Χαρίσαμε στα Τίρανα ένα δις ευρώ

Χαρίσαμε στα Τίρανα ένα δις ευρώ



Ο κ. Μαϊλίντ Λαζίμι, πρώην ανώτερο στέλεχος του υπουργικού συμβουλίου της Αλβανίας, ανέφερε πως «Για την Αλβανία, ο ΤΑΡ αποτελεί στρατηγικό έργο, το οποίο μπορείτε να χαρακτηρίσετε έργο του αιώνα. Πέραν της επένδυσης του ενός δισ. ευρώ στο αλβανικό τμήμα του έργου, ο ΤΑΡ θα αυξήσει την
γεωπολιτική σπουδαιότητα της Αλβανίας», ανέφερε. «Για πρώτη φορά, η Αλβανία θα αποτελέσει μέρος μίας διαδρομής αερίου», πρόσθεσε.

Αυτά εν συνόψει είναι τα οφέλη της Αλβανίας. Οφέλη έχει και η Τουρκία, από την μετατροπή της αρχικής συμφωνίας και την κατασκευή του σταθμού συμπίεσης -για μεταφορά του αερίου υποθαλασσίως στην Ιταλία- αντί για την Θεσπρωτία, στο Δυρράχιο. Την εκμετάλλευση του λιμένα του Δυρραχίου έχει αναλάβει τουρκική εταιρία, παίζοντας άσχημο παιχνίδι σε βάρος της Ελλάδας. Η συμφωνία παραχώρησης του λιμανιού στους Τούρκους, έγινε με κάθε μυστικότητα και ανακοινώθηκε μόλις μια μέρα μετά την συγκατάθεσή μας για την κατασκευή του ΤΑΡ (εκείνη την πρωθυπουργική επίσκεψη στο Κατάρ, και τα όσα διαδραματίστηκαν στις ελληνοτουρκοαμερικανικές συζητήσεις, θα την πληρώσουμε πανάκριβα).

Ο αγωγός -κατ’ αρχήν ελληνοϊταλικός- θα μετέφερε με υποθαλάσσιο αγωγό, μήκους 212 χλμ.. το αέριο στο Oτράντο της Iταλίας. Όπως είχε γράψει ο ηπειρωτικός Τύπος, οι μελέτες σχεδόν είχαν ολοκληρωθεί, ενώ οι διαγωνισμοί για το υποθαλάσσιο τμήμα (Θεσπρωτία- Κάτω Ιταλία) βρίσκονταν σε εξέλιξη από την ελληνική ΔΕΠΑ και την Ιταλική Edisson. Μέσω του ελληνοϊταλικού αγωγού θα τροφοδοτούνταν με φυσικό αέριο και η Ήπειρος. Και όσοι ισχυρίζονταν το αντίθετο διαψεύστηκαν όταν το 2010 θεσμοθετήθηκε η ΕΠΑ Ηπείρου.

Καταλήγει δε, υποθαλασσίως, στην Ιταλία μέσω Αλβανίας. Πάντως, οι κάτοικοι στην Πέρδικα Θεσπρωτίας, που δεν ήθελαν τον αγωγό στην περιοχή τους, καθώς και το εργοστάσιο συμπίεσης, επικαλούμενοι περιβαλλοντικές συνέπειες οι οποίες θα είχαν επιπτώσεις στον τουρισμό, αισθάνονται ανακουφισμένοι (προφανώς, έχουν λύσει τα οικονομικά προβλήματά τους, και δεν αναζητούν εργασία, ούτε έσοδα για την περιοχή τους).

Τώρα όμως, ο ελληνοϊταλικός αγωγός έγινε ελληνοϊταλικοαλβανικός. Και ο υποθαλάσσιος αγωγός δεν θα ξεκινά από την Θεσπρωτία αλλά από το Δυρράχιο. Και αέριο στην Ήπειρο δεν προβλέπεται. Γιατί συνέβη αυτό; Επειδή ήσαν αντίθετοι οικολογούντες της περιοχής, των οποίων τα επιχειρήματα υιοθέτησαν και οι αυτοδιοικητικοί παράγοντες της Θεσπρωτίας.

Ποια ήσαν τα επιχειρήματα; «Θα μόλυνε την περιοχή κάνοντάς την Ελευσίνα, και θα υπήρχε ανά πάσα στιγμή κίνδυνος μεγάλης έκρηξης και πολλών νεκρών από τα παρακείμενα χωριά. Ευτυχώς οι κάτοικοι ξεσηκώθηκαν, με αποτέλεσμα η εταιρία να αλλάξει τη διαδρομή», έγραψαν κάποια μπλογκς. Και ότι θα καταστρεφόταν το περιβάλλον και θα υπήρχε μεγάλη απώλεια στα εισοδήματα των 500 κατοίκων του παρακείμενου χωριού.

Πάντα είχα την απορία, αλλά ποτέ δεν βρήκα ικανοποιητική απάντηση. Πώς συμβαίνει να είμαστε οι μοναδικοί ίσως στον κόσμο, με τόσο μεγάλη οικολογική ευαισθησία, ώστε να μη γίνεται καμία σχεδόν επένδυση χωρίς να υπάρχουν αντιδράσεις. Πώς συμβιβάζεται το οικολογικό μας φρόνημα, όταν επικαλούμαστε ζημία στην τουριστική κίνηση, αλλά στις ίδιες περιοχές έχουμε σωρεύσει τόση βρομιά στους δρόμους με τα αντικείμενα που πετάμε κάτω;

Πώς συμβαίνει να μη δεχόμαστε σύγχρονους σταθμούς συγκέντρωσης απορριμμάτων, αλλά να δεχόμαστε να γίνονται χωματερές όλοι οι άδειοι χώροι της περιοχής μας; Μηδέ των πεζοδρομίων κάτω από το σπίτι μας, εξαιρουμένων;

Στην προκειμένη περίπτωση, ο υπογραφόμενος έχει την υπόνοια πως χρησιμοποίησαν τους οικολογούντες κάποιοι πονηροί, που για δικούς τους λόγους είχαν συμφέρον να κατασκευαστεί ο σταθμός συμπίεσης στο Δυρράχιο. Τα λεφτά είναι πολλά. Και δεν είναι η πρώτη φορά, που υπό το πρόσχημα οικολογικής ευαισθησίας ζημιώθηκαν επιχειρήσεις προς όφελος άλλων, έγινε εκμετάλλευση προσώπων, που ίσως είχαν καλή πρόθεση, αλλά όχι και την καχυποψία να προβληματιστούν για ποιον ακριβώς αγωνίζονται.

Ο Μακεδών

voria.gr