Η κυβέρνηση θα συνδέσει τους 180 για την εκλογή του ΠτΔ με τους 180 για την αναθεώρηση του Συντάγματος.
Είναι απόλυτα προφανές ότι εκείνο που, πρώτα και πάνω απ’ όλα, απασχολεί αυτή τη στιγμή τους κ.κ. Σαμαρά και Βενιζέλο είναι η εκλογή ΠτΔ, η οποία θα τους εξασφαλίσει παραμονή στην εξουσία, τουλάχιστον μέχρι τον Ιούνιο του 2016. Γνωρίζουν πολύ καλά και οι δύο πως τυχόν προσφυγή στις κάλπες τώρα, με τον ΣΥΡΙΖΑ να έχει εδραιωθεί στην πρώτη θέση, την επόμενη των εκλογών θα οδηγηθούν και οι δύο, στην καλύτερη περίπτωση, στα σπίτια τους να κοιτούν τους τέσσερις τοίχους. Ποιος λοιπόν είναι εκείνος ο εξουσιαστής που δεν θα φρόντιζε την μακροημέρευσή του στην εξουσία;
Αυτή τους η λογικότατη για τα ανθρώπινα μέτρα επιθυμία τους, άσχετα με τις συνέπειες της πολιτικής τους που υφίσταται ο λαός, περνάει μέσα από τη δυνατότητα να συγκεντρώσουν 180 βουλευτές, προκειμένου να εκλέξουν ΠτΔ. Η εκλογή του ΠτΔ είναι ένα σημείο στο οποίο δεν μπορεί να παρακαμφθεί το Σύνταγμα με κάποια ΠΝΠ ή με κάποια ερμηνεία σαν αυτές που είδαμε να γίνονται κατά βούληση. Πρέπει επομένως να συγκεντρωθούν μαθηματικά αυτές οι 180 ψήφοι.
Σύμφωνα όμως με το Σύνταγμα (άρθρο 110 παρ. 2), ο ίδιος αριθμός βουλευτών (δηλαδή 180 βουλευτές) απαιτείται στην παρούσα Βουλή και για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Ειδικότερα, για να αποφασιστεί ποιες ακριβώς διατάξεις θα αναθεωρήσει η επόμενη Βουλή. Έχουμε λοιπόν μια απόλυτη σύμπτωση του αριθμού των βουλευτών που απαιτούνται για την εκλογή ΠτΔ με εκείνον που απαιτείται για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Αυτή λοιπόν, είναι μια πολύ αξιοπρόσεκτη αριθμητική σύμπτωση, η οποία ταυτόχρονα εμπίπτει στην ίδια συγκυρία και πρέπει να της δώσουμε την ανάλογη προσοχή.
Είναι πολύ πιθανό (για να μην πούμε βέβαιο), οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος να επιδιώξουν να συνδέσουν την εκλογή του ΠτΔ με την ταυτόχρονη «ριζική» αναθεώρηση του Συντάγματος. Άλλωστε το ίδιο έκανε και ο Α. Παπανδρέου, όταν συνέδεσε την απομάκρυνση του Κων/νου Καραμανλή από την Προεδρία της Δημοκρατίας, με την αναθεώρηση του Συντάγματος του 1986. Σήμερα, για να ψηφίσει ένας μη κυβερνητικός βουλευτής για ΠτΔ, που σημαίνει ότι ταυτόχρονα δίνει και ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση των κ.κ. Σαμαρά και Βενιζέλου, θα πρέπει να έχει κάτι πολύ δυνατό, ως ηθικό αντάλλαγμα, για να μπορεί να το επιδείξει στην εκλογική του πελατεία. Επειδή όμως η μέχρι τώρα ηθική κάλυψη για την δήθεν σωτηρία της πατρίδας μέσω των μνημονίων εξαντλήθηκε, φρονούμε πως η δήθεν «ριζική» αλλαγή του σάπιου και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, μέσω της αναθεώρησης του Συντάγματος, θα χρησιμοποιηθεί ως ηθική κάλυψη για την ψήφο εμπιστοσύνης στη μνημονιακή κυβέρνηση. Τουλάχιστον αυτό θα δοθεί από την κυβέρνηση (στο προσκήνιο) ως ηθικό αντάλλαγμα για να συγκεντρωθούν οι 180 βουλευτές.
Δεν είναι λοιπόν τυχαίες οι εξαγγελίες του κ. Σαμαρά (από το Μέγαρο Μουσικής) περί έναρξης της διαδικασίας αναθεώρησης του Συντάγματος τον Σεπτέμβριο. Δεν είναι επίσης τυχαία η προχθεσινή πρόταση του κ. Μεϊμαράκη για την αλλαγή του τρόπου εκλογής του ΠτΔ (εδώ), η οποία στην ουσία απηχεί τις απόψεις του κ. Βενιζέλου πάνω στο ίδιο θέμα.
Από την άλλη πλευρά, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και εκείνοι που θα αντιταχθούν με την εκλογή του ΠτΔ, θα εγκλωβιστούν και θα οδηγηθούν στο να αρνηθούν ακόμα και τη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος που θα προτείνει η κυβέρνηση (ίσως μάλιστα αποχωρήσουν και από τη σχετική διαδικασία), καθόσον σε διαφορετική περίπτωση θα θεωρηθεί ότι ενισχύουν ηθικά με την εμπλοκή τους στη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος, όσους ψήφισαν για ΠτΔ. Επόμενο όμως είναι, ότι έτσι, ΣΥΡΙΖΑ και λοιποί θα απομονωθούν και οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος θα προχωρήσουν ανενόχλητοι και στην επιλογή των προς αναθεώρηση των διατάξεων του Συντάγματος που επιθυμούν, ή που θα υποδείξει η τρόϊκα.
ΥΓ. Αυτο είναι φυσικά ένα σενάριο ευνοϊκό για την κυβέρνηση. Δεν σημαίνει όμως ότι θα το επιτύχει. Όλα θα εξαρτηθούν από το πόσο ο λαός έχει κατανοήσει τι σημαίνει Σύνταγμα και το τι πρέπει ακριβώς να αλλάξει σε αυτό. Μόνο έτσι δεν θα μπορέσουν οι επαγγελματίες βουλευτές να τον εξαπατήσουν.
Πέτρος Χασάπης
Αυτή τους η λογικότατη για τα ανθρώπινα μέτρα επιθυμία τους, άσχετα με τις συνέπειες της πολιτικής τους που υφίσταται ο λαός, περνάει μέσα από τη δυνατότητα να συγκεντρώσουν 180 βουλευτές, προκειμένου να εκλέξουν ΠτΔ. Η εκλογή του ΠτΔ είναι ένα σημείο στο οποίο δεν μπορεί να παρακαμφθεί το Σύνταγμα με κάποια ΠΝΠ ή με κάποια ερμηνεία σαν αυτές που είδαμε να γίνονται κατά βούληση. Πρέπει επομένως να συγκεντρωθούν μαθηματικά αυτές οι 180 ψήφοι.
Σύμφωνα όμως με το Σύνταγμα (άρθρο 110 παρ. 2), ο ίδιος αριθμός βουλευτών (δηλαδή 180 βουλευτές) απαιτείται στην παρούσα Βουλή και για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Ειδικότερα, για να αποφασιστεί ποιες ακριβώς διατάξεις θα αναθεωρήσει η επόμενη Βουλή. Έχουμε λοιπόν μια απόλυτη σύμπτωση του αριθμού των βουλευτών που απαιτούνται για την εκλογή ΠτΔ με εκείνον που απαιτείται για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Αυτή λοιπόν, είναι μια πολύ αξιοπρόσεκτη αριθμητική σύμπτωση, η οποία ταυτόχρονα εμπίπτει στην ίδια συγκυρία και πρέπει να της δώσουμε την ανάλογη προσοχή.
Είναι πολύ πιθανό (για να μην πούμε βέβαιο), οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος να επιδιώξουν να συνδέσουν την εκλογή του ΠτΔ με την ταυτόχρονη «ριζική» αναθεώρηση του Συντάγματος. Άλλωστε το ίδιο έκανε και ο Α. Παπανδρέου, όταν συνέδεσε την απομάκρυνση του Κων/νου Καραμανλή από την Προεδρία της Δημοκρατίας, με την αναθεώρηση του Συντάγματος του 1986. Σήμερα, για να ψηφίσει ένας μη κυβερνητικός βουλευτής για ΠτΔ, που σημαίνει ότι ταυτόχρονα δίνει και ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση των κ.κ. Σαμαρά και Βενιζέλου, θα πρέπει να έχει κάτι πολύ δυνατό, ως ηθικό αντάλλαγμα, για να μπορεί να το επιδείξει στην εκλογική του πελατεία. Επειδή όμως η μέχρι τώρα ηθική κάλυψη για την δήθεν σωτηρία της πατρίδας μέσω των μνημονίων εξαντλήθηκε, φρονούμε πως η δήθεν «ριζική» αλλαγή του σάπιου και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, μέσω της αναθεώρησης του Συντάγματος, θα χρησιμοποιηθεί ως ηθική κάλυψη για την ψήφο εμπιστοσύνης στη μνημονιακή κυβέρνηση. Τουλάχιστον αυτό θα δοθεί από την κυβέρνηση (στο προσκήνιο) ως ηθικό αντάλλαγμα για να συγκεντρωθούν οι 180 βουλευτές.
Δεν είναι λοιπόν τυχαίες οι εξαγγελίες του κ. Σαμαρά (από το Μέγαρο Μουσικής) περί έναρξης της διαδικασίας αναθεώρησης του Συντάγματος τον Σεπτέμβριο. Δεν είναι επίσης τυχαία η προχθεσινή πρόταση του κ. Μεϊμαράκη για την αλλαγή του τρόπου εκλογής του ΠτΔ (εδώ), η οποία στην ουσία απηχεί τις απόψεις του κ. Βενιζέλου πάνω στο ίδιο θέμα.
Από την άλλη πλευρά, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και εκείνοι που θα αντιταχθούν με την εκλογή του ΠτΔ, θα εγκλωβιστούν και θα οδηγηθούν στο να αρνηθούν ακόμα και τη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος που θα προτείνει η κυβέρνηση (ίσως μάλιστα αποχωρήσουν και από τη σχετική διαδικασία), καθόσον σε διαφορετική περίπτωση θα θεωρηθεί ότι ενισχύουν ηθικά με την εμπλοκή τους στη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος, όσους ψήφισαν για ΠτΔ. Επόμενο όμως είναι, ότι έτσι, ΣΥΡΙΖΑ και λοιποί θα απομονωθούν και οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος θα προχωρήσουν ανενόχλητοι και στην επιλογή των προς αναθεώρηση των διατάξεων του Συντάγματος που επιθυμούν, ή που θα υποδείξει η τρόϊκα.
ΥΓ. Αυτο είναι φυσικά ένα σενάριο ευνοϊκό για την κυβέρνηση. Δεν σημαίνει όμως ότι θα το επιτύχει. Όλα θα εξαρτηθούν από το πόσο ο λαός έχει κατανοήσει τι σημαίνει Σύνταγμα και το τι πρέπει ακριβώς να αλλάξει σε αυτό. Μόνο έτσι δεν θα μπορέσουν οι επαγγελματίες βουλευτές να τον εξαπατήσουν.
Πέτρος Χασάπης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου