Η ΔΩΔΩΝΗ ΓΙΑ ΔΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ Η «ΔΩΔΩΝΗ» ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ

Η ΔΩΔΩΝΗ ΓΙΑ ΔΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ Η «ΔΩΔΩΝΗ» ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ

Γράφει ο Χρήστος Α. Τούμπουρος

Χρόνια τώρα οι Ηπειρώτες υπερηφανεύονταν για την αρχαία Δωδώνη, που υπήρξε λατρευτικό κέντρο του Δία και της Διώνης. Εκεί, επίσης λειτούργησε και το γνωστό μαντείο του αρχαίου ελληνικού κόσμου.
Το Αρχαίο θέατρο Δωδώνης χτίστηκε τον 3ο αιώνα π.Χ. επί βασιλείας Πύρρου και ακολουθεί το σχέδιο που έχουν όλα τα ελληνικά θέατρα. Χωρούσε 18.000 θεατές και ήταν το μεγαλύτερο της εποχής του. Κατά την τέλεση των Ναΐων προς τιμήν του Νάιου Δία, εκτός από τους αγώνες στο στάδιο γίνονταν και θεατρικοί αγώνες.

Κάθε καλοκαίρι, στα πλαίσια του Φεστιβάλ “Ηπειρωτικά”, ξανακούγεται ο λόγος των
αρχαίων Ελλήνων δραματουργών. Αρχαίες Ελληνικές Τραγωδίες ζωντανεύουν ξανά μέσα στο μαγευτικό περιβάλλον τόσο του Αρχαίου Θεάτρου όσο και των υπόλοιπων αρχαίων μνημείων.
Είναι, αληθινά το καμάρι της Ηπείρου!
Παράλληλα, όμως, υπάρχει – υπήρχε, για να ακριβολογούμε- και η γαλακτοβιομηχανία «ΔΩΔΩΝΗ», η οποία ιδρύθηκε το 1963 από τις 6 Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών των τεσσάρων νομών της Ηπείρου και την Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας. Φτιάχτηκε, για να βελτιώσει το εισόδημα των κτηνοτρόφων οργανώνοντας καλύτερα την παραγωγή των γαλακτοκομικών τους προϊόντων και για να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες του λαού της Ηπείρου.

Ανδρώθηκε, μεγάλωσε και λειτούργησε πενήντα ολόκληρα χρόνια. Τα προϊόντα της «Δωδώνης» βρίσκονται πλέον στα ράφια όλων των μεγάλων σούπερ –μάρκετ της Ευρώπης, της Αμερικής, της Αυστραλίας, του Καναδά κ.λ.π. Και αυτό δεν είναι τυχαίο. Στη «Δωδώνη» απεικονίζονταν οι αγώνες των Ηπειρωτών κτηνοτρόφων, οι οποίοι με κρύο, με τον χιονιά, με ζέστη και κάμα «μανάριζαν» τα ζωντανά τους και τροφοδοτούσαν με γάλα τη βιομηχανία.


Έτσι, ταυτίστηκε η «Δωδώνη» με όλους τους ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ…
Πάνω σ’ αυτό το συναισθηματικό δέσιμο στηρίχτηκαν και οι πολιτικοί μας και μας είχαν φλομώσει με δηλώσεις του τύπου: «Η γαλακτοβιομηχανία “Δωδώνη”, είναι η Ακρόπολη της Ηπείρου. Όπως η Ακρόπολη δεν πωλείται, έτσι και η Δωδώνη δεν πρόκειται να πουληθεί ποτέ…». Έτσι, ανερυθρίαστα, χωρίς τσίπα ή αιδώ, όπως θα έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Οι Ηπειρώτες θα το έλεγαν αλλιώς: Χωρίς φιλότιμο. (Στα γνήσια Ηπειρώτικα θα έλεγαν: Μην τους πιστεύετε ό,τι και να λένε. Αυτοί μόνο για φαϊ και για μπουλοβίνες είναι».

Ώσπου έφτασε και ο χρόνος της μεταρρύθμισης, του τσουρνέματος, της αρπαχτής, της διάλυσης και, γενικά της ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ. Θυσία στο βωμό της «ανάπτυξης» και η «ΔΩΔΩΝΗ». Και ως εκ τούτου «λάβετε, φάγετε!»
Τα αποτελέσματα;
«Όπως μου την περιέγραψε σε ένα απεγνωσμένο τηλεφώνημα χθες κτηνοτρόφος της περιοχής Ιωαννίνων, οι 5.500 κτηνοτρόφοι που προμηθεύουν γάλα τη Δωδώνη είναι στα κεραμίδια, καθ’ ότι απλήρωτοι εδώ και τρεισήμισι μήνες! Οι Ρώσοι που υποτίθεται ότι αγόρασαν την επιχείρηση για να την εξυγιάνουν και να την αναπτύξουν είναι άφαντοι, οι εργαζόμενοι παίρνουν κάτι έναντι, και η Δωδώνη πορεύεται στο άγνωστο με βάρκα -λέμε τώρα – την ελπίδα. Συγγνώμη, να ρωτήσω κάτι; Το υπουργείο Οικονομικών που ευλόγησε την πώληση της επιχείρησης δεν ενδιαφέρεται για την πορεία της; Την πούλησε κι αυτό ήταν; Και πέρα από την εκπλήρωση των οικονομικών όρων, δεν πρέπει να ενδιαφερθεί κάποιος για το πού πάει μια επιχείρηση από την οποία εξαρτώνται χιλιάδες οικογένειες στην πιο υποβαθμισμένη (και πάλι, δυστυχώς.) περιοχή της Ευρώπης;» (Τα ΝΕΑ)
«Τα πήραν και τ’ αρμέξανε…» Και τι έμεινε; Τίποτε. Κοροϊδία….
Μάλλον ο πρόεδρος της γαλακτοβιομηχανίας «ΔΩΔΩΝΗ» παρεξήγησε το γέλιο του αγρότη…



Με επιστολή μέσω facebook ο Πρόεδρος της γαλακτοβιομηχανίας ΔΩΔΩΝΗ Michaell A. O΄ Neill , ενώ δεν έχει πληρώσει τους παραγωγούς τους εξήγησε το ελληνικό τραπεζικό πρόβλημα. Αυτός τη δουλειά του κάνει…




(Δεν σκέφτηκε ότι υπάρχει κίνδυνος μην απολύσουν τον Αζόρ; )


Ποιος να πιστεύσει τους αγρότες, ποιος να πονέσει τους γαλακτοπαραγωγούς; Γιατί να τους πονέσει; Έμειναν ποτέ, έστω και για μια βραδιά σε καλύβα, να ξεκοπρίσουν τον τόπο; Πόνεσαν με τον πόνο της γέννας της προβατίνας ή ακόμα έβγαλαν φουλτάκες τα χέρια τους αρμέγοντας;
Σε ποιον να το πεις και ποιον να ρωτήσεις; Ιτς κρίσ’ . Η αρχή τους: Θα μιλήσουν, θα μιλήσουν, θα ξελαρυγγιαστούν, θα πάθουν φαρυγγίτιδα, θα σωπάσουν.





Κι αν μπορούσε κάποιος να πει κάτι, να τι θα έλεγε:

ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΩΡΕΣ ….



«Δύσκολες ώρες, δύσκολες στον τόπο μας. Κι αυτός ο περήφανος,
γυμνός, ανυπεράσπιστος, ανήμπορος, αφέθηκε να τον βοηθήσουν ▪
εγγράψαν υποθήκες πάνω του ▪ πήραν δικαιώματα ▪ αξιώνουν ▪
μιλάνε για λογαριασμό του ▪ του ρυθμίζουν την ανάσα, το βήμα ▪
(…) Εκείνος,
μέσα στα ξένα ρούχα, ούτε μιλάει κι ούτε πια χαμογελάει
μη και φανεί που ανάμεσα στα δόντια του κρατάει (ως και την ώρα του ύπνου)
σφιχτά σφιχτά, σαν ύστατο οβολό του, (μόνο τώρα βιος του)
γυμνό, απαστράπτοντα κι ανένδοτο, το θάνατό του.»
Γιάννης Ρίτσος


Και οι επί της γης αργυραμοιβοί, πουλώντας τη «βασιλεία των ουρανών» ξεπούλησαν το όραμα και την ελπίδα των Ελλήνων, για να σκαρφαλώσουν στα απάτητα κορφοβούνια της θεαματικότητας και να στεριώσουν την πολιτική τους θέση, «τακτοποιώντας» συγγενείς τε και φίλους.
Ζητείται φιλότιμο. Πού να βρεθεί και ποιος να το χάσει;
Και οι εναπομείναντες, χειροκροτητές, τυμπανοκρούστες, συναγελαζόμενοι αγεληδόν στα κομματικά μαντριά, χωρίς σκέψη, χωρίς αιδώ και χωρίς τσίπα -όπως θα έλεγε και η γιαγιά μου- οι κολαούζοι, τα ενεργούμενα, οργανέτα και υποπόδια των «κατακτητών» και «εξυγιαντών» της χώρας, αυτοί που θέλουν να κάνουν τον Έλληνα σαν την αφεντομουτσουνάρα τους:
Καχύποπτοι καὶ μίζεροι μέσα στὰ φρούρια τῆς σιωπῆς
νὰ κλειδωνόμαστε ἄβουλοι, νὰ κάνουμ᾿ ἔτσι χάζι
τὸν κόσμον ἐξετάζοντας πίσω ἀπ᾿ τὸν κύκλο μιᾶς ὀπῆς
καί, θαρραλέοι, σκιὰ μικροῦ πουλιοῦ νὰ μᾶς τρομάζει.
Γιάννης Ρίτσος
Κι άλλοι να πουλάνε αγοραίο πατριωτισμό και δίκτυα αλληλεγγύης, μόνο για Έλληνες. Για τον «περιούσιο» αυτό λαό, για την πατρίδα αυτή που σαν τον «ήλιο της, ήλιος αλλού δεν λάμπει», και «την καθαρότητα της οποίας μολύνουν οι φτωχοδιάβολοι αυτοί μετανάστες». Άλλο που, αν στα Ηπειρώτικα βουνά, μαζί βόσκουν τα πρόβατα…
Έτσι, να αποδιώξουμε όλους τους Ηπειρώτες. Εκεί, όπου ξαναγέμισαν οι φάμπρικες κλπ. κλπ., με «επιστημονικό προλεταριάτο». Ελληνικό!
Και τα παιδιά μας «ασπρίσαν» από το σύννεφο και την καταχνιά της Ευρώπης ή τσουρουφλιάστηκαν από το ζεμάτισμα στο Αμπού Νταμι κλπ. κλπ.
Και μεις « αραχτοί και λάιτ», υπνώττουμε. Γέμισε ο τόπος από τους αδιάφορους και αλλοτριωμένους ανθρώπους που «πάντα βιαστικοί μέσα στους άσκοπους δρόμους προφασιζόμενοι κάποιο μεγάλο σκοπό» (Μανόλης Αναγνωστάκης), ανήμποροι να νιώσουν τον συνάνθρωπό τους, να αναπτύξουν κοινωνική συνείδηση και να αγωνιστούν… συναγελαζόμενοι ενίοτε και στα διάφορα κομματικά γραφεία, όπου αναπτύσσονται τα πολιτικά βιλαέτια προς «εξυπηρέτηση των ψηφοφόρων μας».
«Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!»


Όχι, όχι. Το θάμα δεν είναι η «μεταρρύθμισή» τους.
Το θάμα είναι ότι έγινε (;) ο καθένας κι ένας «ΑΝΘΡΩΠΑΚΟΣ».




Υπό αυτές τις συνθήκες θα το ομολογήσω:



«Σε φοβάμαι ανθρωπάκο. Σε τρέμω, επειδή από σένα εξαρτάται το μέλλον της ανθρωπότητας. Σε φοβάμαι, επειδή το κυριότερο μέλημά σου στη ζωή είναι να δραπετεύεις από τον εαυτό σου. Είσαι άρρωστος ανθρωπάκο, άρρωστος βαριά. Δε φταις εσύ γι ‘ αυτό, μα έχεις υποχρέωση να γιατρευτείς.»



Είναι επικίνδυνος αυτός ο ανθρωπάκος γιατί:
Τώρα είναι απλός θεατής
Ασήμαντος ανθρωπάκος μέσα στο πλήθος
Τώρα πια δε χειροκροτεί δε χειροκροτείται
Ξένος περιφέρεται στων οδών το κάλεσμα.
Μανόλης Αναγνωστάκης



Με αυτές τις προϋποθέσεις όχι μόνο τη ΔΩΔΩΝΗ θα φάνε, που την έφαγαν, αλλά δεν θα αφήσουν κολυμπηθρόξυλο.



Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας σού δείχνει το δρόμο:
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ της ΠΣΕ.
Αντιπροσωπεία του Δ.Σ. της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος , αποτελούμενη από τον Πρόεδρο και επτά (7) μέλη , επισκέφθηκε σήμερα στις 11 το πρωϊ την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Γεωργίας.
Σκοπός της επίσκεψης ήταν να θέσει υπόψη του αρμόδιου Υπουργού το οξύτατο και καυστικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι κτηνοτρόφοι της Ηπείρου , αλλά και γενικότερα η τοπική οικονομία από το διαρκές έγκλημα, ότι οι νέοι ιδιοκτήτες της ιδιωτικοποιημένης πλέον γαλακτοβιομηχανίας ”ΔΩΔΩΝΗ Α.Ε.” αρνούνται παράνομα να καταβάλουν το αντίτιμο του γάλακτος που έχουν εισκομίσει οι κτηνοτρόφοι από τον μήνα Μάρτιο μέχρι και σήμερα.
Ο Υπουργός Αθανάσιος Τσαυτάρης επικαλέστηκε κώλυμα και παρέπεμψε λόγω αρμοδιότητας του θέματος στον αρμόδιο για θέματα κτηνοτροφίας Αναπληρωτή Υπουργό Μάξιμο Χαρακόπουλο, ο οποίος στη συνέχεια παρέπεμψε την αντιπροσωπεία στο σύμβουλο του, Γ. Αναγνώστου.




(Δεν μπόρεσε να δεχτεί την αντιπροσωπεία της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας ο Αναπληρωτής Υπουργός κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος, καθόσον ασχολούνταν με την κουρά των προβάτων)



Ο Πρόεδρος της Πανηπειρωτικής Γιώργος Οικονόμου διαμαρτυρήθηκε έντονα γι΄ αυτή τη στάση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Γεωργίας και επεσήμανε εις τον σύμβουλο, τη συλλογική ευθύνη της κυβέρνησης για την ιδιωτικοποίηση της Γαλακτοβιομηχανίας ”ΔΩΔΩΝΗ Α.Ε” και ότι με τις κυβερνητικές της επιλογές έχει οδηγήσει στην κυριολεξία τον κτηνοτροφικό κλάδο σε απόγνωση , λόγω της αδυναμίας αγοράς ζωοτροφών που ως επακόλουθο θα έχει τον αφανισμό του ζωϊκού κεφαλαίου αφού οι κτηνοτρόφοι δεν μπορούν πλέον να αντιμετωπίσουν τα απαραίτητα και χρειώδη, αλλά ούτε και να αντέξουν το αυξημένο κόστος παραγωγής , τη βαριά φορολογία και τα χαράτσια.

Από την άλλη πλευρά οι δηλώσεις των νέων ιδιοκτητών περί δήθεν διαθέσεως δικών τους χρημάτων για τον εκσυγχρονισμό της γαλακτοβιομηχανίας έμειναν κενό γράμμα και απολαμβάνουν ανενόχλητοι την αύξηση των επιχειρηματικών τους κερδών , μέσω της χρυσοφόρας επένδυσης που πραγματοποίησαν η οποία αποτελεί πραγματικό πλιάτσικο.

Η Πανηπειρωτική δήλωσε στον εκπρόσωπο του Υπουργού ότι θα σταθεί αλληλέγγυα στον αγώνα των κτηνοτρόφων μέχρι να αποτραπεί η πολιτική συρρίκνωσης του αγροτικού εισοδήματος και ξεκληρίσματος των Κτηνοτρόφων και της κτηνοτροφικής παραγωγής, που είναι και πυλώνας της οικονομίας της Ηπείρου, παράλληλα δε διεμήνυσε προς αυτόν να μεταφέρει στην πολιτική ηγεσία την αγανάκτηση που επικρατεί στην Ήπειρο και τους Ηπειρώτες, που όλοι αναμένουν την παρέμβαση και πίεση της κυβέρνησης προς τους νέους ιδιοκτήτες, για την άμεση επίλυση του προβλήματος της απλήρωτης εργασίας και της εκκαθάρισης των λογαριασμών των κτηνοτρόφων .

Αθήνα 17 Ιουνίου 2013 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΠΣΕ