Εντελώς απροετοίμαστες οι ΗΠΑ για τη «νέα μορφή του πολέμου»;

Εντελώς απροετοίμαστες οι ΗΠΑ για τη «νέα μορφή του πολέμου»;
Εδώ και πολλές μέρες τα δελτία ειδήσεων είναι γεμάτα από αναφορές για τις συγκρούσεις στην Γάζα ή στην Ουκρανία, οι οποίες όμως σε τίποτα δεν θυμίζουν την κλασική εικόνα του πολέμου μεταξύ κρατών που έχουμε, οι περισσότεροι, στο μυαλό μας. Πρόκειται για μη συμβατικές συγκρούσεις όπως οι περισσότερες που ξέσπασαν από την αρχή του 21ου αιώνα.

Του David Barno (αντιστράτηγος, θητεία ως διοικητής αμερικανικών και συμμαχικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν, συν-διοικητής του «Responsible Defense Program» στο «Center for a New American Security»),
«The Shadow Wars of the 21st Century», 23.7.2014
ΠΗΓΗ: http://warontherocks.com/
ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Παντελής Καρύκας

Στις συγκρούσεις αυτές, ομάδες άτακτων χρησιμοποιούν ασύμμετρες στρατηγικές για να επικρατήσουν. Οι συμβατικές δυνάμεις που τις αντιμάχονται, όπως για παράδειγμα ο ισραηλινός ή ο ουκρανικός στρατός, προσπαθούν να προσαρμοστούν στις νέες αυτές στρατηγικές και τακτικές απαιτήσεις. Οι συγκρούσεις αυτού του είδους φαίνεται πως θα αποτελέσουν τη συνηθέστερη μορφή πολεμικών συγκρούσεων στο μέλλον, με τους πολεμιστές να μην έχουν καν ξεκάθαρη εθνική ταυτότητα.

Η νέα μορφή πολέμου αποτελεί πρόκληση για όλους τους τακτικούς στρατούς του κόσμου, οι οποίοι, του αμερικανικού περιλαμβανομένου, δεν είναι προετοιμασμένοι για την αντιμετώπιση μιας τέτοιας απειλής. Η παρουσία όπλων υψηλής τεχνολογίας και συγκεκαλυμμένης υποστήριξης από πλούσια κράτη, ξεχωρίζει τις συγκρούσεις αυτού του τύπου, από τις συγκρούσεις των Αμερικανών, για παράδειγμα στο Ιράκ ή το Αφγανιστάν, ή τις δύο παλαιστινιακές εξεγέρσεις.



Οι εξελισσόμενες συγκρούσεις στη Γάζα, το Ιράκ και την Ουκρανία, έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Ομάδες άτακτων ενόπλων της Χαμάς, του ISIL, ή των Ρωσόφωνων αυτονομιστών, κατευθύνουν τις συγκρούσεις αυτές, κερδίζοντας τους συμβατικούς τους αντιπάλους δια του ελιγμού. Οι άτακτοι, με έμμεσα πολλές φορές πλήγματα, επιτυγχάνουν τους στρατιωτικούς τους στόχους.

Ο υψηλής τεχνολογίας ισχυρός οπλισμός τους, συνδυάζεται με τακτικές ανταρτοπόλεμου.Μπορεί να διαθέτουν μέχρι άρματα μάχης και πυροβολικό, αλλά παρόλα αυτά βασίζονται σετακτικές υπονόμευσης των μη φιλικών προς αυτές κυβερνήσεων. Όλες τους (οι οργανώσεις) επίσης, βασίζονται στην υποστήριξη κάποιου κράτους. Το Ιράν, χώρες του Κόλπου και η Ρωσία παρέχουν ενίσχυση, σύγχρονα όπλα και συμβούλους και χρήματα.

Επιπλέον, ο Τύπος καλύπτει όλες αυτές τις συγκρούσεις, οι οποίες διεξάγονται, κατά κάποιο τρόπο και μέσω αυτού και των κοινωνικών δικτύων. Παρόλα αυτά, η κάθε σύγκρουση από αυτές έχει τα αποκλειστικά της χαρακτηριστικά. Στη Γάζα, βλέπουμε το Ισραήλ να έχει αναλάβει μεγάλης κλίμακας συμβατική επιχείρηση σε μια άκρως πυκνοκατοικημένη περιοχή κατά της Χαμάς, με αποτέλεσμα να υπάρχουν απώλειες αμάχων, αλλά και Ισραηλινών στρατιωτών.

Οι πολεμικές επιχειρήσεις σε κατοικημένες περιοχές κατά άτακτων θα είναι το σήμα κατατεθέν των συγκρούσεων του 21ου αιώνα. Οι άτακτοι μαχητές θα χρησιμοποιούν, ολοένα και περισσότερο, την κάλυψη των πόλεων και του άμαχου πληθυσμού για να αντιμετωπίσουν τις αντίπαλες συμβατικές δυνάμεις, υποστηριζόμενες από τα ΜΜΕ και την διεθνή κατακραυγή κατά του αντιπάλου, λόγω των απωλειών των αμάχων.

Στο Ιράκ τα απίστευτα εδαφικά κέρδη του ISIL αποδεικνύει μια άλλη πτυχή αυτού του τύπου των συγκρούσεων. Το ISIL εδρεύει σε Ιράκ και Συρία. Ονομάζεται «κράτος» αλλά δεν αναγνωρίζεται ως τέτοιο. Αν και οι δυνάμεις του υστερούν αριθμητικά των αντιπάλων έχει σαρώσει το Ιράκ, χρησιμοποιώντας άρματα, πυροβολικό και άλλα σύγχρονα όπλα, κυριευμένα από τον εχθρό. Στη Συρία, το ISIL μάχεται κατά του εχθρού των ΗΠΑ, Άσαντ, ενώ στο Ιράκ κατά του συμμάχου των ΗΠΑ, Μάλικι, γεγονός που περιπλέκει την κατάσταση για τις ΗΠΑ, που βλέπουν μια οργάνωση να πολεμά ταυτόχρονα, κατά εχθρών τους και φίλων τους.

Στην Ουκρανία οι αυτονομιστές, πιθανότατα υποστηριζόμενοι και από ρωσικές δυνάμεις, κατέρριψαν ένα αεροσκάφος που πετούσε σε ύψος 11.000 μέτρων σε διεθνή αεροδιάδρομο. Και το κατάφεραν αυτό γιατί διέθεταν σύγχρονα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα Buk SA-11. Το στοιχείο αυτό είναι ενδεικτικό για τα μέγεθος της απειλής.

Όλα αυτά τα νέα χαρακτηριστικά παρουσιάζουν νέες προκλήσεις, οι οποίες έχουν έως τώρα υποτιμηθεί από τους στρατηγιστές των ΗΠΑ, οι οποίοι ασχολούνται με τη μελέτη της μελλοντικής μορφής του πολέμου.

Οι ΗΠΑ, με την τεράστια, πανίσχυρη πολεμική τους μηχανή σε ξηρά, θάλασσα και αέρα, έχουν επενδύσει πάρα πολλά στις συμβατικές τους πολεμικές δυνατότητες, αλλά ελάχιστα στην αντιμετώπιση των νέων ασύμμετρων απειλών.

Έτσι, παρά τα 500 δισ. δολάρια που επενδύουν για τις συμβατικές τους δυνάμεις, δεν έχουν στρέψει μέρος του ενδιαφέροντός τους προς την αντιμετώπιση των νέων απειλών.