Μετά τον Προϋπολογισμό, ο Σαμαράς τρέχει με… 180 για Eurogroup και πρόεδρο Δημοκρατίας

Μετά τον Προϋπολογισμό, ο Σαμαράς τρέχει με… 180 για Eurogroup και πρόεδρο Δημοκρατίας



Η πολιτική αριθμητική και τα κομπιουτεράκια μπαίνουν και πάλι σε πρώτο φόντο, καθώς χθες βράδυ, ο πρωθυπουργός περιέγραψε ως πρώτη προτεραιότητα της κυβέρνησης για την εξασφάλιση της πολιτικής σταθερότητας την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας, αφήνοντας όμως ανοιχτό το χρόνο εκκίνησης της διαδικασίας, την ώρα που σήμερα στο Eurogroup κρίνεται το τι μέλλει γενέσθαι με το ελληνικό πρόγραμμα αλλά και το μέγεθος της παράτασης.

Ρεπορτάζ: Γιώργος Ευγενίδης

Χθες, μιλώντας στη Βουλή, ο πρωθυπουργός περιέγραψε τον πρώτο στόχο της κυβέρνησης που δεν είναι άλλος από την εκλογή ΠτΔ, ενώ «έδειξε» τον ΣΥΡΙΖΑ ως παράγοντα αποσταθεροποίησης, περιγράφοντας με τα πιο μελανά χρώματα το ενδεχόμενο μη εκλογής Προέδρου και κατά συνέπεια νέας αποσταθεροποίησης της χώρας. [Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ]

Στο περιθώριο της συζήτησης για τον προϋπολογισμό, η προεδρική εκλογή αποτελούσε σχεδόν το αποκλειστικό θέμα συζήτησης. Πρωθυπουργικός συνεργάτης, συνεκτιμώντας και τα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί στους κόλπους των ανεξαρτήτων βουλευτών αλλά και σε όλο το κοινοβουλευτικό φάσμα, σημείωνε πως η προεδρική εκλογή είναι πιο κοντά απ’ ότι στο παρελθόν, αν και δεν έχει κλειδώσει απόλυτα. Μάλιστα, αρμόδιες πηγές τοποθετούσαν-ανεπίσημα-τον αριθμό εκκίνησης περίπου στους 174 βουλευτές, ενώ η συλλογιστική είναι πως όσο περισσότεροι προστίθενται στο «σακούλι», τόσο πιο εύκολο θα είναι και για ορισμένους αμφιταλαντευόμενους να ψηφίσουν. Πάντως, δεν έλειπαν και εκείνοι που ήταν πιο απαισιόδοξοι, με βουλευτή της ΝΔ να μιλά για «πολύ αισιόδοξους υπολογισμούς» και να τονίζει πως «ορισμένοι μάλλον δεν ξέρουν αριθμητική», προκαλώντας έκπληξη στην παρέα του.

Βέβαια, ο πρωθυπουργός δεν μίλησε για το χρόνο της προεδρικής εκλογής, αν και τον τοποθέτησε σε κάθε περίπτωση μετά τις γιορτές και αμέσως μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης της Τρόικα. Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές πάντως, το πιο πιθανό σενάριο εξακολουθεί να παραμένει η εκκίνηση της διαδικασίας εντός του Ιανουαρίου, αν και ο Αντώνης Σαμαράς χθες, σε πηγαδάκι με δημοσιογράφους είπε τη φράση «για όλα τα υπόλοιπα, την αγάπη μου», αποφεύγοντας να απαντήσει επί της ουσίας για το «πότε» της προεδρικής διαδικασίας, αφήνοντας έτσι όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά, μιας και αυτός είναι που θα πάρει και τις τελικές αποφάσεις.

Η επιτυχία στην προεδρική εκλογή θα μπορούσε να λειτουργήσει ως «πολιτική κάθαρση» για την κυβέρνηση, καθώς θα είχε πολλαπλά οφέλη: θα της έδινε παράτασης ζωής αλλά και χρόνο να ολοκληρώσει μια συμφωνία με τους δανειστές με τον κίνδυνο της πολιτικής αστάθειας να απομακρύνεται, για λίγο τουλάχιστον, ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει υποστεί ακόμα μια μεγάλη στρατηγική ήττα, ενώ θα μπορεί να προχωρήσει και η προδιαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης, με την κατάρτιση των προς αναθεώρηση άρθρων του συντάγματος.

Τέλος, στο Μέγαρο Μαξίμου δεν έχουν καταλήξει ακόμα στο όνομα που θα προτείνουν για το ύπατο αξίωμα, με την ημερομηνία ανακοίνωσης του ονόματος να παίζεται: ο πρωθυπουργός έχει δεχτεί εισηγήσεις να ανακοινώσει το όνομα πριν από τις γιορτές και αυτό να καταστεί κομμάτι της πολιτικής ζύμωσης, αλλά σε αυτή την περίπτωση ελλοχεύει ο κίνδυνος το όνομα να «καεί». Γι’ ατό επί τάπητος υπάρχει και η άποψη το όνομα να ανακοινωθεί αμέσως μετά τις γιορτές και ελάχιστες μέρες πριν από την εκκίνηση της διαδικασίας, ώστε να υπάρχει ο χαρακτήρας του απρόβλεπτου, ο οποίος άλλωστε συνοδεύει εδώ και καρό τις πολιτικές αποφάσεις του Αντώνη Σαμαρά σε επίπεδο προσώπων.

«Τελικός» το Eurogroup σήμερα

Τα πράγματα είναι απλά και δεν υπάρχει πλέον περιθώριο για πισωγυρίσματα: η Ελλάδα πηγαίνει στο σημερινό κρίσιμο Eurogroup με στόχο να αποσπάσει μια συμφωνία, η οποία θα είναι πολιτικά διαχειρίσιμη.

Πλέον, ακόμα και στα υψηλά κλιμάκια της κυβέρνησης έχει καταστεί σαφές πως η ομαλή ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης, χωρίς κάποιου είδους παράτασης του προγράμματος δεν είναι εύκολη. Και μπορεί η πάγια ελληνική θέση να είναι η αποδοχή από μέρους μας μόνο μιας μικρής, όπως το έθεσαν χθες στη Βουλή, τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο υπουργός Οικονομικών, τεχνικής παράτασης ολίγων εβδομάδων, αυτό όμως δεν σημαίνει πως οι εταίροι μας έχουν πειστεί πως κάτι τέτοιο είναι η ιδανική λύση.

Άλλωστε, ο πρωθυπουργός επιβεβαίωσε χθες πως η Ελλάδα έχει δώσει ό,τι μπορούσε να δώσει. Το τελευταίο mail που εστάλη στην Τρόικα περιείχε διευκρινήσεις, επεξηγήσεις, μικρές παραχωρήσεις αλλά και ρητή δέσμευση πως, αν παρατηρηθούν αποκλίσεις από τους τεθέντες στόχους, θα κατατεθεί στη Βουλή συμπληρωματικός προϋπολογισμός, εν είδει μεσοπρόθεσμου προγράμματος, με τον οποίο θα ενσωματώνονται προσυμφωνηθέντα μέτρα, σίγουρα εντός του πρώτου εξαμήνου του 2015.

Αν εν τέλει η Τρόικα πειστεί και έρθει στην Αθήνα, τότε όλα θα βαίνουν καλώς και θα τηρείται το χρονοδιάγραμμα που θα προβλέπει ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης-αίτηση για ένταξη στον ECCL -κύρωση από τα εθνικά κοινοβούλια, όπου απαιτείται- νομοθέτηση προαπαιτούμενων-εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Αυτό όμως είναι δύσκολο, καθώς το ΔΝΤ δεν έχει δώσει σημάδια χαλάρωσης της σκληρής γραμμής του, ενώ ο γνωστός σε όλους μας Πολ Τόμσεν, με τη νέα ιδιότητα του διευθυντή του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ απέστειλε σαφή μηνύματα στο προηγούμενο EuroWorking Group προς την κυβέρνηση για παράταση του υφιστάμενου προγράμματος, καθώς ο ίδιος φέρεται να διαβλέπει πίσω από τη γραμμή άμυνας της Αθήνας περί «μικρής, τεχνικής παράτασης του προγράμματος» έναν πολιτικό τακτικισμό.

Σε κάθε περίπτωση, αν δεν υπάρξει λύση ή περίγραμμα λύσης στο σημερινό Eurogroup, τότε τα πράγματα θα είναι ιδιαίτερα δύσκολα, καθώς θα οδεύουμε σίγουρα προς παράταση του προγράμματος, άγνωστης ακόμα διάρκειας, μιας και στην κυβέρνηση γνωρίζουν πως αφ’ ης στιγμής που δεν θα έχει βρεθεί λύση σε τεχνικό επίπεδο, θα είναι πολύ δύσκολο στη Σύνοδο Κορυφής, στις 18 Δεκεμβρίου, η χώρα να πάρει ανάσα με συμφωνία των ηγετών των κρατών-μελών.

Πάντως, με τη φράση «αλίμονο, όχι εξάμηνη (σ.σ. παράταση)», ο υπουργός Οικονομικών προσπάθησε χθες, εξερχόμενος της συζήτησης του προϋπολογισμούς να ξορκίσει το επιχείρημα που προβάλλεται από πολλά κέντρα λήψης αποφάσεων.