμπαιγμό τους από την συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου!

4) Το κατοχικό δάνειο και οι Γερμανικές αποζημιώσεις
Αναστάτωση δημιούργησε στη Γερμανική κυβέρνηση το δίκαιο αίτημα της Ελλάδας για την καταβολή των Γερμανικών αποζημιώσεων και την επιστροφή του κατοχικού δανείου.
Είναι βέβαιο, πως θα προσπαθήσουν να αποτρέψουν την Ελληνική κυβέρνηση από τις διεκδικήσεις. Θα χρησιμοποιήσουν κάθε είδους πίεσης, κάθε διπλωματική οδό, θα δώσουν υποσχέσεις. Αυτό πρέπει να κάνουν…

5) Οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδας
Για δεκαετίες, η «σύμμαχος» Αμερική, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕ στις Ελληνικές κυβερνήσεις να εκμεταλλευτούν τις πολλές πλουτοπαραγωγικές τους περιοχές. Χρησιμοποιώντας σαν «μπαμπούλα» την Τουρκία αλλά έχοντας και πολλά «πιόνια» στον πολιτικό χώρο, κατάφεραν τα πολλά κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου να παραμένουν ανεκμετάλλευτα. Ο Γιωργάκης και το Μνημόνιο έδινε την ευκαιρία στα αρπακτικά να αποκτήσουν τον πλούτο της χώρας έναντι πινακίου φακής. Όπως κάνουν πάντα οι αποικιοκράτες στις υποανάπτυκτες χώρες. Η αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό της χώρας ίσως έχει δημιουργήσει πρόσθετες ανησυχίες. Και γι’ αυτό το ζήτημα αναζητούνται οι προθέσεις της Ελληνικής κυβέρνησης.
Για τους πιο πάνω λόγους, αλληλένδετα συνδεδεμένους μεταξύ τους, πιστεύουμε πως ζητήθηκε από την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ η συνάντηση.

Αναμένουμε επομένως έναν μεγάλο εκβιασμό από την καγκελάριο προς τον Έλληνα πρωθυπουργό: Η θέση της άραγε θα είναι: «ή είσαι μαζί μας, δεν δίνεις τίποτα σε Ρωσία – Κίνα και εμείς βοηθάμε την Ελλάδα και την κυβέρνησή σου ή θα επιμείνουμε στην οικονομική ασφυξία και σε άλλα μέτρα;»
Ο Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει πως δεν φοβάται πλέον τον μπαμπούλα της Τουρκίας αφού ο Ρωσικός και Κινέζικος στόλος είναι δίπλα έτοιμος να παρέμβει.

Επομένως, η συζήτηση δεν θα γίνει κάτω από τη σκιά του φόβου αλλά πάνω στα συμφέροντα της Ελλάδας.
Το αποτέλεσμα αυτής της συζήτησης δεν θα το πληροφορηθούμε από τα ΜΜΕ αλλά από την ανακοίνωση του επόμενου Eurogroup για το πρόγραμμα που θα υποβάλει η Ελλάδα προκειμένου να ξεκινήσει η χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αλλά και από τις δηλώσεις Σόιμπλε που θα ακολουθήσουν.
Θα το μάθουμε επίσης και από το αποτέλεσμα των συνομιλιών της χώρας μας με την Ρωσία και την Κίνα και τις συνεργασίες που τυχόν θα προκύψουν.

Ευχόμαστε όλα να πάνε καλά για την Ελλάδα και τους Έλληνες…