Κύριε Στούπα,
 
Οδηγήθηκα στην απόφαση να σας γράψω τις σκέψεις μου καταρχήν από εκτίμηση απέναντι στις απόψεις που εκφράζετε στα άρθρα σας και άρα ελπίζοντας στην κατανόηση από μέρους σας ως θεράπων της κοινής λογικής. Κατά δεύτερο λόγο διότι ήθελα να μοιραστώ τις ανατριχιαστικές σκέψεις που πέρασαν από το μυαλό μου σήμερα το πρωί διαβάζοντας περί των νέων φορολογικών μέτρων που φθάνουν οσονούπω.

Πρώτα από όλα να ξεκαθαρίσω ότι δεν εμφορούμαι από οποιασδήποτε μορφής σοσιαλιστικές ιδέες. Θεωρώ τον εαυτό μου ελεύθερο από ιδεολογικές εμμονές, φίλο της λογικής και κατά συνέπεια ενάντιο στις μαρξιστικές/σοσιαλιστικές θεωρίες που στηρίζονται στη λανθασμένη παραδοχή ότι μπορούν να υπάρξουν άνθρωποι που δεν κουβαλούν μέσα τους ούτε μία από τις έμφυτες αδυναμίες του Είδους (απληστία, φθόνος, οκνηρία κλπ). Επίσης, δεν είμαι οπαδός οποιασδήποτε ιδεολογίας διαχωρίζει τους ανθρώπους σε «δικούς μας» και «ξένους», σε «καθαρούς» και «ρυπαρούς» κ.ο.κ.  Ως εκ τούτου, σας παρακαλώ να μην εκλάβετε τα όσα θα αναπτύξω ως υποστήριξη στο ΣΥΡΙΖΑ ή τη Χρυσή Αυγή, ή ως παραίνεση προς τους αναγνώστες σας να ταχθούν υπέρ των συγκεκριμένων κομμάτων.
 
Σκέφτηκα λοιπόν πως είναι πλέον πολύ κοντά η ημέρα που οι Έλληνες πολίτες θα ξεσηκωθούν μην αντέχοντες περαιτέρω βιασμό της λογικής τους και μην ανεχόμενοι να εμπαίζονται από τους αμετανόητους πολιτικούς μας άρχοντες οι οποίοι αρνούμενοι να αποδεχθούν το πλέον αυτονόητο, ότι δηλαδή το πρόβλημα του Ελληνικού Κράτους είναι πως δεν μπορεί να πληρώνει και να συντηρεί περισσότερους από όσους επιτρέπουν οι δυνατότητές του, επιμένουν στην τακτική της αφαίμαξης των πολιτών που δεν εξασφαλίζουν τα προς το ζην από το Δημόσιο για να αιμοδοτείται το τεράστιο σύνολο των υπολοίπων που συντηρούνται από αυτό.
 
Δε μιλάω για εξέγερση, αυτή άλλωστε είναι η αιώνια επιδίωξη και ιερό φετίχ των σοσιαλιστών (μαρξιστών και εθνικοσοσιαλιστών) που υποστηρίζουν με μανία τη συντήρηση του υφιστάμενου παράλογου Κρατικού μοντέλου, οπότε δε θα κινούνταν ποτέ ενάντια σε τέτοιου είδους προσπάθειες διασωλήνωσης του ημιθανούς Δημοσίου. Μιλάω για τη στάση πληρωμών που εντός ολίγου θα κηρύξουν λόγω αδυναμίας ανταπόκρισης όλοι οι Έλληνες φορολογούμενοι απέναντι στο Ελληνικό Κράτος. Στάση που θα έχει ως αποτέλεσμα την άμεση και δίχως αστερίσκους χρεωκοπία του Ελληνικού Κράτους και την κατάρρευση όλων των αναγκαίων για την ύπαρξη κοινωνικής τάξης μηχανισμών του που ακόμη (ευτυχώς) λειτουργούν, δηλαδή: Αστυνομία, Τροφοδοσίες, Επικοινωνίες, Συγκοινωνίες, Τράπεζες κλπ.
 
Το αν θα προλάβουμε να κάνουμε εκλογές πριν την κατάρρευση ή όχι, δηλαδή σε ποιανού τα χέρια θα σκάσει η βόμβα δεν έχει μεγάλη σημασία. Το βέβαιο κατά τη γνώμη μου είναι ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα βρεθούμε τελικά να ζούμε σε μία χρεωκοπημένη χώρα που θα κυριαρχείται πολιτικά από ακραίες ιδεολογίες. Πιθανότατα με το ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ ή όποιο κόμμα τύπου ΔΗΜΑΡ θα σύρουν πίσω τους στην κυβέρνηση και με τη Χρυσή Αυγή στην Αξιωματική Αντιπολίτευση. Ο καθένας μπορεί να φανταστεί τι καταστάσεις θα ζήσουμε στους δρόμους και τα σπίτια μας όταν συμβεί αυτό. Αλλά κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πόσο μεγάλη καταστροφή θα συμβεί. Αν θα εμπλακούν με προκλήσεις γείτονες χώρες που καραδοκούν και αν θα προχωρήσουν σε ακόμη χειρότερες ενέργειες. Αν θα υπάρξει επέμβαση του Στρατού προς υποστήριξη του ενός ή του άλλου άκρου. Ακόμη και αν θα δούμε τον Τρίτο Γύρο που κάποιοι ονειρεύονται χρόνια τώρα δεν γνωρίζουμε.
 
Θεωρώ λοιπόν πως το καλύτερο που έχει να κάνει αυτή η κυβέρνηση, μόλις πάρει τη δόση που τόσο «κόπιασε» να εξασφαλίσει, είναι να πει την αλήθεια στον κόσμο πως δεν υπάρχει διέξοδος με αυτήν την πολιτική της αφαίμαξης και να επιλέξει μία άλλη πολιτική, η οποία πιθανότατα δεν θα αποτρέψει τη χρεωκοπία απέναντι στους δανειστές, αλλά ίσως μας γλυτώσει από την πλήρη κατάρρευση και το χάος. Και αυτό θα πρέπει να γίνει το ταχύτερο δυνατόν πριν δοθεί ο χρόνος και στο δεύτερο άκρο να γιγαντωθεί, όπως είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα συμβεί αν συνεχιστεί η κατάσταση, διότι τότε θα είναι πάρα πολύ αργά.
 
Σας ευχαριστώ,
Γιώργος Δραζινάκης