Ρ. Δούρου: Ο αγώνας κανονικοποίησης της παρουσίας των γυναικών στο δημόσιο βίο είναι υπόθεση όλων

Ρ. Δούρου: Ο αγώνας κανονικοποίησης της παρουσίας των γυναικών στο δημόσιο βίο είναι υπόθεση όλων

"Η ανάδειξη γυναικών σε θέσεις ευθύνης στην πολιτική κοινωνία συναρτάται με ευρύτερες, βαθύτερες και ουσιαστικότερες αλλαγές στο κοινωνικό σώμα" τόνισε μεταξύ άλλων η Περιφερειάρχης Αττικής, Ρένα Δούρου με αφορμή την συμμετοχή της σε εκδήλωση της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας, με τίτλο «Η έμφυλη εμπειρία των γυναικών στην πολιτική», για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, 8 Μαρτίου.



Στην ομιλία της, η Περιφερειάρχης τόνισε μεταξύ άλλων:
· Η παρουσία λοιπόν των γυναικών στο δημόσιο βίο, την πολιτική κοινωνία μπορεί να ιδωθεί υπό δύο πρίσματα. Το ποσοτικό και το ποιοτικό. Από «ποσοτικής» πλευράς λοιπόν, μπορούμε να διαπιστώσουμε μια κάποια βελτίωση του αριθμού των γυναικών που ασχολούνται με τα κοινά στη χώρα μας. (..) Αυτή η μικρή αύξηση της παρουσίας των γυναικών στην πολιτική κοινωνία, αποτελεί μία αναγκαστική, δηλαδή επιβεβλημένη εκ του νόμου, εξέλιξη, η οποία δεν συνιστά κάποιου είδους ανατροπή της κατεστημένης προσέγγισης των σχέσεων των φύλων.
· Η ανάδειξη γυναικών σε θέσεις ευθύνης στην πολιτική κοινωνία συναρτάται με ευρύτερες, βαθύτερες και ουσιαστικότερες αλλαγές στο κοινωνικό σώμα. Αυτή η παρουσία δεν πρέπει να θεωρείται ούτε κάτι το ιδιαίτερο, ούτε κάτι το ξεχωριστό. Αλλά κάτι το αυτονόητο.
· Τα κοινωνικά δικαιώματα γενικά και τα δικαιώματα των γυναικών ειδικότερα αποτελούν εκείνες τις κρίσιμες προϋποθέσεις, όχι μόνο για μία χώρα σαν την Ελλάδα που σήμερα η οικονομία της δοκιμάζεται σοβαρά, αλλά για όλες τις χώρες, αναπτυγμένες ή μη, που θα κρίνουν το βαθμό της πραγματικής της, κοινωνικής και πολιτικής, ανάπτυξης.
· Μπορούμε να αντλήσουμε δυνάμεις κι έμπνευση από τα παραδείγματα της διπλανής πόρτας. Από τις γυναίκες δηλαδή, οι οποίες, σε αντίθεση με τις πολιτικούς, που έχουμε δημόσιο λόγο, δεν διαθέτουν φωνή. Αυτές που αντιμετωπίζουν τις διακρίσεις, την υποτίμηση, τη βία σε πολλαπλάσιο βαθμό χωρίς δυνατότητα δημόσιας αντίδρασης. Αυτές είναι και θα είναι η ασπίδα και το όπλο μας.
· Ο αγώνας τους είναι ο αγώνας μας. Ένας οικουμενικός αγώνας κανονικοποίησης της παρουσίας των γυναικών στο δημόσιο βίο. Έτσι ώστε να γίνει κάποτε πραγματικότητα αυτό που έλεγε 32 χρόνια πριν, η γαλλίδα δημοσιογράφος και συγγραφέας, Φρανσουάζ Ζιρού: «Η γυναίκα θα γίνει πραγματικά ίση με τον άνδρα όταν, για μια σημαντική θέση, θα διορίζεται μια άσχετη γυναίκα».

Ακόμη, η Περιφερειάρχης, μίλησε στην εφημερίδα «Έθνος της Κυριακής», στο πλαίσιο αφιερώματος, με τίτλο «Γυναίκες στην εξουσία», τονίζοντας μεταξύ άλλων:
· Ακόμη και σήμερα οι γυναίκες πρέπει να κάνουν τη διπλάσια δουλειά από τους άνδρες για την ίδια θέση. Να υφίστανται κι ένα σωρό κριτικές για την εξωτερική τους εμφάνιση, για παράδειγμα–κι είναι και αυτό ένα είδος διάκρισης σε βάρος τους.
· Οι γυναίκες πολιτικοί βρίσκονται σε προνομιακή θέση. Έχουν φωνή να αντιδράσουν και να υπερασπιστούν τις επιλογές. Ενώ δεν ισχύει το ίδιο για παράδειγμα για τις γυναίκες που από τη μια μέρα στην άλλη χάνουν τη δουλειά τους, τις νέες επιστημόνισσες που δεν βρίσκουν δουλειά, τις νέες κοπέλες που αναγκάζονται να βιώσουν τη σεξουαλικότητά τους φοβικά.
· Ναι μεν ψήφος σε μια γυναίκα είναι ευκολότερη, ωστόσο δεν είναι αυτονόητη, όπως θα έπρεπε. Συχνά η επιλογή μίας γυναίκας υποψήφιας παραπέμπει στα κλισέ της «νοικοκυράς», της «φρόνιμης», εκείνης που θα διατηρήσει την κατάσταση «ως έχει». Και βέβαια ακόμη οι γυναίκες πολιτικοί είναι πολύ συχνά περιχαρακωμένες στους δήθεν «ευαίσθητους» τομείς, για παράδειγμα του πολιτισμού, των τεχνών, της παιδείας, ωστόσο το γεγονός ότι διετέλεσα τομεάρχης εξωτερικών, απέδειξε ότι τα στεγανά αυτά αποτελούν τεχνητές κατασκευές.
· Ουσιαστικά εξακολουθούν να υπάρχουν τυποποιημένα στερεότυπα, τα οποία περιγράφουν με όρους καρικατούρας, τις γυναίκες στο δημόσιο βίο, μέσω των 2 b. Έτσι όταν μια γυναίκα συμπεριφέρεται με στιβαρότητα, γρήγορα – γρήγορα τοποθετείται στην κατηγορία «bitch» ενώ αν είναι χαμηλών τόνων, μετατρέπεται σε… «bimbo». Αυτοί οι χαρακτηρισμοί πόρρω απέχουν από την πραγματικότητα. Αντιθέτως, τη διαστρεβλώνουν. Κανένα φύλο δεν διαθέτει το μονοπώλιο της ευαισθησίας ή της σκληρότητας.